Human Reaper z Mass Effect 2 był głupi i żałuję, że nie dostaliśmy więcej

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

Dzisiaj, 2 stycznia 14 r., Mass Effect 26 obchodzi 2024. rocznicę powstania. Poniżej przyglądamy się jednemu z najdziwniejszych aspektów gry oraz temu, jak stworzyła ona szerszy wątek poboczny, który pozostał prawie całkowicie niezbadany.

Misja samobójcza w Mass Effect 2 to jeden z najwspanialszych momentów kulminacyjnych w historii gier wideo. Po dziesiątkach godzin budowania relacji z załogą postaci, które zrekrutowałeś z całej galaktyki, zabierasz ich do ostatecznej bitwy, w której musisz wykorzystać ich specyficzne umiejętności, a wszelkie błędy mogą zakończyć się śmiercią dowolnego z nich. nich (a potencjalnie nawet wszystkich i Ciebie). Mniej jednak zwraca się uwagę na punkt kulminacyjny – bitwę z bossem z gigantycznym robotem zwanym Żniwiarzem.

W przeglądarce musi być włączona obsługa javascript przeglądarki do oglądania filmów.

Kliknij, aby anulować wyciszenie

Aby oglądać filmy, użyj przeglądarki obsługującej wideo html5.

Ten film ma nieprawidłowy format pliku.

Przepraszamy, ale nie masz dostępu do tych treści!

Wprowadź datę urodzenia, aby wyświetlić ten film wideo

Klikając "enter", akceptujesz GameSpot

Warunki korzystania i
Polityka prywatności

Teraz gra: Mass Effect Lore: Reapers (feat. Indoktrynacja)

Mass Effect wprowadził Żniwiarza pod koniec pierwszej gry, potwierdzając, jak ogromnym zagrożeniem były te stworzenia. To, co bohaterowie początkowo myśleli jako kolosalny, niesamowicie potężny statek kosmiczny, okazało się kolosalną, sztucznie inteligentną istotą, nastawioną na zniszczenie całego świadomego życia w galaktyce – i było to tylko jedno z całego gatunku. Był tak duży, że do jego pokonania potrzebna była cała flota statków kosmicznych. A teraz stanęliśmy twarzą w twarz z jednym, tylko komandorem Shepardem i dwoma członkami załogi, których ze sobą przyprowadziliście, i jakąkolwiek bronią, jaką mieliście pod ręką.

To mógł być dość intensywny moment, ale Reaper z Mass Effect 2 nie wyglądał jak ten z pierwszego Mass Effect, który przypominał ogromną kałamarnicę kosmiczną i miał w sobie klimat prawdziwego kosmicznego horroru Lovecrafta. Ten Reaper wyglądał jak T-800 z filmu Terminator – jeśli ten robot w kształcie człowieka był także gigantycznym, niedokończonym dzieckiem. Zamiast być strasznym i dziwnym, było źle i głupio. Nikt nie mówi o bitwie z Człowiekiem Żniwiarzem, ponieważ jest to coś, o czym fani Mass Effect chętniej chcieliby zapomnieć.

Human Reaper był zwieńczeniem całego głównego wątku fabularnego Mass Effect 2 i w zasadzie nigdy więcej o nim nie wspomniano. A to szkoda. Choć Human Reaper był głęboko antyklimatyczny i wręcz głupkowaty, żałuję, że nie miał więcej czasu, aby zabłysnąć i stanowił większą część Mass Effect 2 i Mass Effect 3. BioWare miało pomysły na temat Human Reaper, pomysły tak wielkie, że stworzyły ostateczny boss w ich grze, gigantyczny, wrzeszczący robot-dziecko. Muszę wiedzieć, jakie to były pomysły.

Aby zrozumieć, co BioWare zabrało nam z Human Reaperem, ważne jest, aby mieć nieco więcej kontekstu z historii Mass Effect 2. Choć wiele dzieje się z głównym bohaterem, komandorem Shepardem i Cerberusem, paramilitarną organizacją rzekomo dążącą do supremacji ludzkości, kontrolowaną przez miliarderem, wszystko, co z tego wynika, to Zbieracze, grupa kosmitów grasujących po galaktyce, atakujących ludzkie kolonie i uciekających ze wszystkimi swoimi obywatelami.

