گسترش "هشدار" زمین های زراعی در مناطق حفاظت شده اهداف تنوع زیستی را تهدید می کند

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که اگر زمین‌های زراعی با سرعت فعلی در مناطق حفاظت‌شده به گسترش خود ادامه دهند، حفاظت از 30 درصد از زمین‌های جهان تا سال 2030 «چالش‌برانگیز» خواهد بود. 

مناطق حفاظت شده مکان هایی هستند که طبیعت و منابع فرهنگی را حفظ می کنند. اگرچه آنها اغلب تا حد زیادی عاری از دخالت انسان هستند، اما بسیاری از مناطق اجازه مقدار مشخصی از فعالیت، مانند کشت محصولات. 

این مطالعه جدید، منتشر شده در پایداری طبیعت، نشان می دهد که زمین های زراعی در مناطق حفاظت شده بین سال های 2000 و 2019 با سرعت "هشدارکننده" گسترش یافته است. 

این مطالعه از سه مجموعه داده استفاده می کند که دوره های زمانی مختلف را پوشش می دهد تا میزان این گسترش را ارزیابی کند. این نشان می دهد که نرخ سالانه گسترش زمین های زراعی تا حدود 58 برابر در طول دو دهه افزایش یافته است. 

این یک "تهدید بالقوه بزرگ برای حفاظت از تنوع زیستی" است و بدون تغییر در مناطق حفاظت شده حیاتی، هدف جهانی حفاظت از زمین برای سال 2030 "به دست نخواهد آمد". 

محققی که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید که یافته‌ها «نیاز به یک گفتگوی واقعی در مورد اینکه ما انتظار داریم حفاظت از آن چگونه باشد» در دستیابی به اهداف طبیعت در این دهه را برجسته می‌کند.

مناطق حفاظت شده جهانی 

بیش از 260,000 وجود دارد مناطق حفاظت شده در سراسر جهان، از جمله پارک های ملی، جنگل ها و پناهگاه های حیات وحش. چنین مناطقی متفاوت است حفاظت الزامات، از ذخایر طبیعی سخت گرفته تا مناطق بزرگتر که امکان استفاده پایدار از منابع طبیعی را فراهم می کند. 

به گفته این سازمان، آنها "ابزار مهمی" برای ذخیره کربن، حفاظت از تنوع زیستی و کاهش خطرات ناشی از خطرات آب و هوایی هستند. اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت. 

تقریباً همه کشورهای جهان موافقت کردند که تا سال 30 30 درصد از خشکی و 2030 درصد از اقیانوس ها را به عنوان بخشی از یک معامله طبیعی گسترده تر حفظ کنند. COP15 نشست تنوع زیستی در مونترال سال گذشته 

این افزایش قابل توجهی خواهد بود. طبق یک مارس 2023 سیاره محافظت شده گزارش، در حال حاضر بیش از 17 درصد از خشکی و آب های داخلی جهان مناطق حفاظت شده و حفاظت شده هستند. این رقم در ایران تقریباً 28 درصد است UK و 13 درصد در US.

قبلی تحقیق تخمین زده است که 6 درصد از مناطق حفاظت شده جهان برای زمین های زراعی استفاده می شود. برای درک اینکه چگونه این منطقه در طول زمان در حال تغییر است، مطالعه جدید از تصاویر ماهواره ای برای ارزیابی از راه دور میزان گسترش زمین های زراعی استفاده می کند. مناطق حفاظت شده سراسر دنیا. 

محققان عمدتاً بر روی یک مجموعه داده جهانی با وضوح بالا متمرکز شده‌اند پژوهش های قبلیچندین محقق به Carbon Brief می گویند که این مجموعه داده جامعی است که اغلب برای مطالعات زمین های زراعی استفاده می شود. 

این مطالعه همچنین دو مجموعه داده دیگر را ارزیابی می کند تغییرات پوشش زمین جهانی از جانب مطالعات با استفاده از نقشه های مشابه با وضوح بالا و پوشش دوره های زمانی کمی متفاوت. 

هر سه مجموعه داده افزایشی را در زمین‌های زراعی در مناطق حفاظت‌شده نشان می‌دهند، اما با نتایج متفاوت، از افزایش 7,559 کیلومتر مربع (کیلومتر مربع) در 2-2000 تا 15 کیلومتر مربع در طول سال‌های 53,383-2. 

از آوریل 2023، کل مساحت زمین های حفاظت شده در سراسر جهان 21,513,805 کیلومتر مربع است. 

با وجود دامنه های زیاد، پروفسور ارل الیس از دانشگاه مریلند، ایالت بالتیمورکه یکی از نویسندگان همکار این تحقیق است، می گوید که این مطالعه نشان می دهد که سنجش از دور با استفاده از ماهواره ها ابزاری "بسیار موثر" برای ارزیابی تغییرات در مناطق حفاظت شده جهانی است. او به Carbon Brief می گوید: 

من می‌توانم بگویم این واقعاً یکی از اولین ارزیابی‌های جهانی واقعاً مبتنی بر داده‌ها از زمین‌های زراعی در مناطق حفاظت‌شده است.»

