Astronauci stacji kosmicznej kontynuują modernizację systemu zasilania za pomocą nowych paneli słonecznych

Astronauci NASA, Woody Hoburg i Steve Bowen, wyruszyli w czwartek z powrotem poza Międzynarodową Stację Kosmiczną na drugi spacer kosmiczny w ciągu sześciu dni, aby zainstalować i rozmieścić kolejną rozwijaną tablicę słoneczną w celu wzmocnienia systemu zasilania w orbitującym laboratorium.

Astronauci przełączyli swoje skafandry kosmiczne na wewnętrzne zasilanie bateryjne w czwartek o godzinie 8:42 EDT (1242 UTC), aby zaznaczyć oficjalny początek spaceru kosmicznego, który przebiegał według podobnego harmonogramu jak wycieczka 9 czerwca, kiedy Hoburg i Bowen połączyli i rozwinęli kolejną tablicę słoneczną na kratownica energetyczna stacji kosmicznej o długości boiska piłkarskiego.

Kolejna rozwijana planeta słoneczna została zainstalowana w czwartek na skrajnie prawym lub prawym końcu szkieletu kratownicy stacji. Dwie nowe tablice słoneczne ISS Roll-Out, czyli jednostki iROSA, zostały dostarczone na stację kosmiczną 5 czerwca przez statek kosmiczny SpaceX Cargo Dragon, po poprzednich misjach towarowych SpaceX, które przywiozły cztery rozwijane koce słoneczne na stację kosmiczną w 2021 r. 2022.

Panele słoneczne zostały zaprojektowane tak, aby częściowo zakryć oryginalne panele słoneczne stacji kosmicznej, dostarczone podczas misji montażowych wahadłowców kosmicznych w latach 2000-2009. Starsze panele słoneczne uległy degradacji w czasie, zgodnie z oczekiwaniami, a nowe rozwijane panele mają lepszą wydajność, aby zwiększyć moc wyjściową stacji z powrotem powyżej pierwotnego poziomu. Zostały zbudowane przez firmę Redwire w ramach kontraktu z Boeingiem i NASA.

NASA planuje zamówić ostatnią parę rozwijanych paneli słonecznych, aby zakończyć modernizację elektryczną stacji kosmicznej, co zapewni laboratorium wystarczającą moc do wspierania badań do planowanej daty wycofania stacji w 2030 r. Ostateczny zestaw iROSA zostanie dostarczony w 2025 r.

Po opuszczeniu w czwartek modułu śluzy Quest na stacji, Hoburg i Bowen przeszli na prawą burtę szkieletu kratownicy stacji. Spacerowicze usunęli koce słoneczne, które zostały zwinięte na szpulach, aby zmieściły się w kapsule ładunkowej SpaceX do wystrzelenia, z konstrukcji nośnej i przenieśli jednostkę iROSA do segmentu kratownicy S6 na drugim końcu stacji.

Jednostka iROSA była mniej więcej wielkości lodówki po złożeniu w konfiguracji startowej. Hoburg i Bowen przymocowali zwiniętą tablicę słoneczną do wspornika montażowego zainstalowanego podczas poprzedniego spaceru kosmicznego, a następnie otworzyli zawias, aby rozłożyć dwa koce tworzące jednostkę iROSA, jak otwieranie okładki książki. Astronauci dokręcili osiem śrub za pomocą narzędzia elektrycznego, aby mocno przymocować iROSA do wspornika montażowego.

Wspornik montażowy podłącza nowe układy do kanałów zasilających stacji i złączy obrotowych, które utrzymują skrzydła słoneczne skierowane w stronę słońca, gdy statek kosmiczny krąży wokół Ziemi z prędkością ponad 17,000 XNUMX mil na godzinę.

Międzynarodowa Stacja Kosmiczna ma osiem kanałów zasilających, z których każdy jest zasilany energią elektryczną generowaną z jednego skrzydła panelu słonecznego wystającego ze szkieletu kratownicy stacji. Nowa tablica słoneczna rozmieszczona w czwartek będzie wytwarzać energię elektryczną dla kanału zasilania 1B stacji kosmicznej.

Następnie Bowen i Hoburg połączyli cztery złącza elektryczne z nowym rozwijanym panelem słonecznym, który został ustawiony tak, aby częściowo zakrywał jeden z oryginalnych paneli słonecznych stacji kosmicznej dostarczonych przez misję promu kosmicznego podczas budowy laboratorium w marcu 2009 roku.

Astronauci podłączyli kabel „Y”, aby umożliwić przepływ energii zarówno z oryginalnej baterii słonecznej, jak i nowej iROSA do sieci energetycznej stacji, a następnie zwolnili jeszcze dwie śruby, które utrzymywały zwinięte koce iROSA do startu.

Rozwinięcie koców do pełnej długości 10 metrów zajęło około 63 minut. Każdy rozwijany panel słoneczny ma około 19 stóp (20 metrów) szerokości i jest o połowę krótszy i o połowę krótszy od oryginalnych paneli słonecznych stacji.

Pomimo mniejszych rozmiarów, każda z nowych tablic generuje mniej więcej taką samą ilość energii elektrycznej, jak jeden z istniejących paneli słonecznych stacji. Konstrukcja mechanizmu rozkładania eliminuje potrzebę stosowania silników do otwierania panelu słonecznego.

Po rozwinięciu koca astronauci wyregulowali śruby napinające, aby zabezpieczyć koc iROSA na miejscu. Po wykonaniu swoich zadań astronauci wrócili do śluzy Quest i zamknęli właz.

Spacerowicze rozpoczęli ponowne zwiększanie ciśnienia w śluzie o 2:17 EDT (1817 UTC), aby zaznaczyć oficjalne zakończenie wycieczki, która trwała 5 godzin i 35 minut.

Czwartkowy spacer kosmiczny był 10. w karierze astronauty Bowena i drugim dla Hoburga. Był to 265. spacer kosmiczny od 1998 roku wspierający montaż i konserwację Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oraz ósmy spacer kosmiczny poza placówką badawczą w tym roku.

10 spacerów kosmicznych Bowena trwało w sumie 65 godzin i 57 minut, a czwartkowa wycieczka przeniosła go na trzecie miejsce w karierze w czasie spacerów kosmicznych, za byłym rosyjskim kosmonautą Anatolijem Sołowiewem i astronautą NASA Michaelem Lópezem-Alegríą.

E-mail Autor.

Śledź Stephena Clarka na Twitterze: @ StephenClark1.

• Dystrybucja treści i PR oparta na SEO. Uzyskaj wzmocnienie już dziś.
• EVM Finanse. Ujednolicony interfejs dla zdecentralizowanych finansów. Dostęp tutaj.
• Quantum Media Group. Wzmocnienie IR/PR. Dostęp tutaj.
• PlatoAiStream. Analiza danych Web3. Wiedza wzmocniona. Dostęp tutaj.
• Źródło: https://spaceflightnow.com/2023/06/15/us-eva-88-coverage/