Atlas, inne „problematyczne” programy sił kosmicznych przegapią dostawy w 2023 r.

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

WASZYNGTON — Siły Kosmiczne nie osiągną swojego celu, jakim jest realizacja trzech programów z dużym opóźnieniem do końca tego roku, pomimo nacisków ze strony najwyższego urzędnika ds. przejęć tej służby.

Wśród projektów są m.in Segment kontroli operacyjnej nowej generacji, w skrócie OCX, cieszący się dużym zainteresowaniem system naziemny przeznaczony do obsługi nowoczesnych satelitów GPS; Zaawansowany System Śledzenia i Analizy Wystrzeleń, nazwany ATLAS, kluczowy system dowodzenia i kontroli w przestrzeni kosmicznej; oraz program Military GPS User Equipment MGUE, w ramach którego opracowywane są karty umożliwiające zapobieganie zakleszczeniom odbiorników GPS.

„Obecny harmonogram wszystkich trzech programów wskazuje, że nie zostaną one zrealizowane w 2023 r.” – powiedziała C4ISRNET rzeczniczka Sił Kosmicznych Laura McAndrews w oświadczeniu z 20 października.

Odkąd w zeszłym roku Frank Calvelli został mianowany pierwszym zastępcą sekretarza Sił Powietrznych ds. pozyskiwania i integracji przestrzeni kosmicznej, rzuca wyzwanie Siłom Kosmicznym, aby przyspieszyły prace nad rozwojem i pozyskiwaniem nowych systemów. Wydał listę dziewięć „zasad”, czyli drogowskazów dla programów zdobywania wiedzy, co wymaga mniejszych i prostszych projektów, większego wykorzystania istniejącej technologii, lepszej koordynacji między wykonawcami a kierownikami programów rządowych oraz odpowiedzialności za słabe wyniki.

Generał broni Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych John Shaw (z lewej), były zastępca dowódcy Dowództwa Kosmicznego Stanów Zjednoczonych oraz szanowny Frank Calvelli, zastępca sekretarza Sił Powietrznych ds. przejęć przestrzeni kosmicznej i integracji, w środku, witają głównego sierż. Jeramey Conley, starszy dowódca szeregowego Joint Task Force-Space Defense podczas wizyty w organizacji w bazie Schriever Space Force Base, 7 września 2022 r. (US Space Force/Tiana Williams)

Postawił sobie także za cel dostarczenie systemów naziemnych obsługujących operacje satelitarne, przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji w krótszym czasie, co jest długotrwałym wyzwaniem dla tej usługi.

Pierwsze publiczne wezwanie Calvellego, aby te „długotrwałe i pełne problemów programy” osiągnęły zakładane cele, miało miejsce w styczniu. Przemawiając na konferencji Stowarzyszenia Przestrzeni Bezpieczeństwa Narodowego, powiedział, że dostarczenie tych systemów jest wysokim priorytetem.

„Te albatrosy. . . ciągną ten departament w dół od dziesięcioleci” – powiedział Frank Calvelli 24 stycznia w przemówieniu na konferencji Stowarzyszenia Przestrzeni Bezpieczeństwa Narodowego. „To jest rok, w którym zrealizujemy te programy”.

Dziesięć miesięcy później programy nie tylko nie są w stanie osiągnąć zakładanego na koniec roku celu, ale w ciągu ostatniego roku narosły dodatkowe opóźnienia, które przesuną ich realizację na lato przyszłego roku.

Ciągła niepewność

Pierwotnie OCX miał zostać uruchomiony w 2016 r., ale niepewność harmonogramu stanowiła ciągłe wyzwanie dla programu.

RTX, dawniej Raytheon Technologies, rozwija system i dostarczyła pierwszy przyrost możliwości, Block 0, w 2017 roku. Block 0 może wspierać wystrzeliwanie satelitów GPS III, najnowszego wariantu systemu, ale nie może obsługiwać ich po wejściu na orbitę. Bloki 1 i 2 zapewnią tę możliwość wraz z lepszą wydajnością i ochroną przed zagrożeniami cybernetycznymi.

Poprzedni harmonogram programu przewidywał dostawę bloków 1 i 2 w styczniu, ale problemy techniczne wykryte podczas testowania oprogramowania opóźniły realizację planu do wiosny przyszłego roku. Według McAndrews usługa oczekuje obecnie dostawy OCX w czerwcu 2024 r.