پروفسور لوکا بورگر، استاد اکولوژی و تنوع زیستی در دانشگاه سوانسی، که در این مطالعه شرکت نداشت، به Carbon Brief می گوید که یافته ها "به موقع و مرتبط" و در راستای تحقیقات دیگر هستند. او می گوید: 

"گسترش کشاورزی یا زمین های زراعی مورد استفاده در مناطق حفاظت شده بسیار نگران کننده است و باید دلیل آن را درک کرد.

حتی با استفاده از مجموعه داده‌های مختلف با تعاریف متضاد و دقت تعاریف زمین‌های زراعی، به طور مداوم [محققان] نشان می‌دهند که نرخ گسترش زمین‌های زراعی در مناطق حفاظت‌شده به طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.»

"تجاوز" به زمین های زراعی 

این مطالعه همچنین به چگونگی تفاوت میزان رشد زمین های زراعی در مناطق حفاظت شده در سراسر جهان می پردازد. این نشان می دهد که 79٪ از این گسترش در طول 2000-19 در داخل رخ داده است افروتروپیک، منطقه ای که عمدتاً جنوب صحرای آفریقا را در بر می گیرد. 

نقشه زیر درصد تغییر زمین های زراعی در مناطق حفاظت شده در سراسر جهان را از سال 2000 تا 19 بر اساس مجموعه داده اصلی مورد استفاده در مطالعه نشان می دهد. مناطق قرمز نشان دهنده افزایش تغییرات زمین زراعی است، در حالی که مناطق آبی کاهش را نشان می دهد. 

این مطالعه می گوید که کمبود بودجه، حکمرانی ضعیف، فقر و تجارت غیرقانونی حیات وحش مانع از مدیریت حفاظت در مناطق افروتروپیک می شود. 

بورگر خاطرنشان می کند که این منطقه دارای «سطح زمین زراعی کمتر” برای شروع. علاوه بر این، او می‌گوید که شامل «جمعیت‌هایی است که اغلب به حاشیه رانده شده‌اند»، که «در واقع به دسترسی به غذای بیشتری نیاز دارند» - که ممکن است بخشی از افزایش در دهه‌های اخیر را توضیح دهد.

دکتر کیتلین بلسر-ماپیتسا، مدرس ارشد نظارت و ارزشیابی در دانشگاه ویتواترتراند ، ژوهانسبورگ، خاطرنشان می کند که زمین های زراعی یا سایر فعالیت های انسانی در مناطق حفاظت شده نباید همیشه به عنوان "تجاوز" تلقی شوند. او به Carbon Brief می گوید: 

برای رسیدن آفریقا به این هدف 30 درصدی، اساساً مستلزم گنجاندن مناطق مستقر در مناطق حفاظت شده است. من فکر می کنم اغلب نوعی فرض وجود دارد که سکونت در مناطق حفاظت شده بد است، مانند اینکه آن را کمتر بکر می کند. من واقعاً فکر نمی کنم که این مدل حفاظتی مناسب در منطقه باشد. 

اگر قرار است به زودی از 30 درصد زمین محافظت کنیم، باید با مردم - هم در داخل و هم در خارج از منطقه حفاظت شده باشد. 

دلایل گسترش

این مطالعه می گوید که یکی از دلایل بالقوه برای گسترش زمین های زراعی، مدیریت ضعیف مناطق حفاظت شده است. Blaser-Mapitsa می گوید که در حالی که او "نگرانی واقعی کیفیت مدیریت" دارد، عوامل دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. او می افزاید:  

"من فکر می کنم بسیاری از آن واقعاً در مورد مدل منابع است. مردم مناطق حفاظت‌شده را زیر پا می‌گذارند، در صورتی که راه‌های معیشت جایگزین در دسترس نباشد و فکر نمی‌کنم توجه یا سرمایه‌گذاری معناداری در این مورد وجود داشته باشد.»

این مطالعه خاطرنشان می‌کند که رویکردی جامع برای حفاظت از مناطق مورد نیاز است، زیرا قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای توقف گسترش زمین‌های زراعی در مناطق حفاظت‌شده می‌تواند منجر به "تهدیدهای جدی برای عدالت جهانی و آسیب رساندن به افرادی شود که در حال حاضر به حاشیه رانده شده‌اند".

الیس می گوید واضح است که «فقط داشتن زمین زراعی در یک منطقه حفاظت شده لزوماً به معنای وجود مشکل نیست. بستگی به نوع منطقه حفاظت شده دارد.» اما، او می افزاید: 

"شما نمی خواهید که گسترش واقعا سریع را ببینید ... و این چیزی است که در اینجا اندازه گیری می شود. شما می‌خواهید الگوی زمین‌های زراعی پایدارتری را در این تنظیمات ببینید.» 

