Diving Into Water Restoration? What It Takes To Prime A Project

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

W ramach swoich celów „pozytywnych pod względem wody” niektóre korporacje, w tym Intel, Meta i Procter & Gamble, zobowiązały się do przywrócenia lub uzupełnienia wody zużywanej przez ich działalność, szczególnie w regionach cierpiących na niedobór wody.

Istnieją niuansowe różnice w różnych korporacyjne pozytywne zobowiązania dotyczące wody, ale wiele firm, które je wytwarzają, zaczyna inwestować w projekty odbudowy działów wodnych – w tym modernizację istniejących od dziesięcioleci systemów irygacyjnych, przywracanie terenów podmokłych i ponowne zalesianie spalonych krajobrazów – aby dotrzymać swoich zobowiązań.

Zdaniem specjalistów ds. zrównoważonego rozwoju, konsultantów i przedstawicieli organizacji pozarządowych, którzy już zanurzyli się w te inicjatywy, ci, którzy chcą podążać tym tropem, mogą mieć wrażenie, że płyną pod prąd. Powiedzieli, że procesy znajdowania projektów przywracania wody i rozliczania ich z celami gospodarki wodnej są wciąż definiowane i udoskonalane.

„W wielu regionach woda jest chronicznie niedoceniana. W analizie kosztów i korzyści nigdy się nie skończy” — zauważyła Stefanie Woodward, starszy menedżer ds. zrównoważonego rozwoju ds. wody i klimatu w Meta, podczas sesji w zeszłym miesiącu w GreenBiz 23 w Scottsdale w Arizonie.

„Nie chcemy, aby obliczenia objętościowe były najważniejsze” — powtórzył Todd Reeve, dyrektor generalny Fundacja Ochrony Środowiska Bonneville, organizacja non-profit z Portland w stanie Oregon, która pomaga łączyć korporacje zainteresowane finansowaniem lub wspieraniem projektów z organizacjami pozarządowymi, które je realizują. „Może to być pułapka, jeśli organizacja jest zbyt skoncentrowana na tym”.

Woda jest czymś, co wiele firm wciąż uważa za coś oczywistego, ale w miarę jak susze i powodzie stają się coraz częstsze, rośnie narażenie finansowe na ryzyko związane z wodą. Ostatni rok, CDP zbadane inwestycje finansowe w cztery szczególnie zależne od wody gałęzie przemysłu — naftę i gaz, narzędzia elektryczne, węgiel i metale oraz górnictwo. Dane oszacowały, że aktywa o wartości ponad 13.5 miliarda dolarów były już unieruchomione, a 2 miliardy więcej było zagrożonych.

Rzeczywistość jest jednak taka, że każda branża jest narażona. Kolejny raport CDP opublikowany w tym tygodniu oszacował ogólne ryzyko związane z brakiem dostępu do wody na 392 miliardy dolarów, co zdaniem organizacji badawczej nie docenia rzeczywistego wpływu. Wśród dużych firm, które nie są zbyt przejrzyste w tej kwestii: Apple i Tesla. „Z punktu widzenia ryzyka wszystko, co nosimy, wszystko, co jemy, wszystko, co robimy, jest możliwe dzięki wodzie” – powiedział Jonathan Lanciani, starszy wiceprezes firmy konsultingowej Coho, podczas dyskusji GreenBiz 23. „Albo woda jest surowcem importowanym, albo jest wykorzystywana w procesie produkcji, ogrzewania i chłodzenia. To niezbędny element”.

Jakość kontra ilość

W przypadku Meta, z siedzibą w Menlo Park w Kalifornii, woda jest nieoceniona dla jej centrów danych. Wyposażenie firmy to ok Procent 80 jest bardziej wydajny niż średnia w branży, zgodnie z ostatnimi uwagami globalnego szefa firmy ds. zrównoważonego rozwoju. Ale jej licencja na działanie w regionach dotkniętych niedoborem wody zależy od tego, jak działa lokalnie.

Meta celuje przywrócić więcej wody niż zużywa do 2030 r.: celem jest 200-procentowe przywrócenie w miejscach o dużym niedoborze wody (zdefiniowanych przez Światowy Instytut Zasobów jako miejsca, w których rocznie pobierane jest 40 procent lub więcej dostępnej wody) i 100-procentowe przywrócenie w średnich zestresowanych miejscach, według Woodwarda.