Zbieracze to pozostałości rasy kosmitów zwanej Proteanami, cywilizacji, która istniała i została zniszczona podczas ostatniego oczyszczenia galaktyki przez Żniwiarzy około 50,000 XNUMX lat przed wydarzeniami z gier Mass Effect. Żniwiarze zamienili Proteanów w rodzaj cyborgów, których mogli kontrolować, i używali ich jako narzędzi do załatwiania spraw w eonach pomiędzy ich powrotem do galaktyki, aby wszystkich wymordować.

Tak naprawdę nie rozumiesz powodów działań Zbieraczy aż do samego końca gry, kiedy trafisz na Misję Samobójczą, która ma miejsce w bazie Zbieraczy. Tam odkrywasz, że ich celem (a co za tym idzie, Żniwiarzy) było zebranie grupy ludzi, aby zamienić ich w maź, a następnie użyć tej mazi do stworzenia Ludzkiego Żniwiarza.

Graczowi towarzyszyły nawet pewne emocje – tuż przed końcem Zbieracze atakują Twój statek i porywają grupę pomniejszych postaci, z którymi spotykasz się przez całą grę, w tym Twojego osobistego asystenta, z którym można mieć nieodpowiednie miejsce pracy relacja. Mogłeś odbyć stosunek seksualny z Kelly Chambers, a potem została porwana przez kosmitów, a jeśli jej nie uratowałeś, została rozbita na galaretę i wpompowana w wielkiego robota! I Mass Effect nigdy więcej o tym nie mówił!

Cały pomysł rodzi wiele pytań na temat świata Mass Effect i całej umowy Reapersów. Czy w ten sposób rozmnaża się nieskończenie stara i niesamowicie potężna grupa istot ze sztuczną inteligencją, czy też ludzkość jest wyjątkowa w jakiś sposób, co czyni nas szczególnie dobrymi jako Żniwiarze? Co miał zrobić Ludzki Żniwiarz – czy byłoby to w jakiś sposób wyjątkowe, czy też byłby to po prostu gigantyczny facet lecący w przestrzeni kosmicznej, niszczący wszystko laserami, tak jak robią to wszyscy inni Żniwiarze, jak jakiś rodzaj Atak na potwora Tytana? Czy Zbieracze stworzyliby więcej Ludzi Żniwiarzy, gdyby mieli wystarczająco dużo czasu? Jeśli tak, to w jakim celu?

Ponieważ wątek fabularny został w zasadzie porzucony po Mass Effect 2, nie mamy pojęcia, jakie są odpowiedzi na te pytania. Mamy jednak pewne wskazówki, co to mogło być, dzięki pisarzowi Drew Karpyshynowi, który pracował nad grami Mass Effect i napisał kilka powieści powiązanych pomiędzy częściami.

W 2013 roku, kiedy wydano Mass Effect 3, a fani narzekali na zakończenie gry, Karpyshyn zadał kilka pytań o tym, jak miała wyglądać ta historia, zanim odszedł. Karpyshyn dał bardzo jasno do zrozumienia, że chociaż podczas Mass Effect 1 i 2 pojawiały się pewne pomysły na zakończenie, podobne do tych wszystkich ludzi, których nie udało się uratować, były one dość, hm, luźne. W tamtym czasie nic nie zostało do końca ustalone ani postanowione.

