زمان آن فرا رسیده است که بانک ها گام بعدی را در زمینه ریسک آب و هوا بردارند

ریسک آب و هوا درست مانند هر ریسک مالی نوظهوری است که تنظیم‌کننده‌های بانکی باید شروع به اعمال نظارت بر بانک‌ها کنند. برای اینکه رگولاتورهای بانکی وظایف خود را انجام دهند و به دستورات نظارتی خود عمل کنند، ریسک آب و هوا - مانند بخش وام مسکن یا خطر بیماری همه گیر - باید در چارچوب های نظارتی آنها ادغام شود. در غیر این صورت، ما در خطر یک بحران سیستم بانکی هستیم که یادآور بحران وام مسکن 2008-09 یا بدتر از آن است. NRDC و ائتلافی از سازمان‌های مدافع روی راه‌حلی کار می‌کنند که در چارچوب مقررات عادی قرار می‌گیرد و برای اقدام سریع آماده است.

بر اساس جریان اصلی علم آب و هوا، تغییرات آب و هوا در حال شتاب گرفتن است. اثرات اقتصادی مرتبط با آب و هوا در حال حاضر رخ داده است و انتظار می رود در سال های آینده افزایش یابد. بانک ها - و پرتفوی وام آنها - قرار گرفتن در معرض چهره به خطرات مرتبط با آب و هوا، از آسیب فیزیکی، مانند آسیب به عملیات تجاری وام گیرندگان، دارایی ها و زنجیره تامین ناشی از طوفان های شدیدتر، سیل، آتش سوزی جنگلی و خشکسالی (که اغلب به آن ریسک فیزیکی می گویند) و همچنین از انتقال به یک خطر کم اقتصاد کربن، مانند کاهش ارزش کسب‌وکارها و ذخایر سوخت‌های فسیلی وام گیرنده (که اغلب به آن ریسک انتقال می‌گویند). 

برای نشان دادن، بازپرداخت وام بانک ها به شرکت های نفت و گاز ممکن است به خطر بیفتد، همانطور که ممکن است وام به املاک ساحلی در معرض افزایش سیل قرار گیرد. خشکسالی های شدیدتر ممکن است تولید محصول را کاهش دهد و وام های بخش کشاورزی را تهدید کند. و اختلالات زنجیره تامین ناشی از رویدادهای شدید آب و هوایی ممکن است با مجموعه وسیعی از فعالیت‌های تولیدی و تولیدی ویران کند و بر وام‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها در بخش‌های مختلف تأثیر منفی بگذارد.

تنظیم‌کننده‌های بانکی برای اجرای وظایف خود به‌عنوان تنظیم‌کننده محتاطانه، باید ریسک آب و هوا را در ارزیابی‌های ریسک خود لحاظ کنند، همان‌طور که سایر ریسک‌های خاص بانکی و سیستمی را شامل می‌شوند.

یکی از وظایف اصلی رگولاتورهای بانکی نظارت بر ایمنی و سلامت تک تک بانک‌هایی است که تحت نظارت آنها قرار می‌دهند و از این بانک‌ها می‌خواهند تا هر گونه ریسک بیش از حدی را که پیدا می‌کنند رسیدگی کنند تا سلامت مالی این بانک‌ها - و در کل اقتصاد - نباشد. به خطر افتاده است. علم و داده‌ها به ما می‌گویند که آسیب‌های ناشی از تغییرات آب‌وهوایی در حال رخ دادن و شتاب‌گیری است و پیامدهای بالقوه ویرانگر انسانی و اقتصادی دارد. تنظیم‌کننده‌های بانکی باید به بانک‌های خود کمک کنند تا ریسک آب و هوا را مانند هر خطر دیگری به این بزرگی شناسایی و رسیدگی کنند.

برای شروع سریع این فرآیند، NRDC با گروهی از سازمان‌های مدافع ملحق شده است تا آژانس‌های نظارتی بانکداری فدرال را ارائه دهند. توصیه های خاص در مورد اینکه چگونه این آژانس ها می توانند ریسک آب و هوا را در بررسی های خود از بانک های فردی بگنجانند.

این ائتلاف دارد به نظرات خود پرداخت به چهار تنظیم کننده مهم بانکی - فدرال رزرواز دفتر کنترل کننده ارز (OCC)، شرکت بیمه سپرده فدرال (FDIC) و اداره اتحادیه اعتبار ملی (NCUA). به منظور محافظت از سیستم مالی ما، بازرسان بانکی از این آژانس‌ها به طور معمول فعالیت‌ها و دارایی‌های مؤسساتی را که تحت نظارت آن‌ها تنظیم می‌کنند بررسی می‌کنند تا فعالیت‌ها یا دارایی‌های «ناامن یا نامطلوب» را شناسایی کنند که ممکن است برای این مؤسسات فردی و سیستم بانکی به‌عنوان یک عامل خطر بیش از حد ایجاد کند. کل هنگامی که بانک ها مورد توجه آنها قرار می گیرند، عموماً فعالیت های مخاطره آمیز را محدود می کنند، دارایی های پرخطر را دفع می کنند و در غیر این صورت به توصیه های بازرسان توجه می کنند. این بررسی‌ها همچنین به آژانس‌های تنظیم‌کننده اجازه می‌دهد تا داده‌هایی را در مورد صنعت بانکداری به عنوان یک کل جمع‌آوری کنند تا خطرات سیستم مالی گسترده‌تر را بهتر درک کنند.

