یک روز معمولی در زندگی یک خلبان هریر: عملیات حامل و ماموریت تاکتیکی با TAV-8B

ما در یک ماموریت پیچیده روی تنها TAV-8B هریر II نیروی دریایی ایتالیا که با یک F-35B ادغام شده است، شرکت کرده ایم. پرواز در یک ماموریت علیه سوپر هورنتس نیروی دریایی ایالات متحده USS Ford. انجام CQ (Carrier Qualification) در ناو هواپیمابر ITS Cavour. پرواز در سطح فوق العاده پایین کمربند ایمنی خود را ببندید: در اینجا گزارش مفصلی از تمام کارهایی که انجام داده ایم آورده شده است.

«دوکاتی، ولف 31، خروج از کیس 1، درخواست عنوان 240، فرشتگان 23، برای مأموریت تاکتیکی».

ساعت 15.00 به وقت گرینویچ (5.00 بعد از ظهر به وقت محلی) در 3 اکتبر 2023 است. ما به تازگی تیک آف کوتاهی از پرش اسکی انجام داده ایم. ITS Cavour، گل سرسبد Marina Militare (نیروی دریایی ایتالیا) که در جایی در سواحل شرقی سیسیل حرکت می کند و ما اکنون در یک پیچ سمت راست با سرعت 350 گره به سمت منطقه "Condor" حرکت می کنیم ، یک فضای محدود هوایی بر فراز دریای مدیترانه که در دسترس خواهد بود. از سطح به FL300 برای ما و دسته ای از هواپیماهای دیگر که توسط USS Gerald Ford به فضا فرستاده شده است.

ما به تازگی با Ducati، کنترل ترافیک هوایی در Cavour "چک این" کرده ایم، که به زودی ما را به Mamba، کنترل کننده تاکتیکی در ITS تحویل خواهد داد. دویلویو ناوشکن ضد جنگ هوایی.

من سوار بر TAV-8B Harrier II MM55032/1-01 هستم، یک "جت پرشی" دو سرنشینه GRUPAER لوپی (به ایتالیایی «گرگ»)، اسکادران نیروی دریایی ایتالیا که هر دو نوع هواپیمای STOVL (فرود عمودی با برخاست کوتاه) را به پرواز در می آورد. کسی هواپیمای TAV-8 را یک "تک شاخ" واقعی می داند: این هریر نه تنها آخرین مربی توان پرواز نیروی دریایی ایتالیاست، بلکه یکی از تنها دو نفر است. باقی ماندن در اروپا! خلبانی هواپیما از صندلی جلو، "Pollon"، یک هوانورد نیروی دریایی ایتالیا با بیش از 700 ساعت پرواز در هریر است.

رزمایشی که ما در آن شرکت می‌کنیم یک ADEX (تمرین دفاع هوایی)، یک رویداد تاکتیکی پیچیده است که شامل بال هوایی 8 نیز می‌شود که همراه با CSG (گروه ضربات حامل) 12 سوار بر هواپیمای یو‌اس‌اس جرالد فورد شد. در واقع، ماموریت فقط انجام می‌شود. یکی از مجموعه ای طولانی از رویدادهای تاکتیکی که به دقت توسط دفتر OPS GRUPAER برنامه ریزی شده بود تا به من یک نمای کلی از طیف کامل فعالیت هایی که هر روز توسط دارایی های هوانوردی نیروی دریایی ایتالیا انجام می شود ارائه دهد. هماهنگی زیادی لازم بود تا به ما اجازه عبور از فضای شلوغ جنوب ایتالیا را بدهد که کاملاً پر از هواپیماهای جنگی است که توسط Gioia del Colle (و همچنین Amendola و Trapani) به فضا پرتاب شده است. NTM 23 (دیگر ببرهای ناتو) تمرین کنید، CQ (Carrier Qualification) را با چندین VL (فرود عمودی) انجام دهید و از Cavour خارج شوید، و سپس دوباره برای ایفای نقش "مردان بد" در ADEX راه اندازی کنید.

اما بیایید به ترتیب پیش برویم و از ساعاتی پیش از آغاز مأموریت هایمان شروع کنیم.