این مطالعه می‌گوید در سال 2019، مناطق حفاظت‌شده تحت مقررات مدیریتی سخت‌گیرانه نسبت به مناطقی با قوانین انعطاف‌پذیرتر، فشار کمتری را از گسترش زمین‌های زراعی نشان دادند. با این حال، "تغییرات شدید" در گسترش زمین های زراعی از سال 2000 در یک نوع منطقه کاملاً حفاظت شده که مناطق بیابانی با فعالیت انسانی اندک را پوشش می دهد، اشاره می کند. 

بورگر می‌گوید افزایش رشد محصول حتی در مناطق وحشی که به خوبی محافظت می‌شوند، «بیشتر از آن چیزی است که انتظار داشتم» و «بسیار نگران‌کننده است، زیرا این‌ها آخرین مناطق بیابانی هستند که در سطح جهان داریم». 

این مطالعه خاطرنشان می کند که گسترش زمین های زراعی می تواند اختلال اتصال مناظر، باعث زمینی می شود دست رفتن تنوع زیستی و كاهش دادن la اثر از مناطق حفاظت شده 

محققان همچنین اطلاعات مربوط به پویایی زمین‌های زراعی و خطرات انقراض گونه‌ها را در مناطق حفاظت‌شده ترکیب می‌کنند تا ارزیابی کنند که آیا مناطقی با نرخ سریع‌تر گسترش زمین‌های زراعی نیز انقراض سریع‌تری را تجربه می‌کنند یا خیر. 

این بررسی بر روی پرندگان، پستانداران، دوزیستان و خزندگانی متمرکز است که «فعالیت‌های کشاورزی در معرض خطر قرار گرفته‌اند». 

اگرچه این مطالعه مقادیر بالایی را برای گسترش زمین‌های زراعی و خطر گونه‌ها در مناطق افروتروپیک، پارک‌های ملی و مناطق حفاظت‌شده بزرگ نشان می‌دهد، به طور کلی گسترش زمین‌های زراعی تأثیر قابل‌توجهی بر خطر انقراض تنوع زیستی در مناطق حفاظت‌شده ندارد. 

قدرت مناطق حفاظت شده کوچک 

تحقیقات قبلی از سال 1990 به گسترش زمین های زراعی جهانی در مناطق حفاظت شده بزرگ پرداخته است، اما مطالعه جدید همچنین بر مناطق کوچکتر حداقل 0.09 هکتار یا 900 متر مربع تمرکز دارد. 

این مطالعه نشان می‌دهد که مناطق حفاظت‌شده کوچک‌تر نسبت به مناطق نسبتاً بزرگ، حفاظت مؤثرتری را ارائه می‌کنند. مناطق کوچکتر از 20 کیلومتر مربع، اگرچه بخش کوچکی از مناطق حفاظت شده جهانی را در بر می گیرند، نسبت به مناطق بزرگتر، گسترش کمتری را تجربه کرده اند. 

الیس می گوید که این ممکن است به این دلیل باشد که بیشتر مناطق حفاظت شده کوچکتر در مناطق ثروتمندتر جهان قرار دارند و اضافه می کند: 

«در واقع برای ساخت یک واحد کوچک به تلاش زیادی نیاز است. بزرگ‌ترین آنها این پروژه‌ها هستند که بیشتر پروژه‌های بین‌المللی هستند.» 

او ادامه می دهد:

"در آفریقا، شما قرار نیست یک میلیون منطقه حفاظت شده کوچک را ببینید... ممکن است مناطق حفاظت شده کوچکی داشته باشید که در فهرست نیستند یا به شدت محافظت می شوند. حضور در این پایگاه داده [مناطق حفاظت شده] و کوچک بودن با کشورهایی مرتبط است که ثروتمندتر هستند و منابع بیشتری برای مدیریت این موارد دارند. 

Blaser-Mapitsa می گوید این مطالعه مسائلی را مطرح می کند که نیاز به بررسی بیشتر در سال های آینده دارد. او به Carbon Brief می گوید:  

"من فکر می کنم آنچه که این مطالعه به آن اشاره می کند، نیاز به یک گفتگوی واقعی در مورد اینکه ما انتظار داریم محافظت در این 30 درصدی که به دنبال آن هستیم چگونه باشد، است.

من فکر می‌کنم اغلب این اهداف خوب به نظر می‌رسند، زیرا کاملاً تقلیل‌گرا هستند و گاهی اوقات پیچیدگی را پنهان می‌کنند، جایی که مکالمات واقعی باید اتفاق بیفتد.» 

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• پلاتوبلاک چین. Web3 Metaverse Intelligence. دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• ضرب کردن آینده با آدرین اشلی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://www.carbonbrief.org/alarming-expansion-of-cropland-in-protected-areas-threatens-biodiversity-goals/