W wielu regionach woda jest chronicznie niedoceniana. W analizie kosztów i korzyści nigdy się nie skończy.

„Jednym z największych wyzwań, przed którymi teraz stoimy, jest sposób liczenia lub zgłaszania różnych wpływów, jakie wywieramy” — powiedział Reeve podczas sesji GreenBiz 23. „Jesteśmy teraz w kluczowym momencie. Twoje cele to znacznie więcej niż tylko osiągnięcie celu równowagi molekularnej”.

Podejmowanych jest kilka wysiłków, aby skodyfikować, co to znaczy być „pozytywnym pod względem wody” – powiedział Reeve. Jednym z nich jest Inicjatywa dotycząca pozytywnego wpływu netto na wodę (NPWI)., inicjatywa prowadzona przez dyrektora generalnego United Nations Global Compact Mandat wodny (co zawiera Firmy 240) i pokrewne Koalicja na rzecz odporności na wodę. Wysiłek sugeruje ustanowienie wskaźników wydajności wody zgodnych z trzema głównymi celami:

Ilość wody: Zmniejszenie ilości wody potrzebnej do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez działania w zakresie wydajności, ponownego wykorzystania i wydajności. Jego sugestie obejmują ustanowienie wytycznych dla dostawców w celu lepszego gospodarowania wodą.
Jakość wody: Poprawa metod uzdatniania w celu zmniejszenia ilości substancji odżywczych i zapobiegania zanieczyszczeniom. Obejmuje to stopniowe wycofywanie szkodliwych chemikaliów z produktów i produkcji.
Dostęp do wody: Ochrona źródeł wody w celu poprawy dostępu do wody pitnej, sanitarnej i higienicznej (tzw PRANIE obawy).

W tej chwili Meta uwzględnia wpływ renowacji za pomocą WRI Metodologia rozliczania świadczeń wolumetrycznych, ale Woodward powiedział, że przy wyborze projektów równie ważne są względy oprócz ilości, takie jak pomiary jakości wody, odporność działu wodnego i sprawiedliwość środowiskowa. Do tej pory firma technologiczna wspierała projekty w takich stanach jak Arizona, Kalifornia, Nowy Meksyk, Oregon, Teksas i Utah, począwszy od ponownego zalesiania, poprzez rekultywację zbiorników wodonośnych, aż po budowę terenów podmokłych.

Oto, z czym ma do czynienia. w 2021 r. ostatni rok, za który dane zostały udostępnione publicznie, Meta pobrała około 5 milionów metrów sześciennych wody na potrzeby swojej działalności, co stanowi wzrost o około 35 procent w porównaniu z rokiem poprzednim. Zużył 2.6 miliona metrów sześciennych. Według najnowszego raportu firmy aktualizacja wody w sierpniu, Meta odnowiła prawie całą tę ilość, około 2.3 miliona metrów sześciennych. Od 2021 roku podpisał kontrakty na projekty renowacyjne, które przywrócą szacunkowo 1 miliard galonów, czyli około 3.8 miliona metrów sześciennych.

Płynąc z prądem

Znalezienie projektów wodnych „gotowych do pracy łopatą” nie jest łatwe, o czym może poświadczyć Meta i inna firma rozmawiająca o renowacji wody, P&G. „Wiele terminów się zmienia” — powiedział Shannon Quinn, globalny lider ds. gospodarki wodnej w firmie P&G, która we współpracy z firmą Bonneville i innymi partnerami tworzy portfolio około 20 projektów. „Firmy muszą pomyśleć o tym przynajmniej w perspektywie średnioterminowej i muszą spodziewać się zmian, gdy każdy projekt zostanie uruchomiony online. Jest nieprzewidywalny… Trzeba planować na nieoczekiwane”.

P&G ma ustanowił dwa podstawowe priorytety przywracania wody. Pierwszy koncentruje się na przywróceniu większej ilości wody niż jest zużywana w zakładach produkcyjnych P&G w 18 obszarach na całym świecie cierpiących na niedobór wody. Firma zużyła 69 milionów metrów sześciennych wody do produkcji w roku podatkowym 2021 (bardziej aktualne dane nie są publicznie dostępne). Drugi priorytet koncentruje się na przywróceniu wody zużywanej przez produkty firmy w dwóch regionach o dużym niedoborze wody, Los Angeles i Mexico City. Podobnie jak Meta, P&G stara się zaspokoić pewne względy wolumetryczne, ale koncentruje się również na dodatkowych korzyściach, takich jak lepszy dostęp dla społeczności, poprawa jakości, odporność na klimat, odbudowa siedlisk lub zmniejszenie spływu.