پایگاه هوایی Grottaglie، 12.30:XNUMX GMT

ما در حال تاکسی هستیم تا در نوار STOVL Grottaglie، یک باند کوتاه موازی با باند اصلی 17/35 که توسط ترافیکی که در سمت غیرنظامی فرودگاه کار می‌کند، قرار بگیریم. نوار STOVL که توسط USMC ساخته شده است از تشک AM-2 ساخته شده است. آن ها کاشی های فلزی ساخته شده از آلومینیوم هستند که به یکدیگر متصل می شوند تا یک باند کوتاه عملیاتی برای جت های STOVL تشکیل دهند.

ما با استفاده از GAT (General Traffic Air Traffic) MMI7201 برخاسته و یک نوع حرکت هوانوردی دریایی معمولی را انجام خواهیم داد: یک وانت هوابرد، که اغلب به عنوان "Carrier Catch" نامیده می شود. با تکرار یکی از روش‌هایی که برای پیوستن مجدد پس از پرتاب از یک ناو هواپیمابر استفاده می‌شود، هواپیمای سرب، هریر تک‌نفره، MM7200/1-04، با خلبانی «Pupa» ابتدا حرکت می‌کند، یک چرخش 180 درجه انجام می‌دهد تا وارد باد پایین شود. پا را برای باند فرودگاه در حال استفاده قرار دهید و پس از چرخش پایه 180 درجه ای دیگر، مسیر برخاستن را دوباره فرض کنید. در همین حین صف می کشیم و برمی خیزیم تا به صورت آرایش فرودگاه را ترک کرده و با هم به سمت اولین ایستگاه بین راهی حرکت کنیم.

من از صندلی عقب TAV-8، برخاستن تک‌نفره را تماشا می‌کنم.

لحظاتی بعد، در حالی که رادیو هواپیمای اصلی "در 90"، "Pollon" دریچه گاز را برای حداکثر رانش به جلو فشار می دهد و ما شروع به چرخش می کنیم. نوبت ماست شتاب ناگهانی است، چیزی که من قبلا هرگز تجربه نکرده بودم، حتی در یک یورو جنگنده یا، قبل از آن، در یک F-104! در عرض چند ثانیه به سرعت چرخش 68 گره می‌رسیم، نازل‌ها به 60 درجه می‌رسند، فلپ‌ها در پیکربندی STOL هستند و ما به معنای واقعی کلمه در هوا می‌پریم، زیرا g-force من را روی صندلی جهشی فشار می‌دهد.

"هوابرد، بصری، تمیز"

ما اکنون با هریر دیگر در حال تشکیل هستیم و از VFR به FL175 صعود می کنیم. برنامه این است که ما به یک نقطه نگهداری غیر استاندارد برسیم که تقریباً در فاصله 30-35 دقیقه از موقعیت تخمینی ناو هواپیمابر قرار دارد، در آنجا منتظر زمان بازیابی خود در ناو باشید.

زمان عبور به من اجازه می‌دهد در صندلی عقب راحت باشم: فضای زیادی وجود دارد، HUD به من اجازه می‌دهد ببینم صندلی جلو چه چیزی می‌بیند، دید کلی در همه جهات بسیار خوب است (اما جلو، که توسط پرتاب دیگر مانع می‌شود. صندلی و پایه های سایبان).

ما به محل ثابت می رسیم و شروع به انتظار بر روی یک الگوی پیست مسابقه ای چپ می کنیم. ما دائماً الگوی نگه داشتن را تنظیم می کنیم تا مارشال را دقیقاً در زمان تعیین شده ترک کند. ما به طور متناوب با کنترل ترافیک هوایی غیرنظامی و نظامی در تماس هستیم: ترافیک نظامی زیادی در منطقه وجود دارد که باید توسط غیرنظامی از هم جدا شود و تلاش زیادی برای رفع تعارض همه پروازها انجام می شود.

