Will California Soon Police Cannabis Contracts?

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

20 kwietnia mój kolega Hilary Bricken napisał post zatytułowany „Kolekcje konopi indyjskich Bóle głowy i co robić”. Omówiła w nim problem, który nęka kalifornijskie firmy zajmujące się konopiami indyjskimi: dystrybutorzy i sprzedawcy detaliczni, którzy nie płacą rachunków. Pod koniec artykułu wspomniała o fragmencie proponowanej ustawy mającej na celu rozwiązanie problemu, AB 766, co pozwoliłoby – a nawet wymagać – państwo do nadzorowania kontraktów dotyczących konopi indyjskich. Chociaż jestem za wymyślaniem sposobów naprawy status quo, to nie o to chodzi. Jeśli zostanie przyjęty, AB 766 doprowadzi moim zdaniem do ogromnych problemów, zarówno dla licencjobiorców, jak i dla państwa. Rozpakujmy się.

Co zrobiłby AB 766

AB 766 miałby zastosowanie tylko do sprzedaży dokonanej po 1 stycznia 2024 r. Wymagałby od każdego licencjobiorcy zapłaty za towary i usługi od innego licencjobiorcy w ciągu 15 dni kalendarzowych od daty wystawienia faktury końcowej. Termin wskazany na fakturze nie może być dłuższy niż 30 dni od dnia przekazania towaru lub usługi. Tak więc hipotetycznie, jeśli umowa dotycząca marihuany ma 30 terminów płatności netto i jest opłacona 46 dni po dostawie, zaczynają się problemy.

Licencjobiorcy, którzy sprzedają towary o wartości co najmniej 5,000 USD i nie otrzymują płatności na czas, muszą zgłosić niezapłaconą fakturę do Departamentu Kontroli Konopi (DCC). W tym czasie DCC jest zmuszona interweniować w sprawie naruszenia umowy dotyczącej konopi indyjskich. DCC musi wówczas powiadomić niepłacącego licencjobiorcę. Jeśli nie zapłacą w ciągu 30 dni, DCC może wydać ostrzeżenie lub wezwanie do zapłaty. Jeśli zdarzy się to wielokrotnie, DCC musi wszcząć postępowanie dyscyplinarne.

W szczególności, jeśli licencjobiorca zostanie zgłoszony, nie może kupować towarów na kredyt od innego licencjobiorcy, dopóki nie zapłaci początkowej niezapłaconej faktury.

AB 766 nie dotyczy również poboru podatku akcyzowego.

Dlaczego AB 766 to zły pomysł

Chcę rozpocząć tę sekcję od stwierdzenia, bez żadnych wątpliwości, że naruszanie umów dotyczących konopi indyjskich jest złe. Jest wielu licencjobiorców, którzy po prostu pomijają miasto na fakturach bez powodu. Jest rzeczą oczywistą, że niepłacenie niekwestionowanych faktur jest złą rzeczą. Ale nie sądzę, że AB 766 spowoduje ogromne wgniecenie w problemie, a zamiast tego może stworzyć jeszcze więcej problemów.

Po pierwsze, AB 766 nie tylko mówi licencjobiorcom, aby płacili na czas – zamiast tego określa wymagania dotyczące tego, co „na czas” może w ogóle oznaczać. Widziałem wiele kontraktów na konopie indyjskie w pełni wynegocjowane warunki płatności, które mogą naruszać AB 766. Jeśli AB 766 wejdzie w życie, będzie to oznaczać, że rząd dyktuje warunki płatności w kontaktach handlowych.

AB 766 również zmusi licencjobiorców do zgłosić innych licencjobiorców które nie mają w pełni opłacone zaległe faktury. Raportowanie byłoby obowiązkowe. Obowiązywałoby to nawet wtedy, gdyby drugiej stronie brakowało zaledwie kilkuset dolarów. Jest nieuniknione, że licencjobiorcy nie będą zgłaszać każdego naruszenia. Czy wówczas podlegaliby potencjalnej dyscyplinie? Na pewno tak się wydaje. Nie mogę ci powiedzieć, o ile trudniej będzie rozstrzygnąć spór o płatność, gdy jedna strona doniesie o drugiej w państwie. Mogę argumentować, że licencjobiorcy powinni mieć swobodę zgłaszania się nawzajem, ale wymaganie zgłaszania naruszeń umowy jest całkowicie nie do obrony.

Co najważniejsze, zgłaszani licencjobiorcy byliby prawnie zabronione od kupowania towarów lub usług na kredyt od innych licencjobiorców, dopóki nie zapłacą w całości faktur, za które zostali zgłoszeni. Wystarczy zgłosić licencjobiorcę. Osoba dokonująca zgłoszenia nie musi przekazywać DCC prawie żadnych informacji, aby zgłoszenie zostało sporządzone. Nie ma przesłuchania. Wydaje się, że nie ma nawet możliwości zakwestionowania raportu. W momencie złożenia zgłoszenia druga strona traci prawo do zakupu towarów na kredyt – przypuszczalnie nawet na podstawie wcześniej istniejących ustaleń umownych ze stronami trzecimi. Wydaje się to oczywistym problemem związanym z należytym procesem i gotowym do nadużyć.

W związku z tym AB 766 nawet tak naprawdę nie odnosi się do tego, co dzieje się w przypadku kwestionowanej faktury. Co się stanie, jeśli sprzedawca XYZ nie zapłaci ABC, ponieważ towary zakupione przez XYZ były spleśniałe? Cóż, wygląda na to, że ABC nadal będzie musiało to zgłosić. Ponownie, to nie ma sensu.

Jak naprawić AB766

Nie sądzę, że AB 766 rozwiąże problem. Zamiast tego prawdopodobnie doprowadzi to do większych problemów. Wydaje się nieuniknione, że ludzie będą karani za takie rzeczy, jak brak zgłoszenia, że licencjobiorcy będą podlegać karom, gdy mają uzasadnione podstawy do kwestionowania płatności i tak dalej. Rachunek prawdopodobnie również ugrzęzłby w DCC z raportami. A biorąc pod uwagę nierówną historię stanu w zakresie egzekwowania przepisów dotyczących konopi indyjskich, jest całkiem możliwe, że wiele z tych raportów nie zostałoby nawet rozpatrzonych na czas.

Zamiast tworzyć nadmiernie skomplikowany i obowiązkowy system raportowania, byłoby znacznie prościej, gdyby państwo mogło stworzyć ustawowe prawo do odzyskiwania honorariów adwokackich w sporach między licencjobiorcami. Wielu licencjobiorców nadal zawiera umowy typu „uścisk dłoni” (wciąż np kiepski pomysł!) z ograniczonymi prawami do zwrotu honorariów adwokackich lub bez nich. Dodaj opłaty do miksu, a otrzymasz nieopłacanych licencjobiorców główne narzędzie do walki.

Jeśli stan mimo wszystko zdecyduje się na wdrożenie systemu raportowania, AB 766 powinien zostać poddany przeglądowi, tak aby (1) raportowanie było opcjonalne, (2) licencjobiorcy mogli ustalać własne warunki płatności bez wkładu państwa oraz (3) licencjobiorcy niepłacący nie zostaną pozbawieni żadnych praw, dopóki nie będą mieli okazji do pewnego rodzaju przesłuchania. Jeśli państwo tego nie zrobi, będą problemy. Bądź na bieżąco z Blog dotyczący prawa Canna więcej aktualizacji.