„Są tacy, którzy liczą krople” — powiedział Scott Heid, wiceprezes ds. na północ od Phoenix w pobliżu Sedony. Verde, jedna z nielicznych pozostałych dzikich rzek w stanie, dostarcza do miasta wodę pitną. Jest zasilany przez dopływy, w tym Oak Creek, Beaver Creek i West Clear Creek. „Dla nas chodzi bardziej o długoterminowe inwestycje w infrastrukturę, ponieważ już teraz napędzamy efektywność wodną w naszych obiektach i napędzamy inne rzeczy”.

Znalezienie projektów wymaga znacznej ilości badań i negocjacji. Jedną z ról Bonneville jest pomaganie zainteresowanym partnerom korporacyjnym, non-profit i społecznościowym w odnalezieniu się. „Pod wieloma względami praca, którą należy wykonać, ma charakter eksperymentalny. Nie wiemy, jakie są rozwiązania” – powiedział Reeve po mojej wizycie w terenie.

Projekt, który odwiedziłem w West Clear Creek, zarządzany przez The Nature Conservancy (TNC), tak się składa, że rozważano przywrócenie objętości wody - ma na celu zapewnienie, że rolnicy wzdłuż historyczny system rowów irygacyjnych Verde zapoczątkowana w latach 1860. XIX wieku przez osadników w pobliżu Campe Verde, ma wystarczającą ilość wody do nawadniania swoich upraw. Według Kimberly Schonek, kierownika projektu Verde River dla TNC, West Clear Creek wysycha wczesnym latem każdego roku od 1905 roku.

Powiedziała, że nad systemem irygacyjnym strumień płynie średnio z prędkością 15 stóp sześciennych na sekundę (CFS) – latem bliżej 12 CFS. Powiedziała, że zapotrzebowanie na nawadnianie jest bliższe 20 CFS. „Naszym celem nie jest zachęcanie do tworzenia większej ilości gruntów rolnych; to coraz więcej na istniejących ziemiach przy jednoczesnym zatrzymywaniu wody w rzece”.

Praca TNC w systemie Verde jest dwojaka: poprawa przepływu różnych strumieni; oraz praca z rolnikami na niższym szczeblu w celu zmiany popytu. Niektórzy partnerzy korporacyjni finansujący stojący za tymi projektami: Coca-Cola; Intel; Meta; PepsiCo; i P&G. (Bonneville współpracował z ponad 60 korporacjami, z których kilkanaście jest aktywnie zaangażowanych w projekty).

Jedna z inicjatyw P&G w regionie Verde dotyczy rowu Mason Lane, większego rowu niż ten, który odwiedziliśmy w lutym, który obejmuje 223 akry nawadnianej ziemi. Według materiałów opublikowanych na temat projektu, prace nad tym pojedynczym rowem, niedostępnym z powodu niedawnych opadów, przyniosą szacunkowo 179.6 miliona galonów rocznie.

Nurkowanie w

Prace nad systemem irygacyjnym West Clear Creek obejmowały instalację czujników, które pomagają mierzyć przepływ i które automatyzują, gdy woda jest kierowana do systemu. Na miejscu, które zbadaliśmy, dziury po kulach w konstrukcji oznaczały miejsca, w których posiadacze praw do nawadniania starali się zwiększyć przepływ wody w minionych latach. Same rowy, pierwotnie pokryte ziemią, zostały wyłożone elastycznymi rurami z PVC, które utrudniają spływ wody. Uniemożliwia to również osobom posiadającym prawa do nawadniania znajdującym się dalej w dole rzeki zmianę rozmiaru rowu poprzez kopanie w celu odprowadzenia większej ilości wody, niż jest to dozwolone. Według krótkiej informacji o Biznes dla wody, program Bonneville, różne projekty w potoku przyniosą szacunkowo 190 milionów galonów rocznie.

