US Space Force’s Responsive Space Strategy Taking Shape

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

WASZYNGTON – Urzędnicy Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych oświadczyli, że doskonalą swoją wiedzę na temat tego, co oznacza szybkie reagowanie na zagrożenia wpływające na satelity operacyjne, w miarę jak służba przygotowuje się do swojej drugiej taktycznej misji kosmicznej tego lata, nazwanej Victus Nox.

Serwis we wrześniu ubiegłego roku wydał kontrakty dla Victus Nox spółce zależnej Boeinga, Millennium Space Systems, w celu zbudowania systemu satelitarnego i naziemnego, oraz firmie Firefly Aerospace w celu wystrzelenia misji, która zademonstruje zdolność do wyprodukowania i dostarczenia statku kosmicznego w ciągu około ośmiu miesięcy oraz przelotu w krótkim czasie.

Bryg. Gen. Tim Sejba, dyrektor wykonawczy programu ds. świadomości w dziedzinie przestrzeni kosmicznej i siły bojowej, powiedział 4 kwietnia, że Victus Nox pomoże usłudze w dalszym zdefiniowaniu co to znaczy reagować podczas konfliktu lub kryzysu w przestrzeni kosmicznej.

„Wyzwanie, które przed nami stoi. . . jest to, że od chwili, gdy otrzymamy pozwolenie na start, powinniśmy mieć tę zdolność na orbicie w ciągu 24 godzin” – powiedziała Sejba podczas Forum Bezpieczeństwa Kosmicznego Energii Kosmicznej Instytutu Mitchell w Arlington w Wirginii. „To naprawdę przetestuje całą część systemu. To przetestuje responsywne uruchamianie, przetestuje naszą zdolność do hermetyzacji, układania w stosy, wystrzeliwania, a następnie uruchomienia go z załogą operacyjną po stronie odbiorczej.

Siły Kosmiczne są opracowanie strategii przejęć dla przestrzeni reagującej taktycznie za namową legislatorów. Od roku fiskalnego 2020 służba polega na Kongresie w zakresie przeznaczenia środków na ten wysiłek, ale po raz pierwszy jej budżet na rok 24 obejmuje 30 milionów dolarów na program, co oznacza, że czyni postępy w realizacji planu wykorzystania tego potencjału.

Chcąc sprecyzować, co dla Sił Kosmicznych oznacza „reagująca przestrzeń”, Sejba stwierdziła, że służba zidentyfikowała dwa obszary, w których koncepcja ta może być najbardziej pomocna: scharakteryzowanie zagrożeń oraz rozszerzenie istniejących satelitów i czujników o dodatkowe możliwości.

Usługa może to zrobić na kilka sposobów, ale Sejba twierdzi, że zdecydowała się na trzy podejścia. Jedno jest podobne do podejścia Victus Nox — pobieranie satelitów lub czujników dostępnych na ziemi i wystrzeliwanie ich na żądanie.

Drugą opcją jest wykorzystanie komercyjnych systemów znajdujących się już w kosmosie, które mogłyby zaspokoić potrzeby Sił Kosmicznych, niezależnie od tego, czy chodzi o łączność satelitarną, czy taktyczny ISR.

„Z pewnością istnieje dziś wiele możliwości komercyjnych. . . który byłby w stanie zapewnić dodatkową zdolność reagowania na potencjalny kryzys na [niskiej orbicie okołoziemskiej] lub nawet zwiększyć niektóre możliwości, którymi dysponujemy z perspektywy rządu” – powiedział. „Myślę, że to pierwszy element, na który zawsze powinniśmy patrzeć jako na wybór nr 1”.

Inną alternatywą jest przechowywanie zapasowych satelitów w przestrzeni kosmicznej, aby były one pod ręką w razie potrzeby. Sejba powiedziała, że niektóre duże konstelacje komercyjne przyjęły już takie podejście, wystrzeliwując dodatkowe statki kosmiczne, aby w przypadku awarii innego satelity miały zapewnione wsparcie.

„Już obserwujemy, jak przestrzeń reagująca taktycznie sprawdza się w rozprzestrzeniających się architekturach” – powiedział. „Zastanawiamy się, jak to ulepszyć”.

Courtney Albon jest reporterem C4ISRNET zajmującym się kosmosem i nowymi technologiami. Zajmuje się wojskiem amerykańskim od 2012 roku, ze szczególnym uwzględnieniem Sił Powietrznych i Sił Kosmicznych. Donosiła o niektórych z najważniejszych wyzwań związanych z przejęciami, budżetem i polityką Departamentu Obrony.