همانطور که منتظر نوبت حرکت مارشال هستیم، یکی از F-35B های نیروی دریایی ایتالیا به ما ملحق می شود، اگرچه به همان اسکادرانی که هریر (GRUPAER) را اداره می کند، اختصاص داده شده است. تصادفی نیست، خلبان Marina Militare که من امروز با آن پرواز می کنم، دارای صلاحیت جنگی در هر دو هواپیمای +AV-8B و F-35B است. F-35B نیروی دریایی ایتالیا به محض انجام کار برای آماده سازی، به گروتالی، نزدیک بندر دریایی تارانتو، محل استقرار ناو هواپیمابر کاوور [و اسکله هلیکوپتر فرود تریست (LHD) در آینده] بازخواهد گشت. برای نسل 5 هواپیما تکمیل شده است. در حال حاضر، آنها در آمندولا، خانه 32 درجه استورمو (بال) نیروی هوایی ایتالیا مستقر هستند، که یگان فرزند آن، 13 درجه گروپپو (اسکادران)، اولین اسکادران ایتالیایی بوده است که با CTOL (متعارف) پرواز می کند. برخاستن و فرود) نوع جت رادارگریز، اولین در اروپا که به IOC (قابلیت عملیاتی اولیه) در نوع دست یافت و در حال حاضر هر دو مدل A و B را پرواز می کند. درجه خاصی از یکپارچگی بین ناوگان F-35 نیروی هوایی و نیروی دریایی وجود دارد، هم افزایی که با استفاده از زیرساخت های مشابه تقویت شده است. هدف ایتالیایی‌ها "توانایی مشترک" با نیروی هوایی و نیروی دریایی ایتالیا است که هواپیماهای خود را در واحدهای خود به کار می‌گیرند. با این حال، در صورت نیاز، F-35Bهای هر دو سرویس یکپارچه شده و تحت یک زنجیره فرماندهی از پایگاه های زمینی یا از یک ناو هواپیمابر عمل می کنند.

ما دقایقی را در هولدینگ با F-35B در سطح بالا می گذرانیم و سعی می کنیم تا حد امکان سوخت کمتری بسوزانیم: ناو هواپیمابر جایی در آنجا است، دور از خط ساحلی، و ما باید آن را پیدا کنیم و سپس روی آن فرود بیاییم. بدون اتکا به هیچ راداری اگر مشکلی پیش بیاید، برای رسیدن به یک فرودگاه جایگزین به گاز نیاز داریم، بنابراین بهتر است محافظه کار باشیم.

ساعت 13.30:31 به وقت گرینویچ: وقت آن رسیده است که هلدینگ را ترک کنیم. از این لحظه، ما یک پرواز OAT (Operational Air Traffic) هستیم و علامت تماس رادیویی را به WOLF 32-XNUMX تغییر می دهیم (جالب است که در طول ماموریت از سه علامت تماس مختلف استفاده خواهیم کرد). ارتش رم (مرکز کنترل ترافیک هوایی - ATCC نظامی) به ما اجازه می دهد که به سمت جنوب حرکت کنیم، "پا خیس". همانطور که به سمت دریای آزاد می رویم، در حالی که سیسیل و کوه اتنا در ساعت 2 مایل به وضوح قابل مشاهده هستند، یک فرود خفیف به سمت ارتفاع پایین تر شروع می کنیم.

هواپیمای تک سرنشینه مجهز به رادار پالس داپلر چند حالته APG-65، حامل غلاف هدف گیری Litening و اویونیک بسیار بهتر از TAV-8B ما، تشکیلات را هدایت می کند: نه ما و نه ATCC نظامی موقعیت دقیق کشتی را نمی دانیم. ، از این رو با نزدیک شدن به آخرین موقعیت شناخته شده آن که قبل از پرتاب از Grottaglie ارائه شده بود، باید آن را جستجو کنیم. خلبانان می دانند که کشتی باید در زمان بازیابی تعیین شده کجا باشد... اما کشتی ها، به جای باند فرودگاه، روی آب حرکت می کنند و اغلب به دلیل شرایط آب و هوایی یا سایر محدودیت های تاکتیکی، جایی که قرار است در آن قرار داشته باشند، نیستند.

"یک بار یک گرگ، همیشه یک گرگ". با تشکر از خاطرات عالی @ItalianNavy! # هوانوردی # نیروی دریایی ایتالیا #ناراحتش #دریانوردی #jumpjet #حریر #av8bharrier #tav8b #tav8bharrier #MarinaMilitare#NoiSiamolaMarina #ProfessionistidelMare pic.twitter.com/nhwti4oz56

- هوانورد (@TheAviationist) اکتبر 25، 2023

در طول بازیابی، خلبانان باید حالت سوخت را مطابقت دهند (جت های STOVL با سوخت زیاد شناور نمی شوند) با زمان مورد انتظار بازیابی، و حاشیه کمی برای اشتباه باقی می گذارد. این یکی از مهارت‌های حیاتی است که از زمان آموزش حمله متوسط ​​و پیشرفته، که همه خلبانان جنگنده نیروی دریایی ایتالیا در ایالات متحده در NAS Meridian، می‌سی‌سی‌پی انجام داده‌اند، آموزش داده می‌شود.