W czerwcowym raporcie Biuro Odpowiedzialności Rządu stwierdziło, że do opóźnień w dostawie przyczynił się również problem techniczny z symulatorem systemu GPS używanym do testów.

RTX nie odpowiedział natychmiast na prośbę o komentarz.

McAndrews stwierdził, że usługa „zwiększyła częstotliwość zaangażowania wyższego szczebla” w program, wskazując, że te działania „motywowały zmiany w nastawieniu kadrowym dostawcy, a także ulepszenia jego procedur testowych i podejścia”.

Podczas gdy rozwojem OCX kieruje główny wykonawca, Space Systems Command pełni rolę głównego integratora programu Space Command and Control, który obejmuje ATLAS.

Na Space C2 składa się kilka innych prac związanych z rozwojem sprzętu i oprogramowania, ale to możliwości analizy i przetwarzania danych oferowane przez ATLAS pozwolą Siłom Kosmicznym wycofać ze służby Centrum Operacji Obrony Kosmicznej z lat 1970. XX wieku, znane jako SPADOC.

Bazowe możliwości ATLAS, opracowane przez L3Harris, mają zostać dostarczone w sierpniu przyszłego roku, powiedział McAndrews. Służba wcześniej spodziewała się udostępnienia minimalnych realnych możliwości programu pod koniec tego roku, co było kamieniem milowym, który został już opóźniony z końca 2022 r.

Po dostarczeniu system wejdzie w okres próbny, zanim zostanie zatwierdzony do działania. McAndrews powiedział, że harmonogram tej fazy próbnej jest wciąż finalizowany.

Wyzwania rozwojowe ATLAS są w dużej mierze powiązane z trudnościami w koordynowaniu wielu funkcji tworzących system Space C2, który stanowi rolę Sił Kosmicznych jako głównego integratora. Aby rozwiązać te problemy, w zeszłym roku wdrożono zespół zajmujący się inżynierią systemów i integracją oraz przeniesiono personel, aby skoncentrował się na dostarczaniu oprogramowania ATLAS.

„Wspólna praca”

W oświadczeniu dla C4ISRNET L3Harris stwierdził, że firma „współpracuje” z Siłami Kosmicznym, aby do sierpnia przyszłego roku ukończyć prace nad modułem ATLAS wymaganym do początkowych operacji. W międzyczasie firma realizuje kolejne dostawy, rozpoczynając niedawno piąty tego typu test z udziałem SSC i 18. Eskadry Obrony Kosmicznej – podała firma.

„Będziemy kontynuować współpracę ze wszystkimi stronami, aby pomóc dotrzymać terminów związanych z likwidacją SPADOC i wykorzystać ostatnie sukcesy naszych produktów oprogramowania” – powiedziała rzeczniczka Christina Hoggatt w oświadczeniu z 24 października. „Społeczność w dalszym ciągu współpracuje, aby zapewnić, że przeniesienie zdolności i niezawodność będą dla wojownika najważniejsze”.

Zarówno RTX, jak i L3Harris odgrywają rolę w MGUE, etapowym wysiłku mającym na celu uczynienie odbiorników GPS używanych w usługach bardziej odpornymi na próby zakłócania i fałszowania przez wroga. W przypadku Przyrostu 1 L3Harris opracowuje karty odbiorcze dla systemów lądowych, a RTX dostarcza karty lotnicze i morskie.

Prace nad Inkrementem 1 rozpoczęły się w 2017 roku i stawiały czoła ciągłym wyzwaniom rozwojowym, związanym częściowo ze zmieniającymi się planami produkcyjnymi. Czerwcowy raport GAO podkreślił postęp w wysiłkach, ale ostrzegł, że opóźnienia w integracji pierwszego elementu mogą mieć wpływ na inne części programu.

L3Harris zakończył prace nad kartami naziemnymi, które są obecnie integrowane i wystawiane. McAndrews powiedział, że karty morskie i lotnicze uzyskały certyfikat w kwietniu zeszłego roku i rozpoczęły się testy, a ostatnie etapy ich realizacji spodziewane są w przyszłym roku. W szczególności karta lotnicza powinna uzyskać certyfikat umożliwiający rozpoczęcie testów operacyjnych na bombowcu B-2 w lipcu, a karta morska na niszczycielu klasy Arleigh Burke w październiku przyszłego roku.

