فضاهای حسی ممکن است به حمایت از همه دانش آموزان کمک کند

فضاهای حسی ممکن است به حمایت از همه دانش آموزان کمک کند

تمبر زمان: 18 دسامبر 2023، 4:16 صبح
گره منبع: 3026273

امتیاز کلیدی:

از زمان ابتلا به کووید، بسیاری از مدارس در سراسر کشور سرمایه‌های ESSER را در فضاهای حسی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در دسترس بودن این بودجه، همراه با مشکلات پیچیده ترومایی ناشی از بیماری همه گیر - از جمله انزوای اجتماعی، افسردگی و اضطراب عمومی - مربیان را بر آن داشته است تا تمرکز خود را بر اهمیت یادگیری اجتماعی - عاطفی (SEL) برای رسیدگی به همه دانش آموزان افزایش دهند. نیاز دارد. با پایان یافتن سال 2023، توجه به این روند و منشأ آن از استفاده در درجه اول در آموزش ویژه تا کنونی، و ادامه تغییر به سمت طراحی و گنجاندن جهانی بسیار مهم است.

فضای حسی چیست؟

فضای حسی یک منطقه یا اتاق تعیین شده است که برای کمک به دانش آموزان در تمرین و ادغام مفاهیم خودتنظیمی یا خود مدیریتی با استفاده از ابزارهای حسی و دیگر طراحی شده است. از یک گوشه کوچک تا یک اتاق کامل، فضاهای حسی به طور فزاینده ای در مدارس، خانه ها، مشاغل و مکان های عمومی مانند استادیوم ها و فرودگاه ها اجرا می شوند.

در مدارس، فضاهای حسی به طور سنتی توسط دانش‌آموزان دارای نیازهای ویژه، مانند آن‌هایی که در طیف اوتیسم یا دارای ناتوانی‌های شدید/عمیق شناختی، فکری و/یا حرکتی هستند، استفاده می‌شود. این فضاها که اغلب به عنوان محیط‌های چند حسی شناخته می‌شوند، برای حمایت از توسعه مهارت‌های شناختی، حرکتی، اجتماعی و خودتنظیمی با گزینه‌هایی برای شخصی‌سازی و سفارشی‌سازی فعالیت‌ها به‌طور خاص برای هر دانش‌آموز طراحی شده‌اند.

برخی از عناصر اتاق را حتی می توان با دستورالعمل تراز کرد. برای مثال، اگر کل کلاس روی یک درس نجوم کار می‌کند، محیط چندحسی می‌تواند شامل پروژکتوری باشد که کاربر می‌تواند آن را برای مشاهده تصاویر ستاره‌ها، سیارات یا پانورامای یک کهکشان روشن کند.

فضاهای حسی چگونه تغییر می کنند؟

در طول همه‌گیری، و اکنون فراتر از آن، فضاهای حسی از استفاده فقط با افراد دارای نیازهای ویژه به محیط‌های فراگیرتر تبدیل شده‌اند که از همه دانش‌آموزان به عنوان بخشی از طراحی جهانی برای یادگیری پشتیبانی می‌کنند. به عنوان یک کاردرمانگر با آموزش یکپارچگی حسی، من، همراه با همکارانم، می‌دانیم که ما دانش‌آموزان زیادی داریم، نه فقط آنهایی که نیازهای ویژه دارند، که ممکن است بیش از حد به لمس، حرکت، بینایی و صداها حساس باشند یا سایر حس‌ها داشته باشند. چالش های پردازش

این ممکن است برای دانش‌آموزانی که دارای تجربیات نامطلوب دوران کودکی هستند (ACEs) که اکنون می‌تواند شامل آسیب‌های پیچیده و عوارض جانبی ناشی از همه‌گیری باشد، اعمال شود. پاسخ ترومایی، چه ناشی از غفلت، سوء استفاده، کمبود غذا، از دست دادن والدین/مراقبان، طلاق و غیره، گاهی اوقات ممکن است یک چالش پردازش حسی را تقلید کند. با این چرخه، اگر دانش آموزان تحت فشارهای استرس زا روزانه غرق شوند و در نتیجه ممکن است فروپاشی، پرخاشگری، کناره گیری، یا سایر مسائل بی نظمی رفتاری رخ دهد، پاسخ مبارزه، فرار یا انجماد آغاز می شود. ایجاد یک فضای آرام بخش حسی ممکن است به حمایت از خودتنظیمی و خود مدیریتی برای جلوگیری از این تشدید کمک کند. زمانی که این وقفه‌های حسی به‌عنوان بخشی از یک برنامه روزانه استفاده می‌شوند، و نه به عنوان پاداش یا تنبیه، ممکن است تفاوت عمیقی در کمک به دانش‌آموزان در گذراندن روز مدرسه ایجاد کنند و در عین حال به آنها آموزش می‌دهند که ذاتاً یاد بگیرند و از نیازهای حسی خود دفاع کنند.