نزدیک شدن @ItalianNavy ITS Cavour برای شکستن سربار برای ورود به الگوی حامل. pic.twitter.com/y3obCVJxSt

- هوانورد (@TheAviationist) اکتبر 20، 2023

فرود خود را به سمت جنوب ادامه می دهیم و به Ducati، CATCC (مرکز کنترل ترافیک هوایی حامل) تغییر مکان می دهیم. ما خیلی دور از حامل نیستیم، که بلافاصله کنترل راداری را بر روی ما می گیرد و به سمت اولیه برای الگوی بصری حرکت می کند. علیرغم اینکه در میانه دریای مدیترانه قرار داریم، صدها مایل دورتر از نزدیکترین خشکی، ما تنها نیستیم: دوکاتی ما را از چندین هواپیمای نظامی در سطوح مختلف در سطوح مختلف مطلع می کند. آنها باید ترافیک نیروی دریایی ایالات متحده باشند که از USS Ford سرچشمه می گیرد، همچنین در این منطقه دریانوردی می کنند: ما بعداً در طی یک مأموریت DCA (دفاع ضد هوایی) با آنها ادغام خواهیم کرد.

ما اکنون در ارتفاع 800 فوتی بر فراز دریا هستیم و با سرعت 350 گره دریایی پرواز می کنیم و ناو به خوبی در جلوی ما دیده می شود. ما از سمت راست کشتی به سمت بالا پرواز می کنیم و در نقطه شکست، شفیره به سمت چپ می شکند تا وارد قسمت رو به باد الگو شود.

1….2…3….4….5….6…..7….8…..9….10، شکست! برای فاصله مناسب، بعد از 10 ثانیه یک پیچ سخت به چپ شروع می کنیم.



با کاهش سرعت در پیچ، بارگذاری و بارگذاری g افزایش می یابد. از آنجایی که سرعت هوا زیر 250 KCAS است، پولون نازل های 25 درجه را انتخاب می کند. هنگامی که بال ها در جهت باد هم سطح شدند، تا ارتفاع 600 فوتی فرود می آییم و بررسی های فرود را آغاز می کنیم. پولون با کشتی، در حدود 1.0 مایلی DME، نازل های 60 درجه را انتخاب می کند و سوئیچ آب را برای حداکثر رانش در طول فرود عمودی به زودی باز می کند. جهت افزایش فاصله کمی باد را دراز می کنیم و سپس چرخش پایه (27 درجه کرانه) را در یک نزول جزئی شروع می کنیم. ما در ارتفاع 350 فوتی، در سمت عقب کشتی، به سمت بندر حرکت می کنیم، همانطور که به نزدیکی خود با شیب 3 درجه سر خوردن ادامه می دهیم، موقعیتی که در هوانوردی دریایی "شروع" نامیده می شود.

ما اکنون در "شیار" هستیم، کمی کمتر از یک مایل از کشتی، زیرا خلبان نازل‌ها را در موقعیت "stop" انتخاب می‌کند و آن را به LSO ارسال می‌کند. پاروها (علامت تماس LSO - افسر سیگنال فرود - روی حامل) گیربکس را با نماد نمادین "roger hoverstop, check switch water armed to land, Spot 3" که ما را به یک نقطه فرود نزدیک می کند که تقریباً در نیمه پرواز قرار دارد، هدایت می کند. عرشه، روبروی جزیره

ما به رویکرد آفست خود ادامه می دهیم و از سمت بندر کشتی به عرض یک صفحه از لبه کشتی کاهش می دهیم. نرخ بسته شدن کاهش سرعت به هاریر اجازه می دهد تا به شیوه ای کنترل شده از نقطه فرود متوقف شود. هنگامی که از نقطه شناور پرتاب شد، پاروها از ما اجازه عبور می‌کنند و در 50 فوت بالاتر از عرشه، مستقیماً بالای نقطه فرود قرار می‌گیریم. در این مرحله، مقدار ورودی های روی چوب توسط خلبان برای تثبیت هواپیما در موقعیت مناسب به سادگی شگفت انگیز است.



پاروها با رادیو صدا می زنند: «به زمین پاک شد».