I jaki to ma wpływ na dalszych użytkowników? Po zwiedzeniu rowu spotkaliśmy się z Zacha Hausera, którego rodzina posiada 600 akrów w dolinie, z czego około połowa to uprawy, w tym lucerna i jęczmień. Hauserowie rozpoczęli współpracę z TNC około 10 lat temu, po tym jak Schonek skontaktował się z ojcem Zacha.

„Mieliśmy kilka projektów, które nie działały tak dobrze, jak byśmy tego chcieli, ale żaden z nich nie powiódł się” — powiedział mi Hauser. „Nie mogę się doczekać, aby zrobić więcej”.

Jeden z projektów polegał na zainwestowaniu w lokalną słodownię, umożliwiającą Hauserom zmianę niektórych pól na jęczmień słodowy na piwo — co kosztuje prawie dwukrotnie więcej niż jęczmień wykorzystywany na paszę i konkuruje z kukurydzą o marżę zysku. Jęczmień wymaga stosunkowo bardzo mało wody: Hauserowie przestają nawadniać te pola na początku czerwca każdego roku, co zmniejsza zapotrzebowanie lokalnych potoków w krytycznym momencie dla regionalnych dostaw wody. Gospodarstwo było również w stanie zainstalować nawadnianie kropelkowe (inwestycja, która zwykle kosztuje od 1,000 do 3,000 USD za akr) i nawadnianie obrotowe, a także dzięki finansowaniu korporacyjnemu zorganizowanemu przez Bonneville.

Ponieważ projekty przywracania wody są wciąż stosunkowo nową granicą dla korporacji, oto kilka rad dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z tą strategią, zebranych z moich wywiadów:

Współpracuj, współpracuj, współpracuj. Firmy zazwyczaj nie siadają przy stole w kwestiach związanych z wodą — chyba że spotykają się z krytyką. Proaktywne i autentyczne zaangażowanie w działania z organizacjami pozarządowymi, społecznościami i decydentami nie podlega negocjacjom. Współpraca z innymi korporacjami, które mają podobne zainteresowania, może przyspieszyć rozwój projektu, powiedział Reeve. „To przełomowy moment, aby wykorzystać przywództwo korporacyjne i innowacje”.
Bądź przygotowany na czekanie, ale wiedz, kiedy działać szybko. Prawa do wody różnią się w zależności od regionu, a własność gruntów może być trudna w nawigacji. „Wiele firm myśli, że jest to utowarowiona koncepcja, podobnie jak kredyty węglowe” – powiedział Reeve. Wśród obaw, których zbadanie wymaga czasu: obawy społeczności; badania środowiskowe; rozważenie znaczenia kulturowego dla ludów tubylczych; przekonać tych, którzy mają lokalne twierdzenia dotyczące wody, że ochrona leży w ich interesie. „Często zmagamy się z tym, że mamy darczyńców, którzy chcą sfinansować teraz i chcą pieniędzy w ziemi w przyszłym miesiącu, a wtedy projekt, który możemy rozpocząć w przyszłym miesiącu, jest łatwy” – powiedział Schonek. „Dłuższe horyzonty planowania zapewniają lepsze projekty i rozwiązywanie problemów”.
Znajdź wspólny język z właścicielami gruntów i lokalnymi użytkownikami wody. Relacje między TNC a Hauserami zostały zbudowane na latach otwartego dialogu, a Hauser powiedział, że wiele z ich wartości jest ze sobą ściśle powiązanych. „Jako rolnik chcemy zużywać mniej wody, lepiej nią gospodarować i oszczędzać, ale musimy też mieć zaufanie… że to nie jest sztuczka” — powiedział podczas mojej wizyty.

Inną strategią, która miała kluczowe znaczenie dla oszczędzania wody na farmie, największej w dolinie, była decyzja rodziny Hauser o ubieganiu się o służebności konserwatorskie, które na stałe chronią dużą część ich własności – ich ziemia jest własnością, a nie dzierżawiona. Te akry są domem mesquite bosque i nadbrzeżne pasy buforowe które sprzyjają różnorodności biologicznej i siedliskom ptaków, a zachęty podatkowe, które otrzymuje gospodarstwo, umożliwiają maksymalizację gospodarki wodnej na innych akrach.

„Rolnicy myślą o wodzie przez cały dzień, każdego dnia” – powiedział Hauser. „To miejsce bez wody jest niczym. Farma to nie farma bez wody”.