از زمان کووید، من همچنین شاهد افزایش در مدارسی بوده‌ام که فضاهای حسی آرامی را برای کارکنان آموزشی خود ایجاد می‌کنند. سالن استراحت اصلاح شده معلم اکنون ممکن است شامل یک دیوار حبابی برای آرام کردن ورودی های بینایی و شنوایی، یک صندلی ماساژ و/یا یک پتوی وزن دار برای ورودی فشار لمسی عمیق، و برخی فیجت ها یا سایر ابزارهای حسی باشد. درست مانند دانش آموزان ما، معلمان نیز باید مراقب باشند و استراحت های حسی منظم را تمرین کنند.

برخی از دانش آموزان ممکن است برای کمک به خودتنظیمی نیاز به حرکت داشته باشند. تحقیقات نشان داده است که فعالیت بدنی به حمایت از تمرکز، توجه و تنظیم عاطفی کمک می کند. با این حال، امروزه بسیاری از دانش آموزان به دلیل کاهش زمان استراحت، کاهش دقایق تربیت بدنی مورد نیاز و حذف وسایل زمین بازی، حرکت کافی ندارند. فضاهای حسی که ورودی حرکتی را در خود جای می دهند (آنچه ما آن را "اتاق های تکان دادن" می نامیم) ممکن است به دانش آموزانی که به این ورودی اضافی نیاز دارند کمک کند و می تواند شامل ابزارهای حسی مانند مینی ترامپولین، تاب، یا زمین مانع روی تخته اسکوتر باشد.

فضای حسی خود را بسازید

به عنوان یک OT، من همیشه این سوال را می پرسم: "یک فضای حسی برای شما چگونه به نظر می رسد؟" تعریف نیازها و اهداف فضا به تعیین تجهیزات و مراحل بعدی کمک می کند. به عنوان مثال، یک فضای آرام متفاوت از یک فضای تکان دهنده به نظر می رسد و به عناصر مختلفی برای ترکیب نیاز دارد. به ترجیحات حسی مانند:

  • ورودی بصری مانند لوله های حباب، مکعب های نور، چراغ های چشمک زن، نورپردازی فیبر نوری، پروژکتورهای بصری، یا تصاویر ثابت.
  • ورودی شنیداری مانند موسیقی یا قطعات ارتعاشی (بلندگوها برای صدا و لرزش در مبلمان تعبیه شده اند)، دستگاه نویز سفید یا هدفون های حذف کننده نویز.
  • فشار عمیق لمسی یا ابزارهای ورودی کار سنگین مانند صندلی کیسه‌ای لوبیا (یا سایر مبلمانی که برای تعریف مرز فضایی با کودک مطابقت دارند)، تشک تصادف، لپ‌تاپ وزن دار، یا حیوانات عروسکی.
  •  ورودی حرکتی مانند صندلی گهواره ای، چرخاندن خطی یا ابزارهای فیجت برای دست. و
  • ورودی بویایی یا بو مانند استفاده از روغن های ضروری/رایحه درمانی. (توجه: اجتناب از مواد شیمیایی و/یا مصنوعی مانند خوشبوکننده‌های هوا، عطر و لوسیون‌ها نیز به همان اندازه مهم است!).

اگر بودجه مشکل است، خلاقیت و تدبیر متحدان بلندمدت بهتری در ایجاد فضای حسی نسبت به خرید چیزی هستند که کمترین هزینه را دارد. بسیاری از کودکان، به ویژه آنهایی که جویندگان حسی در نظر گرفته می شوند، به دلیل مشکلات تعدیل با ثبت نامناسب حواس، می توانند به شدت در مورد مبلمان و لوازم سختگیر باشند. این دانش آموزان ممکن است بخواهند بیش از حد تاب بخورند یا بچرخند، از مبلمان بالا بروند، با اشیاء/افراد دیگر تصادف کنند، یا بطری چسب را خیلی محکم فشار دهند! ارائه حرکت بادوام تر، فشار لمس عمیق و ابزارهای فیجت ارزش هزینه اضافی را دارد.

برای توجیه و/یا ایجاد آگاهی، رسانه های اجتماعی مکان فوق العاده ای برای مرور است. فضاهای خصوصی و عمومی زیادی وجود دارد که درباره حمایت از فراگیران متنوع عصبی و ایجاد محیط های حسی دوستانه تر پست می کنند.

امید من به عنوان یک OT این است که همه‌گیری COVID ممکن است به آگاهی بیشتر و تسریع تغییر در درک اهمیت SEL کمک کرده باشد. همه دانش آموزان باید یاد بگیرند که خودتنظیم شوند تا احساس آرامش و امنیت کنند، که لازمه یادگیری است. ایجاد فضای حسی حمایتی یکی دیگر از ابزارهای تضمین موفقیت دانش آموزان است.

Cecilia Cruse، MS، OTR/L، کاردرمانگر و کارشناس موضوع نیازهای ویژه، متخصص مدرسه

Cecilia Cruse، MS، OTR/L، یک کاردرمانگر و متخصص موضوع نیازهای ویژه در تخصص مدرسه. می توان به او رسید cecilia.cruse@schoolspecialty.com.

آخرین پست‌های eSchool Media Contributors (دیدن همه)

تمبر زمان:

بیشتر از اخبار مدرسه