Prawdziwe rozwiązanie problemu utraty uczenia się: docenianie nauczycieli i zawodu nauczyciela

Wyrażenie „strata w nauce” stało się tak powszechne, jak „jesteś wyciszony” w dobie pandemii Covid-19. Komentatorzy, politycy, rodzice, firmy badawcze, organizacje zajmujące się technologiami edukacyjnymi a decydenci potępili fakt, że nauczanie zdalne i hybrydowe podczas pandemii spowodowało, że uczniowie coraz bardziej pozostają w tyle pod względem edukacyjnym.

Te same osoby i organizacje promowały „rozwiązania”, takie jak jak najszybszy powrót uczniów do szkoły, przedłużenie szkoły letniej, zwiększenie ilości czasu spędzanego w szkole w ciągu roku oraz poleganie na rodzicach w zwiększaniu możliwości uczenia się. Nawet amerykański plan ratunkowy prezydenta Bidena przewidywał finansowanie letnie programy wzbogacające i zajęcia pozaszkolne aby pomóc w powrocie do nauki. Wiele z tych rozwiązań jest nie tylko brak dowodów, ale także pomijają najważniejszy wpływ na uczenie się uczniów – nauczyciela.

Dziesięciolecia badań potwierdziły, że jakość nauczycieli jest „czynnikiem najbardziej wpływającym na wyniki edukacyjne uczniów” – twierdzi jedno badanie w temacie. Mówiąc prościej, nauczyciel jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na to, jak dobrze uczeń radzi sobie w szkole. Wysoko wykwalifikowani nauczyciele wpływać na sukcesy uczniów zarówno krótko-, jak i długoterminowe, a im więcej lat doświadczenia nauczyciele zdobędą, tym jest większe prawdopodobieństwo, że będą oni pozytywnie wpływać na wyniki uczniów poza osiągnięciami akademickimi, w tym ograniczanie nieobecności i wykroczeń dyscyplinarnych.

Jednak od dłuższego czasu nauczyciele odchodzą z zawodu w zastraszającym tempie. W artykule dla „Psychology Today” zatytułowanym „Epidemia wypalenia zawodowego nauczycieli”, autorka i ekspertka ds. edukacji Jenny Grant Rankin zauważyła, że ​​co roku około 15 procent nauczycieli w USA odchodzi z zawodu, ponad 40 procent nauczycieli odchodzi z zawodu w ciągu pięciu lat od rozpoczęcia pracy, a pełne dwie trzecie najlepszych nauczycieli w kraju kończy pracę porzucić zawód i zająć się inną karierą. Instytut Polityki Uczenia się Szacunki że roczne niedobory nauczycieli w USA przekraczają 100,000 XNUMX.

Utratę nauczycieli w zawodzie pogłębiło przejście do tego zawodu awaryjne nauczanie zdalne podczas pandemii COVID-19, gdy i tak wyczerpani do granic możliwości nauczyciele stanęli w obliczu niemożliwych do pracy sytuacji. Niektórzy podwoili swój nakład pracy, ucząc uczniów jednocześnie osobiście i zdalnie, bez dodatkowego wsparcia, podczas gdy inni musieli ustalić, czy utrata życia z powodu wirusa Covid-19 jest warta ryzyka kontynuowania nauczania. „Mówi anonimowy nauczyciel„Padlet” Shea Martin, w którym nauczyciele swobodnie dzielą się swoimi obawami bez zemsty, jest pełen przykładów nauczycieli, którzy czują się wypaleni, zestresowani, niedoceniani, przepracowani i zepchnięci na granicę bez powrotu.

Nauczanie opisano jako „samotność w zatłoczonym pokoju”. To poczucie izolacji zawodowej było pogłębiona przez pandemię. Nauczyciele muszą starać się zrównoważyć wiele sprzecznych obowiązków w zakresie opieki nad uczniami i wspierania ich, współpracy z rodzinami, projektowania i prowadzenia skutecznych instrukcji, oceniania uczenia się uczniów, zarządzania klasami i opracowywania nowych pomysłów, a wszystko to przy jednoczesnym odzwierciedlaniu i ulepszaniu swojej praktyki jako nauczycieli w miarę płynnego przemieszczania się pomiędzy środowiskami nauczania stacjonarnego, zdalnego, internetowego i mieszanego.