پولون به آرامی به سمت عقب حرکت می کند و فرود عمودی خود را شروع می کنیم. بعد از چند ثانیه با یک دست انداز بزرگ روی عرشه پرواز فرود می آییم. "بیکار" توسط LSO پخش می شود: من به تازگی اولین فرود عمودی خود را روی یک کشتی تجربه کرده ام (چهار مورد دیگر را در طول روز انجام خواهم داد، سه بار دیگر در ناو و یکی در Grottaglie).



زمانی برای استراحت وجود ندارد CQها (شرایط حامل) خلبانان را ملزم می کند که تعداد معینی پرتاب و بازیابی را در عملیات ناو هواپیمابر انجام دهند. سوخت کم است و باید به سرعت به حداکثر برسد تا بتوانیم فرود بیاوریم. پس از تکمیل تمام بررسی ها، به سمت پرش اسکی تاکسی می کنیم تا از یکی از نقاط واقع در جلوتر در امتداد "تراموا" پرتاب کنیم.

پرش اسکی که به ما کمک می‌کند تا حامل را ترک کنیم، به نظر می‌رسد که دیواری بسیار نزدیک‌تر از چیزی است که من انتظار داشتم.

به پولون تابلوی حمل نشان داده می‌شود و مهم‌ترین داده‌های مربوط به برخاست کوتاه بعدی ما را تأیید می‌کند: فاصله، تنظیمات نازل‌ها و نازل‌ها و وزن ناخالص که این داده‌ها به آن‌ها اشاره دارند. او داده ها را بررسی می کند و مطابقت دارند. Paddles ما را برای پرتاب آزاد می کند "هواپیمای 01، برای پرتاب در سیگنال افسر پرتاب، باد در 5 پورت 15 است، مادر ساخت 5 است". حرکت موتور را کامل می کنیم، شتاب را بررسی می کنیم، نازل های 10 درجه را انتخاب می کنیم، به افسر پرتاب که سمت راست ما قرار دارد سلام می کنیم و برای حرکت آماده می شویم. او پاسخ می دهد و عرشه را لمس می کند وقتی که برای پرتاب خالی می شود.

دریچه گاز با نگه داشتن ترمزها به حداکثر نیروی رانش می رود. هنگامی که دومی آزاد می شود، ما ناگهان رول بسیار کوتاه خود را شروع می کنیم (200 فوت، برابر با 60 متر!). در یک ثانیه ما در پرش اسکی هستیم. چرخش نازل ما را به آسمان می راند. چشمگیر.

از دیدگاه دیگر، پرتاب من از ITS Cavour در TAV-8B Harrier نیروی دریایی ایتالیا. این آخرین بار از چهار تیک آف بود. پس از آن با ناو هواپیمابر یو اس اس فورد درگیر یک ماموریت تاکتیکی شدیم. pic.twitter.com/s8TnDSRJ2G

- هوانورد (@TheAviationist) اکتبر 11، 2023

ما تا 300 فوت بالا می‌رویم و به سمت پایین باد می‌پیچیم تا روشی را که در اولین باری که روی کاور فرود آمدیم، تکرار کنیم. ما این روش را 2 بار دیگر تکرار می کنیم، فقط نقاط فرود را تغییر می دهیم.

از پرتاب حامل از کابین خلبان لذت ببرید @ItalianNavy TAV-8B Harrier II. # هوانوردی # نیروی دریایی ایتالیا #ناراحتش #دریانوردی #jumpjet #حریر #av8bharrier #tav8b #tav8bharrier #MarinaMilitare pic.twitter.com/fh6o2tNPT4

- هوانورد (@TheAviationist) اکتبر 26، 2023

فرود عمودی بر روی ITS Cavour از دیدگاه ممتاز من در صندلی عقب @ItalianNavy TAV-8B، آخرین هاریر دو سرنشینه قابل پرواز در مارینا میلیتاره. pic.twitter.com/NGptK6Bmx8

- هوانورد (@TheAviationist) نوامبر 7، 2023

پس از آخرین فرود عمودی، چهارمین فرود بر روی ناو، هواپیما در عرشه پرواز خفه می شود و با زنجیر بسته می شود و ما می توانیم با سوخت گیری هواپیما مدتی استراحت کنیم. پولون قفل سایبان را باز می کند در حالی که من ماسک اکسیژن را برمی دارم تا کمی هوای تازه تنفس کنم. صندلی پرتاب را جدا می‌کنیم و منتظر عملیات سوخت‌گیری داغ می‌مانیم تا مخازن خود را برای قسمت بعدی ماموریت پر کنیم: رویداد DCA (دفاع ضد هوا) بخشی از یک ADEX بزرگتر.

