تست جاده پورشه 911 GTS: رانندگی در مونیخ سرگرم کننده به نظر می رسد. این وحشتناک است. - Autoblog

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

مونیخ - یک هفته را با یک 2023 Porsche 911 کاررا 4 GTS در مونیخ به 473 اسب بخار از یین مورد انتظار و انبوهی از یانگ تبدیل شد. یانگ هیچ ربطی به آن نداشت پورشه.

اما اجازه دهید با شیرینی تجسم یافته در این کوپه متالیک خاکستری یخی شروع کنیم. در حال حاضر، همه ما می دانیم که کاتبان علاقه مند در اولین برف زمستانی، زومی را بدتر از یک هاسکی روی چهار چیز دریافت می کنند: سبکی، گیربکس دستی، واگن های قهوه ای، و پورشه 911s. من دو تا از آنها را در این ماشین گرفتم.

چیزی که در مورد 911 وجود دارد این است که تقریباً همه چیزهایی که در مورد آن گفته می شود درست است - حداقل آنقدر درست است که یک تعمیم مفید باشد. طعنه به سرعت داروینی جهش؟ نگاه بدبین به بسته های برچسب و نسخه های ویژه بی امان؟ در مورد صاحبان دلخراش؟ وحشت در منوی گزینه های فوق العاده اتمیزه و گران قیمت؟ همه به اندازه کافی درست است.

از آنجایی که 911 تجسم یین و یانگ خود است، طرف مقابل سزاوار تماشاچی است. آداب مقدس دینی وجود دارد که گناهان فرضی را برطرف می کند. فرمان قبل از طبیعی به اندازه کافی تیز برای انتقال محتوای آب در آسفالت؟ شتابی که مدیریت قابل استفاده و گرفتن را بر آمار صفحه‌گسترده اولویت می‌دهد؟ اگر چنین امکانی وجود داشته باشد، یک اگزوز با دورهای بالا که اعتیادآور است، بیگ فارما به پزشکان پول می دهد تا دوزهای بالا را تجویز کنند؟ همه اینها نیز به اندازه کافی درست هستند. تعادل از زمان آنالوگ تغییر کرده است - برای مثال هندلینگ بهتر، اگزوز بدتر - اما 911 همیشه در مورد درجه جامع بوده است، و امروز، مانند آن زمان، مهندسان اشتوتگارتی در راس کلاس قرار دارند.

برخی از معایب را که می‌توانم علیه GTS مطرح کنم، می‌توان به راحتی به عنوان یک تعارف تلقی کرد. به طور خاص، در اطراف شهر، همه چیز آرامش و خونسردی بدون حس مناسبت است. ساده ترین راه برای یادآوری اینکه شما در یک 911 هستید این است که به افرادی که در خارج از خانه به 911 شما نگاه می کنند نگاه کنید.

در جاده‌های هموار و پر پیچ و خم بین شهرهای آلمان، GTS همان رفتار را حفظ می‌کند – فقط سریع‌تر و بلندتر است. چرخ‌های 20 و 21 اینچی توربو S که به لاستیک چسبنده و چسبنده چسبیده بودند، با سرعت‌هایی که می‌توانستند از بین نرود. دوربین های سرعت مثل پاپاراتزی در جشنواره فیلم برلین چشمک می زند.

تنها فرورفتگی واقعی در زره، نت اگزوز بود که توسط فیلتر ذرات گاز اجباری اروپا آسیب بیشتری به بار آورد. در محدوده شگفت‌آوری از سرعت‌های حالت ثابت، بی‌نهایت یکنواخت بود.

و پورشه باید هر 911 را با یک فلاسک بفروشد، زیرا تنها لیوانی که در دسترس راننده است، بیش از مایع، تحقیر دارد.

بسه دیگه این چیز بزرگ است. وقتی همکار بایرون هرد GTS 2022 را بررسی کرد، او آن را "فقط خجالتی از کامل" نامید، کهن الگوی کمال او GT3 است. من آن را ارزیابی صادقانه و معقول می نامم و با آن موافقم. اگر 911 نهایی مدرن و ظریف روزانه را بدون زرق و برق پلیبوی توربو یا پر زرق و برق متکبرانه اتومبیل های GT می خواهید، GTS X را مشخص می کند. به خصوص اگر در جایی زندگی می کنید، می توانید به طور منظم با سرعت 160 مایل در ساعت در چهار ساعت بدوید سفر جاده ای.