Chociaż uczeni wielokrotnie wskazywali, że jakość nauczycieli jest najbardziej wpływowym czynnikiem kształtującym naukę uczniów, przez całą pandemię Covid-19 większość szkół i okręgów nie skupiała się na tworzeniu lepszych struktur wsparcia, poprawie warunków pracy i zwiększaniu możliwości rozwoju zawodowego, aby zmotywować nauczycieli do pozostania w szkole. . Istniała wyraźna rozbieżność między tym, co badacze edukacji uznali za prawdę, a tym, co administratorzy oświaty i decydenci postanowili zrobić podczas pandemii.

W rezultacie szkoły i okręgi w całych Stanach Zjednoczonych starają się znaleźć sposób na możliwie najszybsze umożliwienie uczniom powrotu do kontaktów osobistych, jednocześnie stawiając czoła nauczycielom i braki nauczycieli zastępczych i wcześniejsze emerytury dla doświadczonych nauczycieli. Niektóre stany i okręgi musiały złagodzić wymagania dotyczące certyfikacji nauczycieli zastępczych, podczas gdy inne stany i okręgi o to poprosiły Studenci wkroczyć.

Stany, okręgi i szkoły w dalszym ciągu skupiają się na doraźnych rozwiązaniach, a nie na rozwiązaniach długoterminowych. Ograniczenie wymogów certyfikacyjnych w celu zatrudnienia większej liczby osób na zastępstwo, rekrutacja studentów na zastępstwo, przedłużenie szkoły letniej oraz wydłużenie liczby dni i czasu spędzanego w szkole w tradycyjnym roku nie rozwiąże tak naprawdę problemu utraconego podczas pandemii. „Utrata nauczycieli” – utrata nauczycieli na skutek wypalenia zawodowego, rotacji i śmierci lub długotrwałych objawów pandemii Covid-19 – będzie miała negatywny wpływ na proces uczenia się uczniów przez wiele lat.

Jednak nie musi tak być. Są rzeczy, które decydenci i administratorzy oświaty mogę zrobić już teraz ograniczenie utraty nauczycieli, w tym zwiększenie wynagrodzeń nauczycieli, zwiększenie autonomii nauczycieli, umożliwienie nauczycielom uczestniczenia w podejmowaniu decyzji mających wpływ na ich pracę, zatrudnianie bardziej profesjonalnego personelu (np. doradców, pielęgniarek, bibliotekarzy, asystentów specjalistów), który może pomóc nauczycielom stawić czoła wyzwaniom twarzy, zapewniając większe wsparcie w rozwoju zawodowym, zwiększenie stabilności przydziałów pracy nauczyciela, tworząc bardziej kolegialne i oparte na współpracy środowisko pracy oraz współpracując z nauczycielami w celu znalezienia sposobów zmniejszyć stres w pracy.

Można nawet przeprojektować szkoły tak, aby mogły funkcjonować raczej spółdzielnie które działają w sposób demokratyczny – dając nauczycielom i uczniom, we współpracy z rodzinami i decydentami, możliwości podejmowania decyzji dotyczących codziennych polityk i praktyk.

Jednakże chociaż zalecenia te mają kluczowe znaczenie dla podążania we właściwym kierunku, brakuje w nich istotnego elementu — doceniania nauczycieli i zawodu nauczyciela. Nauczyciele stali się kozłem ofiarnym wszystkich problemów w edukacji. Media i opinia publiczna oczerniały ich za rozpoczęcie strajku w celu żądania podwyżki i odmowę powrotu do niebezpiecznych środowisk w klasie. Stali się ofiarami toksyczna pozytywność. Należy zakończyć tę grę w negatywizm i obwinianie. Media i społeczeństwo muszą zmienić narrację.

Wszyscy, od rodziców i administratorów po decydentów i media, muszą współpracować, aby docenić pomysły i wkład nauczycieli oraz zachęcać do wdrażania zdroworozsądkowych reform, takich jak zaproponowane przez Stowarzyszenie Edukacji Narodowej. Docenianie i wspieranie nauczycieli wydaje się być najlepszym mechanizmem pozwalającym zaradzić wszelkim stratom w nauce i traumom społeczno-emocjonalnym spowodowanym pandemią.

W ostatecznym rozrachunku problemem nie jest utrata wiedzy. Strata nauczyciela jest.

Źródło: https://www.edsurge.com/news/2021-04-27-the-real-solution-to-learning-loss-valuing-teachers-and-the-teaching-profession