ماموریت رهگیری جنگنده DCA

ما کاوور را ترک کرده‌ایم و «به‌عنوان شکسته‌شده» (طبق برنامه‌ریزی)، به سمت منطقه عملیاتی پرواز می‌کنیم، جایی که همه دارایی‌های نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر در حال فعالیت هستند. ما در حال صعود به سطوح بلوک تعیین شده خود، FL230 و 240 هستیم تا به نقطه ای برسیم که از آنجا یک حمله تهاجمی را علیه USS Gerald Ford آغاز خواهیم کرد: ما نقش دو هواپیمای Su-24M2 را ایفا خواهیم کرد که به همراه چندین هواپیمای دیگر به ناو هواپیمابر نزدیک می شوند. . ما توسط یک دسته سوپر هورنت اسکورت می شویم که نقش جنگنده های Su-35/Flanker M را بازی می کنند.

برنامه بازی ما در طول جلسه توجیهی بسیار ساده است: 8 دقیقه پس از "مبارزه" اجرا می شود. Su-35 در ابتدا در CAP خواهد بود تا اینکه سعی کند سوپر هورنت بلو ایر را مشغول نگه دارد و آنها را وادار کند که تمام موشک های هوا به هوای خود را هدر دهند در حالی که ما سعی می کنیم مخفیانه وارد شویم و موشک های شبیه سازی شده خود را علیه ناو پرتاب کنیم. ما به رادار مجهز نیستیم در حالی که یک صندلی تک‌نفره آن را خاموش نگه می‌دارد تا سعی کند انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را با نزدیک شدن به منطقه هدف پنهان کند: ما به تصویر ارائه شده توسط "Bear" گوش می‌دهیم، یک E-2D Hawkeye که از Red Air پشتیبانی می‌کند. و رسم نقاط روی نقشه. علامت تماس ما اکنون "سگ 6" و "سگ 7" است.

هشت دقیقه پس از شروع سناریوی جنگ هوایی، ما سمت حمله از پیش برنامه ریزی شده را فرض می کنیم. ما در حال حاضر در M .73 با سرعت زمینی 443 گره در حال پرواز هستیم. گروه متخاصم نزدیکتر اکنون 45 مایلی از ما جلوتر است.

در حالی که پروازهای مختلف Viper، Snake، Factory موشک‌های زیادی (بیشتر آن‌ها «شلات‌های ارزان‌قیمت» هستند - به معنای موشک‌های AMRAAM که علیه قفل‌های رادار غیرقابل اطمینان شلیک می‌شوند، به سمت یکدیگر شلیک می‌کنند، به کار خود ادامه می‌دهیم.

"سگ، تو مرده ای". ما در ساعت 15.30:097 به وقت گرینویچ در ساعت 56/190 مایل دریایی از bullseye "Rock" در حالی که به سرعت از FL35 فرود می‌رفتیم، سرنگون شدیم. "در پایان ما از تمرینات پسر خوب حمایت می کنیم: آنها کار خوبی انجام می دهند و ما را سرنگون کردند. اگر امروز با F-XNUMX پرواز می‌کردم، همه این سوپر هورنتس‌ها را که قرمز بازی می‌کردند، می‌کوبیدم که انگار پشه هستند.» پولون با خنده می‌گوید.

ما با چهار کرگدن (Viper 1-2 و Snake 3-4) از CVW-8 و هریر دیگر کم و بیش بالاتر از مادر (حمل کننده) در FL140 در یک چرخش سمت چپ در 300 KIAS برای چند شلیک هوا به هوا، در 090/30 مایلی از bullseye. خلبان ها کمی استراحت می کنند و شروع به چت کردن با یکدیگر می کنند و در مورد پرواز خود صحبت می کنند. رفاقت خوبی در رادیو وجود دارد.

چند عکس می گیرم و به محض رسیدن به سوخت بینگو، سازند را می شکنیم تا پای بلند RTB را به سمت گروتالی شروع کنیم.