با توجه به احتیاط مالی آقای هرد در مورد هزینه کمال، من الگوی متفاوتی از ایده آل را معرفی می کنم: یک 911 نسل قبلی که سبک تر، خام تر و زنده تر است. من اعتراف می کنم که این یک ارزیابی اشتباه و غیر منطقی است. زندگی، مانند یک 911، قرار نیست به صورت معکوس از آن لذت ببریم، بنابراین خیره شدن هزار یاردی من به آینه عقب، وقت تلف کردن است. در عوض، احتمالاً بهتر است به سمت چپ نگاه کنم، سبک تر، خام تر، و مسلماً کمتر قدرتمند 911 Carrera T.

غم انگیز این است که اگر مجبور شوم دوباره آنها را در مونیخ داشته باشم، به هیچ کدام از آنها نگاه نمی کنم، که مرا به کیسه کاغذی داغ و سنگین پر از یین می رساند که در آن هفت روز تجربه کردم. بدترین قسمت داشتن GTS برای یک هفته در مونیخ این بود که نمی خواستیم GTS را در مونیخ رانندگی کنید.

من سال‌ها در مورد چگونگی نبرد شهرهای اروپایی با آن‌ها می‌نویسم تغییر آب و هوا، با سلاح از جمله سختگیرانه انتشار قانون، مناطق انحصاری انتشار، هزینه های تراکم، دیزل ممنوعیت ها و طرد شدن قریب الوقوع موتور احتراق داخلی. فکر می کنم این سفر مونیخ اولین تجربه شدید من از آن بود و جالب نبود. تا زمانی که من از مونیخ خارج شدم، ماشین بیشتر وقت خود را اینجا سپری کرد:

اجازه بدهید از بین سه حرف اول حرف اول را بزنم. مونیخ، با متراکم ترین جمعیت آلمان، برای مدتی بهشتی برای تردد ملاس بوده و از بین رفته است. یک منطقه انتشار ویژه در مرکز شهر در سال 2008. در سال 2010، ترافیک جهانی شرکت نظرسنجی INRIX در فهرست مونیخ قرار گرفت رتبه ششم در لیست شهرهای آلمان با بدترین ازدحام.

با وجود این، این اولین باری بود که تصمیم گرفتم تا حد امکان کمتر رانندگی کنم و 20 سال است که در مونیخ با ماشین‌ها رفت و آمد داشتم. در بیشتر ساعات روز ترافیک بیشتری وجود داشت و حتی کندتر از آنچه به یاد داشتم حرکت می کرد. محدودیت‌های سرعت کم به‌طور عجیبی و خسته‌کننده وجود داشت. هر چه به مرکز شهر نزدیکتر می شدم، اوضاع بدتر می شد. در عجیب‌ترین مکان‌ها کارهای جاده‌ای انجام می‌شد، برخی از آنها خودسرانه یا رها شده به نظر می‌رسیدند و نیاز به انحراف‌های نامناسب داشتند. دور زدن در آنجا احساس دور زدن در سمت غرب لس آنجلس را داشت، جایی که می پذیرید با فرض اینکه همه چیز خوب پیش برود، یک سفر هشت مایلی یک ساعت طول می کشد.

مونیخ همیشه یک شهر دوچرخه سواری بوده و همه با آن کنار می آیند. اما مسیرهای دوچرخه سواری جدیدی با دوچرخه سواران و اسکوتر سواران جریان داشت که هر چرخش به راست را فرصتی برای متهم شدن به قتل عمد وسیله نقلیه قرار می دادند. من سالها دوچرخه سواری کردم. من با دادن حق تقدم خوب هستم. اما انبوهی ها عملاً مسیر دیگری از ترافیک بین من و یک پیچ به راست بودند که معمولاً فاقد اقدامات لازم برای اطمینان از اینکه وسایل نقلیه می توانند ایمن بپیچند، بودند. و 911 سخاوتمندانه ترین نمای سه چهارم را ارائه نمی دهد.