Pomysły, którymi podzielił się Karpyshyn, dały Żniwiarzom motywację odmienną od tej ostatecznie przyjętej w Mass Effect 3, w której starają się zapobiec katastrofalnej walce między życiem organicznym a sztucznym poprzez mordowanie każdego, kto ma samoświadomość. Jeden z pomysłów był taki, że za każdym razem, gdy Żniwiarze unicestwiali świadome życie w galaktyce, wykorzystywali rasę do stworzenia nowego Żniwiarza. Ich ogólnym celem było powstrzymanie ciemnej energii (energetycznego odpowiednika ciemnej materii) przed rozprzestrzenianiem się i niszczeniem galaktyki oraz całego życia w niej – rozprzestrzenianiem się, które zostało zintensyfikowane przez wykorzystanie „efektu masy”, nauki zapewniającej ludziom galaktyki z możliwością podróżowania z prędkością większą od światła i daje niektórym ludziom „biotyczne” supermoce. To mógł być całkiem fajny pomysł, ponieważ w fikcji Mass Effect ta technologia była wszędzie, od statków kosmicznych po szczoteczki do zębów. Podobnie jak życie w cywilizacji zależnej od ropy naftowej rujnuje planetę, życie w Mass Effect pomagało doprowadzić do zniszczenia galaktyki.

Z jakiegoś powodu, w tej koncepcji historii, aby zatrzymać ciemną energię, której Żniwiarze naprawdę potrzebowali, aby stać się Człowiekiem Żniwiarzem. Jednym z możliwych zakończeń byłoby dokonanie przez graczy wyboru, czy poświęcić całą ludzkość, aby stworzyć Ludzkiego Żniwiarza i ocalić wszystkich innych, czy też zaryzykować, wbrew prawom fizyki, jak sądzę.

Czy to wszystko jest dziwne i być może bezsensowne? Absolutnie. Ale przynajmniej daje Zbieraczom powód do upłynnienia wszystkich i w pewnym sensie zapewnia Żniwiarzom chęć stworzenia metalowej wersji księgowego o wysokości 100 pięter lub czegokolwiek innego.

Chociaż BioWare mogło nie zgodzić się z tym konkretnym pomysłem dotyczącym motywacji Żniwiarzy, żałuję, że nie otrzymaliśmy czegoś, co byłoby bardziej bezpośrednio związane z Człowiekiem Żniwiarzem. W obecnej sytuacji zakończenie Mass Effect 2 wydaje się złym snem. To tak, jakby Kolekcjonerzy mieli na zajęciach projekt grupowy, ale bystry dzieciak, który zwykle wykonuje całą pracę, w tym tygodniu nie miał różowych oczu.

Wciąż zastanawiam się nad Ludzkim Żniwiarzem. Jaka była umowa? Dlaczego niepoznawalne kosmiczne stworzenia AI miałyby tworzyć tę obrzydliwość? Czy jego istnienie było niekończącym się źródłem cierpienia? Czy kiedy go zabiliśmy, było to dziecko i jakie są moralne konsekwencje zabicia małego, gigantycznego robota-człowieka? To rzeczy, na które Mass Effect nigdy nie odpowiedział, a świat jest przez to trochę gorszy.

(Źródło zdjęcia: Trophygamers na YouTube)

Dystrybucja treści i PR oparta na SEO. Uzyskaj wzmocnienie już dziś.
PlatoData.Network Pionowe generatywne AI. Wzmocnij się. Dostęp tutaj.
PlatoAiStream. Inteligencja Web3. Wiedza wzmocniona. Dostęp tutaj.
PlatonESG. Węgiel Czysta technologia, Energia, Środowisko, Słoneczny, Gospodarowanie odpadami. Dostęp tutaj.
Platon Zdrowie. Inteligencja w zakresie biotechnologii i badań klinicznych. Dostęp tutaj.
Źródło: https://www.gamespot.com/articles/mass-effect-2s-human-reaper-was-dumb-and-im-sad-we-didnt-get-more-of-it/1100-6520609/?ftag=CAD-01-10abi2f

Znak czasu: 26 stycznia 2024 r.

Znak czasu: Czerwiec 17, 2022

Opublikowane ponownie przez Plato

Ta klasyczna gra science fiction jest dostępna bezpłatnie na PC przez ograniczony czas

Xbox Head nie jest zadowolony z nowych zasad Apple App Store

Byli pracownicy Nintendo przewidują, kiedy według nich zostanie ogłoszony Switch 2 i co to będzie

Trudną częścią pysznego ostatniego dania było sprawienie, by działało z Cuphead

O nas

Wyszukiwanie pionowe i AI

Platforma

Pozostań w kontakcie

Konto