ساعت 15.51:100 به وقت گرینویچ است که دوباره رادیوی اصلی خود را برای دریافت IFR به رادار رم تغییر می دهیم. رم یک تماس راداری در 200 مایلی جنوب CDC در FL260 دریافت می کند. ما از طریق CDC – SIRGI در FLXNUMX به Grottaglie برگشتیم.

پولون در راه بازگشت به خانه می گوید: «ما اغلب با نیروی دریایی ایالات متحده تمرین می کنیم. «این واقعیت که ما آموزش‌های خود را در ایالات متحده، در مدرسه آنها گذرانده‌ایم، کار را بسیار آسان‌تر می‌کند: ما به یک زبان صحبت می‌کنیم، از روش‌های مشابهی استفاده می‌کنیم و در برخی موارد، شخصاً یکدیگر را می‌شناسیم. ما سعی می کنیم هر بار که یک ناو هواپیمابر در دریای مدیترانه فعالیت می کند با آنها یکپارچه شویم. برای ما و آنها شکل‌دهنده است.»

پرواز در سطح پایین

در ساعت 16.12:500 به وقت گرینویچ، هنگامی که به حریم هوایی محدود "کالابریا A و B" رسیدیم، یک بار دیگر طرح پرواز IFR را لغو می کنیم و شروع به فرود به سطح پایین به سمت Area Tattica Basilicata (منطقه تاکتیکی با ارتفاع کم)، منطقه ای کم جمعیت می کنیم، که در آن هواپیماهای نظامی می توانند در ارتفاع XNUMX فوتی AGL (بالای سطح زمین) پرواز کنند. برنامه این است که از طریق یک دره بسیار شناخته شده پرواز کنید، از یک خط الراس عبور کنید و مستقیماً به سمت Grottaglie در سطح پایین VFR بروید.

ما در حال نزدیک شدن به غروب خورشید هستیم، بنابراین برای پرواز در سطح پایین باید مراقب بیشتری بود: با عبور از 2,000 فوت پایین آمدن، سایه کوه های اطراف به ما اجازه می دهد دید بهتری نسبت به آنچه در ارتفاع بالاتر داشتیم داشته باشیم، بنابراین می توانیم راهروی سطح پایین را دنبال کنید و یک خط الراس را در 420 KCAS انجام دهید. چشمگیر. هریر در این ارتفاعات به نرمی پرواز می کند و علیرغم وجود دو تانک بزرگ در زیر بال ها بسیار قابل مانور است. از این گذشته، موتور پگاسوس بزرگ و ایرفویل فوق بحرانی بهترین عملکرد را در ارتفاع کم به ارمغان می‌آورند.

ما برای چند دقیقه در دره ها پرواز می کنیم و سپس دوباره تا ارتفاع 2,000 فوتی RALT با کاهش سرعت در 300 KIAS صعود می کنیم.

زندگی واقعی "Top Gun: Maverick" 😍😍 در راه بازگشت به خانه، ما همچنین در یک منطقه تاکتیکی با راهروهای سطح پایین درگیر شدیم و این ویدیو به شما یک ایده تقریبی از نمای من از صندلی عقب TAV-8B Harrier نیروی دریایی ایتالیا را ارائه می دهد. pic.twitter.com/r7hYPJv7v8

- هوانورد (@TheAviationist) اکتبر 8، 2023

ما اکنون 43 مایل از Grottaglie فاصله داریم، ساعت 16.22:10 GMT و حدود XNUMX دقیقه با میدان فاصله دارد. آسمان رنگ های مختلفی دارد: سایه های متنوع نارنجی و صورتی. خیره کننده.

رفت و آمد به خانه بعد از یک ماموریت +5 ساعته. زمان لذت بردن از منظره خیره کننده است. فیلمبرداری شده در 3 اکتبر، از صندلی عقب Wolf 31، آخرین TAV-8B نیروی دریایی ایتالیا. pic.twitter.com/eBcjfcjMH4

— دیوید سنچیوتی (@cencio4) اکتبر 5، 2023

کار الگو

در راه رسیدن به نقطه اولیه برای الگوی بصری در Grottaglie، در کنار تارانتو، پایگاه دریایی بزرگی که میزبان ناوگان نیروی دریایی ایتالیا است، پرواز می کنیم. ما اکنون در ارتفاع 2,500 فوتی، 315KCAS، در تشکیل "رژه" هستیم. ما سوخت زیادی داریم، بنابراین به من نشان داده می‌شود که هریر چگونه یک رویکرد معمولی را انجام می‌دهد: پولون می‌گوید: «با این هواپیما، می‌توانید به هر شکلی که ترجیح می‌دهید فرود بیایید».