در سومین روز اقامتم در مونیخ، به همراه یکی از دوستان محلی به استرنبرگرزی به خارج از شهر رفتم. همانطور که به بزرگراه رسیدیم - پس از آن مجبور شدیم بدون هیچ دلیل مشخصی سرعت خود را تا 80 کیلومتر در ساعت در یک مسیر چهار بانده از اتوبان کاهش دهیم - از او پرسیدم: "آیا ترافیک در مونیخ بدتر شده است؟"

روی صندلیش به سمت من چرخید، نفس عمیقی کشید و نه دقیقاً با صدای مکالمه گفت: «بله. این سبزها است. این وحشتناک است."

او درباره ائتلاف سیاسی حکومتی صحبت می‌کرد و این نکته طولانی و هیجان‌انگیز را بیان کرد که سبزها در تلاش‌های خود برای مقابله با تغییرات اقلیمی رانندگی را تقریبا غیرقابل تحمل کرده بودند.

2R دو نیم می شود BMW مقر و حلقه ای در اطراف مونیخ می سازد

زمان استیضاح دوم من است: من موافقم وسایل نقلیه الکتریکی و خانه ام را با یک سیم کشی کردم شارژر سال گذشته من حتی بیشتر از هوای پاک، آبراه‌های تمیز، نیروی پاک طرفدار هستم. من عاشق کلمه "پایدار" هستم. من آنقدر انگشت شست ندارم که نشان دهم چقدر به یک زمین پاک رای مثبت می دهم.

با این حال، برخی از پیاده‌سازی‌ها در مکان‌های خاص، من را در مورد ابزارهایی که برای ایجاد و/یا تضمین آن به کار می‌روند تعجب کرده است. مونیخ اولین بار نیست.

من از دو دوست دیگر، محلی های مونیخ، همین سوال را پرسیدم. هر دو داستان‌های مشابهی از اقدامات سیاسی و اقدامات گیج‌کننده ترافیکی گفتند. دیدم که وقتی مجبور شدم کلید آپارتمانی را که در آن اقامت داشتم برگردانم، یکی از آنها چقدر جدی گرفت.

من معمولاً در سمت غربی شهر در کنار قلعه نیمفنبورگ و BMW Welt (تصویر بالا) می مانم که در آن گذرگاه 2R یک رابط پر استفاده است. دوستم که به کلید نیاز داشت به آن طرح پاسخ سریعی داد: «نمی‌خواهم مجبور شوی از شهر عبور کنی.» او به من گفت که در عوض کلید را نزد یکی از دوستانش در سمت غرب بگذارم و هر وقت که از آنجا به پایان رسید، آن را برمی داشت.

اگر "راننده نشو" مرحله بعدی چیزی است که در مورد آن می نویسم، یا خدای ناکرده، آخر بازی ... خوب ... وای.

که مرا به آخرین حرفم می رساند: باز هم باید بگویم که من فکر می کنم این سفر اولین تجربه من با تأثیر مخدوش کننده اقدامات آب و هوایی بر ترافیک بود. این نتیجه گیری صرفا بر اساس شواهد حکایتی از دوستان من است. تا کنون، من هیچ گزارشی به زبان انگلیسی در رابطه با این دو پیدا نکرده ام. ترافیک مونیخ بدون توجه به علت بدتر شده است. در سال 2016، نظرسنجی INRIX مونیخ در فهرست شهرهای اروپایی با بدترین ترافیک، سومین بدترین شهرهای آلمان پس از کارلسروهه و اشتوتگارت قرار دارد. مطالعه دیگری در INRIX در همان سال، 2R، نزدیک محل سکونت همیشگی من، به عنوان دومین بدترین نقطه ترافیکی در آلمان نامگذاری شد. در سال 2022، مونیخ قهرمان جام شد. کارت امتیاز ترافیک 2022 INRIX مونیخ را بدترین در آلمان به دلیل تعداد ساعاتی که یک راننده معمولی در هر سال از دست می‌دهد و کمترین سرعت متوسط در آخرین مایل در شهر نامید.

من برای اقامت طولانی در تابستان به اروپا برمی گردم و چند هفته در مونیخ و اطراف آلمان خواهم بود. من سعی می‌کنم تا زمانی که آنجا هستم، برخی چیزها را با برخی چراها مرتبط کنم. و این بار، اگر در نهایت با ماشین دیگری مثل GTS روبه‌رو شوم، می‌خواهم بیرون شهر پارک کنم و دوچرخه سواری کنم.