رگولاتورهای بانکی ابزارهایی برای شروع نظارت بر ریسک بانکی مرتبط با آب و هوا در حال حاضر دارند.

به عنوان بخشی از فرآیند نظارتی، آژانس‌های نظارتی بانک‌ها اغلب دستورالعمل‌های نظارتی را صادر می‌کنند که انواع فعالیت‌هایی را که به عقیده تنظیم‌کننده‌ها ممکن است برای یک بانک یا سیستم مالی گسترده‌تر ایجاد کند، شناسایی می‌کند و به بانک‌ها (و بازرسان آنها) اطلاعاتی در مورد آنها ارائه می‌کند. کاهش این خطرات اگرچه رعایت قانون الزامی نیست، بانک ها به طور کلی دنبال می کنند راهنمایی نظارتی به نامه

تنظیم‌کننده‌های بانکی برای اجرای وظایف خود به‌عنوان تنظیم‌کننده محتاطانه، باید ریسک آب و هوا را در ارزیابی ریسک‌های خود لحاظ کنند، همان‌طور که سایر ریسک‌های خاص بانکی و سیستمی را در بر می‌گیرند. آن‌ها باید راهنمایی‌های نظارتی تهیه کنند تا بانک‌های خود (و بازرسان بانک) را با توصیه‌هایی برای ارزیابی و رسیدگی به ریسک آب و هوا در پرتفوی و عملیات خود مطلع کنند. در نظرات گروه خود، ما توصیه‌های خاصی را در مورد اینکه چگونه تنظیم‌کننده‌ها می‌توانند ریسک آب و هوا - از جمله ریسک‌های فیزیکی و انتقالی خاص - را در دسته‌بندی ریسک‌هایی که قبلاً نظارت می‌کنند، بگنجانند، ارائه می‌کنیم: اعتبار. بازار؛ نقدینگی؛ و ریسک عملیاتی همچنین توضیح می‌دهیم که چگونه ریسک آب و هوا بر نگرانی‌های سنتی «ایمنی و سلامت» تأثیر می‌گذارد، مانند همبستگی ضرر (احتمال اینکه دارایی‌ها همزمان ارزش خود را از دست بدهند)، اهرم بالا (قرض‌گیرندگانی که بدهی زیادی دارند) و عدم تطابق دارایی و بدهی ( تامین مالی وام های بلندمدت با منابع مالی کوتاه مدت).

 توصیه‌های گروه ما برای ادغام ریسک آب و هوا در مقررات بانکی بر روی چهار دسته ریسک که بررسی‌کنندگان عموماً روی آنها تمرکز می‌کنند ترسیم می‌کند:

• ریسک اعتباری: ریسک عدم بازپرداخت به موقع وام های بانک
• ریسک بازار: ریسک کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بانک، مانند کالاها یا اوراق بهادار.
• ریسک نقدینگی: خطری که بانک نمی تواند دارایی های خود را در صورت نیاز به نقدینگی بفروشد. و
• ریسک عملیاتی: ریسکی که بانک در انجام عملیات تجاری خود در معرض آن قرار دارد، مانند ریسک برای تأسیسات، سیستم ها یا نیروی کار.

بانک‌ها همچنین با خطر شهرت، حقوقی و سیاسی ناشی از تغییرات آب و هوایی مواجه هستند که این گزارش نیز به آن اشاره می‌کند.

به جای اینکه منتظر بمانیم تا بانک‌ها شروع به ورشکستگی کنند و شاید در سال‌های 2008 و 2009 دچار رکود مالی شویم، تنظیم‌کننده‌های بانکی ابزارهایی را برای شروع نظارت بر ریسک بانک‌های مرتبط با آب و هوا در اختیار دارند. به جای اینکه منتظر بمانند تا پس از یک فروپاشی تقریباً که به میلیون‌ها نفر آسیب می‌رساند و به کمک‌های مالی عظیم نیاز دارد، تنظیم‌کننده‌های بانکی باید به بانک‌ها بگویند که به دنبال چه خطرات اقلیمی هستند و به آنها کمک کنند تا تغییرات لازم را ایجاد کنند.