"گرگ 31 در استراحت". در ساعت 16.31:18.31 به وقت گرینویچ (35:0 محلی) ما به بریک بالای سر رسیدیم و برای باند 174 در Grottaglie وارد باد پایین می شویم. با نازل در 158 درجه، سرعت نزدیک شدن با روشن کردن نهایی برای یک رویکرد کم XNUMX KCAS است، سرعت نزدیک شدن نهایی با دنده پایین حدود XNUMX KCAS است.

پولون قبل از اینکه روی باند فرود بیاید به اطراف می رود.

بعدی RVL (Rolling Vertical Landing)، نوعی فرود است که معمولاً در حدود 70 گره سرعت زمینی در باندهای کوتاه بهبود نیافته/سخت انجام می شود که توسط تفنگداران دریایی ایالات متحده برای فرود در FOB ها (پایگاه های عملیاتی پیشرو) استفاده می شود. الگوی بصری را با نازل ها در 25 درجه انجام می دهیم، سپس آنها به 70 درجه می روند. سرعت زمین به 65 گره کاهش می یابد و دوباره، قبل از تاچ داون، برای یک "موج خاموش" شبیه سازی شده به اطراف می رویم.

شفیره، روی صندلی تک‌نفره، فرود آمده است و او در حال تاکسی کردن است، همانطور که ما دوباره با نازل‌های 25 درجه و سرعت 200 گره بالا می‌رویم. ما برای فینال در باند STOVL، به موازات باند اصلی، موقعیت می گیریم. رویکرد فرود عمودی مشابه همان چیزی است که قبلا در ITS Cavour انجام شد، اما این بار پولون چیز دیگری را به من نشان داد: در ارتفاع 130 فوتی راداری، او 97 درجه را روی نازل‌ها انتخاب می‌کند. هریر از حرکت به جلو می ایستد و بعد از چند ثانیه شروع به حرکت به سمت عقب می کند، همانطور که ما دنده عقب را انتخاب کرده بودیم.

پولون جت را در ارتفاع 90 فوتی بالای باند تثبیت می کند و چرخش پدال را شروع می کند تا دماغه را در جهت مخالف قرار دهد: "فکر نمی کنم شما تا به حال این کار را در جت دیگری انجام داده باشید!". درست است، واقعی.

هنگامی که هاریر به آستانه دیگر باند کوتاه با سمت 170 درجه اشاره کرد، به آرامی پایین را لمس می کنیم.

«گرگ 31، روی زمین در 40»: ساعت 16.40:18.40 GMT، ساعت 5:8 محلی است. من بیش از XNUMX ساعت بر روی صندلی اجکتی هریر نشسته ام و در یک ماموریت، یک مرور کلی از تقریباً تمام قابلیت های هریر AV-XNUMXB نیروی دریایی ایتالیا داشتم و خاطره ای فراموش نشدنی را سپری کردم. روز (معمولی برای آنها) در دریا با گرگ های GRUPAER.

درباره دیوید سنتیوتی

دیوید سنچیوتی یک روزنامه نگار ساکن رم، ایتالیا است. او بنیانگذار و سردبیر "The Aviationist" یکی از معروف ترین و خوانده شده ترین وبلاگ های هوانوردی نظامی جهان است. از سال 1996، او برای مجلات بزرگ در سراسر جهان، از جمله ماهنامه نیروی هوایی، هواپیماهای رزمی، و بسیاری دیگر نوشته است که در مورد هوانوردی، دفاع، جنگ، صنعت، اطلاعات، جنایت و جنگ سایبری پوشش می دهد. او از آمریکا، اروپا، استرالیا و سوریه گزارش داده و چندین هواپیمای جنگی را با نیروهای هوایی مختلف به پرواز درآورده است. او ستوان دوم سابق نیروی هوایی ایتالیا، خلبان خصوصی و فارغ التحصیل رشته مهندسی کامپیوتر است. او پنج کتاب نوشته است و در کتاب‌های دیگر هم مشارکت داشته است.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
• PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
• PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://theaviationist.com/2024/01/03/flying-with-the-harrier/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=flying-with-the-harrier