Powiedziała, że program „realizuje swój obecny poziom bazowy programu przejęć”. Podobnie jak w przypadku OCX, urzędnicy ściśle monitorują wysiłki „zapewniające zgodność ze standardami wydajności”.

Odpowiedzialność za wyniki

Siły Kosmiczne nie podały szczegółów na temat środków podjętych przez tę służbę, aby pociągnąć firmy do odpowiedzialności za wszelkie wzrosty kosztów i opóźnienia w harmonogramach związane z ich wynikami, chociaż L3Harris stwierdziło, że warunki umowy i struktury opłat dla ATLAS „pozostają niezmienione”.

Zapytany, czy RTX lub L3Harris zostały umieszczone na Liście Obserwacyjnej Odpowiedzialności Wykonawcy – ustanowionej w ustawie Fiscal 2018 National Defense Authorization Act jako narzędzie nadzoru nad przejęciami – McAndrews odpowiedział, że serwis „nie komentuje publicznie konkretnych działań na liście obserwacyjnej odpowiedzialności wykonawców kosmicznych”.

Siły Kosmiczne mogą umieszczać firmy na liście ze względu na problemy z harmonogramem i wydajnością oraz mogą uniemożliwić im otrzymywanie nowej pracy.

Calvelli oświadczył, że skorzysta z listy, gdy będzie to uzasadnione. W notatce z listopada 2022 r. poinstruował pracowników zajmujących się przejęciem, aby „nie tolerowali złych wyników, jakie zaobserwowaliśmy w przypadku niektórych tradycyjnych dużych satelitów i dużych obiektów naziemnych”. . . kontrakty.”

„Podejmij działania naprawcze i rozważ wszystkie narzędzia dostępne dla wykonawców o słabych wynikach, w tym utratę wynagrodzenia, skorzystanie z Listy obserwacyjnej odpowiedzialności wykonawcy i, jeśli to konieczne, zatrzymanie programów” – napisał. „Branża pracuje dla Ciebie, więc bądź wymagającym klientem.”

Idąc dalej, Calvelli współpracuje ze społecznością zajmującą się pozyskiwaniem przestrzeni kosmicznej, aby przyjąć inne podejście do opracowywania systemów naziemnych. Zamiast od razu udostępniać duże, złożone możliwości, chce, aby programy skupiały się na mniejszych zestawach wymagań, które można dostarczyć w szybszym tempie.

Jednym z przykładów jest Program Rapid Resilient Command and Control, czyli R2C2. Przedsięwzięcie to jest następstwem programu Enterprise Ground Services (EGS) Dowództwa Systemów Kosmicznych oraz programu dowodzenia, kontroli i komunikacji naziemnej Biura Space Rapid Capabilities.

W szczególności EGS dążyło do połączenia zróżnicowanej sieci naziemnych systemów dowodzenia i kontroli, jednak według urzędników jej zakres był zbyt szeroki. Próbując zawęzić zakres programu i szybciej zapewnić możliwości, Calvelli ograniczył jego wymagania i w lutym przeniósł program do Space RCO.

Pułkownik Greg Hoffman, dyrektor ds. delty nabycia zdolności strategicznych Space RCO, powiedział podczas wydarzenia z okazji Dnia Przemysłu Kosmicznego 19 października, że podczas gdy poprzednie programy próbowały „wziąć się za wszystko na raz”, R2C2 i inne programy naziemne, które będą realizowane w przyszłości, zajmą więcej uproszczone podejście.

„Podczas gdy dotychczasowe programy próbowały nabrać dużego zakresu, dużej złożoności i skupiały się na całej misji Sił Kosmicznych, my zmierzamy w kierunku uproszczenia” – powiedział. „Od razu po wyjęciu z rynny mamy znacznie prostszy problem do rozwiązania”.

Courtney Albon jest reporterem C4ISRNET zajmującym się kosmosem i nowymi technologiami. Zajmuje się wojskiem amerykańskim od 2012 roku, ze szczególnym uwzględnieniem Sił Powietrznych i Sił Kosmicznych. Donosiła o niektórych z najważniejszych wyzwań związanych z przejęciami, budżetem i polityką Departamentu Obrony.