Walka powietrzna: przegląd historii bombowca z kiełbasą

Pytanie, które zadaję sobie po zagraniu Walka powietrzna: historia bombowca z kiełbasą brzmi: „dlaczego kiełbaski?”. Nie zrozumcie mnie źle, jestem fanem prostych zabaw typu strzelanka, rozgrywki dla czterech graczy i szerokiej gamy broni do wyboru. Ale kiełbasa? Szczerze mówiąc, nie mogłem ci powiedzieć, co tam robi.

Jest trochę Advance Wars do prezentacji, która jest odpowiednia w tym tygodniu Advance Wars 1+2 Re: Obóz szkoleniowy uruchamia się. Wszystko jest dostarczane w odważnych, podstawowych kolorach i grubych sprite'ach 2D. W Dogfight: A Sausage Bomber Story wcielasz się w wybranego przez siebie bohatera i samolot bojowy dla Korpusu Bombowców Sausage. Twoje zadanie? Aby chronić naród Relishtopia przed najeźdźcami podobnymi do Killzone, zwanymi Vega Nation.

Miałem ochotę na strzelankę z motywem kiełbasy. Spodziewałem się, że ekran będzie pełen bombowców z bekonem i wirówek do sałatek, gdy strzelaliśmy z broni bap. Ale choć każda postać i region ma jakąś grę słów związaną z jedzeniem, w głównej grze niewiele jest tematów poruszających ten sam temat. Jasne, dziwna broń wygląda jak kiełbaski, ale przez większość czasu Dogfight: A Sausage Bomber Story ma charakter ogólny. Szkoda, głównie dlatego, że mieli duży klucz w kształcie kiełbasy do rozwiązania tego problemu. 

To nasz główny problem z Dogfight: A Sausage Bomber Story i warto z niego zejść wcześniej: jest on, co ciekawe, niczym niezwykłym, jeśli chodzi o to, z czym i gdzie walczysz. Jesteśmy przyzwyczajeni do koszmarów przypominających Gigera z Gynoug lub fantastycznych okrętów wojennych strzelba. Przyjść do strzelanki Dogfight: A Sausage Bomber Story i walczyć tylko z bossami, którzy nazywają się Mega Train i Mega Helicopter, jest pewnym rozczarowaniem.

Ale pomijając to, możemy przejść do dobrych rzeczy, a Dogfight: A Sausage Bomber Story ma tego pod dostatkiem. Po pierwsze, jest niezwykle gościnny. To strzelanka, w której na ekranie może przebywać jednocześnie czterech graczy w trybie współpracy na kanapie, i nie ma to wrażenia hałaśliwej rzezi. To rzadkość w tym gatunku, a zapewnia świetną zabawę. Pogoń za ulepszeniami jest prawdziwa, gdy pomagają ci koledzy, ale także nie agregat.

Ta przyjazna natura rozciąga się na wiele opcji trudności i dostępności. Nie musisz być spoconym speedrunnerem, aby zobaczyć całą zawartość Dogfight: A Sausage Bomber Story, ponieważ możesz wybrać życie. Dostępny jest jednak także w pełni funkcjonalny tryb speedrun z tabelami wyników i czasami podzielonymi według poziomów, więc możesz podejść do tego również w ten sposób.

Wybór wyposażenia robi wrażenie, a fani strzelanek poczują się jak dzieci w sklepach ze słodyczami. Istnieją dziesiątki broni, które można odblokować na wiele sposobów. Grając na różnych poziomach trudności, zdobywając pięć gwiazdek na każdym poziomie i inne wyczyny, zdobędziesz tę broń, którą będziesz mógł umieścić w jednym z dwóch miejsc na swoim statku. I tak, niektóre są tematycznie związane z kiełbasą: damy Dogfight: A Sausage Bomber Story właśnie tę.

Chociaż nie ma zbyt dużej liczby poziomów ani poziomów – nie bez powodu istnieje osiągnięcie umożliwiające ukończenie gry w czasie krótszym niż pół godziny – istnieje zachęta do grania wielokrotnie, dzięki osiągnięciom, broni i trybowi przypominającemu jaskinię dreszczyk emocji związany z wysadzaniem rzeczy w powietrze przy coraz większej prędkości. Dogfight: A Sausage Bomber Story to dobrze wykonana, prosta strzelanka, która zachęca do powtórki.

Twój mały bombowiec kiełbaskowy ma dwie bronie, z których może wezwać w danym momencie i prawdopodobnie najlepiej będzie wybrać jedną do ataków powietrznych i jedną do ataków naziemnych. Późniejsze bronie mogą strzelać w różnych kierunkach, co również staje się przydatne, ponieważ wrogowie nadchodzą nie tylko z przodu. Wskaźniki ostrzegają, gdy statki nadlatują z góry i z tyłu. Możesz także nacisnąć przycisk na ramieniu, aby obrócić się i oddać strzał.

To kwestia gustu, ale nie byłem wielkim fanem tej obrotowej rozgrywki. Wolę pęd do przodu R-Type gdzie możesz mieć pewność, że wszystko zbliża się do Ciebie z przodu. Kiedy musisz zmienić pozycję i opanować grę w obronie, wydaje się, że są dwa przyciski od zabicia wszystkiego, a nie jednego, a gra może cię zaatakować. Ale może się okazać, że to mniejszy problem.

Wszystko inne to pocałunek szefa kuchni. Jest mnóstwo wrogich duszków, z którymi możesz się przebić, od unoszących się w powietrzu mechów, przez wzmacniające zrzucane samoloty, aż po gigantyczne sterowce. Wszystkie mają estetykę Kolorowej Killzone i wkrótce dowiesz się, które warto wyeliminować w pierwszej kolejności. Nic nie jest tak szalone, jak tego od ciebie oczekują, ale typów wrogów jest więcej niż wystarczająco, aby działać jak bufet przed wielkim bossem.

Wbijaliśmy już nóż w tematykę bossów – szczerze, kto pomyślał, że przeglądanie Księgi pojazdów Usborne pojedynczo było wystarczająco ekscytujące? – ale w trakcie spotkań pękają. Dzieje się tak dzięki modułowemu podejściu do nich: każda część Mega konstrukcji ma swój własny pasek ataku i życia. Oznacza to, że możesz obrać za cel broń, która sprawia ci największy ból i obezwładnić ją. Daje ci wspaniałe uczucie, gdy ograniczasz bossa do jego najbardziej żałosnych broni, a następnie je wybijasz. Bossowie niekoniecznie to ułatwiają, przesuwając i ukrywając, co mogą, ale pozostają główną atrakcją.

Wystarczy, że zapomnisz o przystawce do kiełbasy, pozostawionej na blacie i zapomnianej. Bo ważne jest to, że Dogfight: A Sausage Bomber Story to zacięta strzelanka. Co więcej, oferuje tryb kooperacji dla czterech graczy na kanapie i niesamowitą liczbę broni. Dogfight: A Sausage Bomber Story, wbrew przeciwnościom losu, to gra, w którą można się delektować. 

• Dystrybucja treści i PR oparta na SEO. Uzyskaj wzmocnienie już dziś.
• Platoblockchain. Web3 Inteligencja Metaverse. Wzmocniona wiedza. Dostęp tutaj.
• Wybijanie przyszłości w Adryenn Ashley. Dostęp tutaj.
• Źródło: https://www.thexboxhub.com/dogfight-a-sausage-bomber-story-review/