پیشرفت‌های هوش مصنوعی پروتکل‌های پخش ویدیو را تغییر می‌دهند

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

فناوری هوش مصنوعی یک تغییر دهنده بازی برای صنعت پخش ویدیو بوده است. برخی از بزرگترین خدمات پخش ویدئو، مانند Netflix و Hulu از هوش مصنوعی برای ارائه بالاترین کیفیت مزایای پخش ویدئو به مشتریان خود استفاده می کنند.

البته، هنوز محدودیت‌هایی در استفاده از هوش مصنوعی برای ایجاد تجربه‌های پخش ویدیو با کیفیت بالاتر وجود دارد. ماه گذشته، مدیر ارشد محتوای نتفلیکس این را بیان کرد هوش مصنوعی قادر به انجام یک کار مناسب برای توصیه محتوا به مشتریان نیست. او تردید دارد که حتی پیچیده‌ترین فناوری هوش مصنوعی نیز قادر به ارائه توصیه‌های کیفی به مشتریان باشد.

با این وجود، هوش مصنوعی به روش های دیگر به وضوح تأثیر زیادی بر آینده پخش ویدیو دارد. یکی از بزرگترین پیامدها با تکامل پروتکل های داده جدید است.

پلتفرم‌های یادگیری آنلاین، راحتی، انعطاف‌پذیری و دسترسی به محتوای با کیفیت بی‌نظیر را ارائه می‌دهند. دانستن اینکه چگونه یک پلت فرم یادگیری آنلاین ایجاد کنید می تواند برای شرکت های آموزشی مفید باشد. یکی از مؤلفه هایی که اغلب در این معادله نادیده گرفته می شود، انتخاب پروتکل پخش ویدئو است. موفقیت پلتفرم یادگیری آنلاین شما به پروتکلی که انتخاب می‌کنید بستگی دارد، خواه سخنرانی‌هایی با کیفیت بالا ارائه کند یا کلاس‌های تعاملی را تسهیل کند.

این مقاله رایج‌ترین پروتکل‌های پخش ویدیو و عواملی را که باید هنگام انتخاب آن در نظر بگیرید، بررسی می‌کند. بیاموزید که چگونه پروتکل مناسب می تواند زمان بارگذاری، کیفیت ویدئو، امنیت و مقیاس پذیری را افزایش دهد.

آشنایی با پروتکل های داده ای که توسط هوش مصنوعی در حال تغییر شکل هستند

یک پروتکل نحوه عبور داده ها از یک سیستم ارتباطی به سیستم دیگر را دیکته می کند. این پروتکل ها روی هم قرار می گیرند و چیزی را ایجاد می کنند که به عنوان پشته پروتکل شناخته می شود. هر لایه پروتکل در یک عملکرد خاص در حالی که با لایه های دیگر همکاری می کند تخصص دارد. لایه پایه پایه است و لایه های بعدی را به پیچیدگی سیستم اضافه می کند.

شما از پروتکل های پخش ویدئو برای انتقال داده ها از طریق اینترنت هر زمان که یک پخش زنده یا ویدیوی درخواستی را تماشا می کنید استفاده می کنید. این پروتکل ها در سطوح مختلف، از جمله کاربرد پشته، نمایش و لایه های جلسه عمل می کنند.

برای بهینه‌سازی تجربه تماشای شما، انتقال ویدیوی آنلاین از پروتکل‌های خاص جریان و مبتنی بر HTTP استفاده می‌کند. به عنوان مثال، پروتکل پیام رسانی بلادرنگ با استفاده از سرورهای پخش تخصصی کار می کند. پروتکل های مبتنی بر HTTP از وب سرورهای استاندارد برای ارتقاء تجربه کاربر و مقیاس سریع استفاده می کنند. هدف فناوری‌های HTTP مانند HLS با تأخیر کم اپل، ادغام هر دو مزیت، امکان پخش جریانی با تأخیر کم در مقیاس بزرگ است.

فناوری هوش مصنوعی تأثیر چشمگیری بر وضعیت پخش ویدیو دارد. ما برخی از این تغییرات را در مقاله قبلی توضیح داد، جایی که اشاره کردیم که هوش مصنوعی و ابزارهای تجزیه و تحلیل داده می توانند به بومی سازی، شخصی سازی و بسیاری از مزایای دیگر کمک کنند.

پروتکل های رایج پخش ویدئو

برای انتخاب فناوری مناسب برای یک مورد خاص، باید تفاوت های ظریف هر پروتکل پخش ویدئو را درک کنید. ما ویژگی های رایج ترین پروتکل ها را جمع آوری کرده ایم.

جریان مستقیم HTTP (HLS)

HLS که توسط اپل توسعه یافته است، یک پروتکل مبتنی بر HTTP است. جریان های رسانه را به قطعات کوچکتر تقسیم می کند که از طریق HTTP ارائه می شود.

مزایا:

HLS بسیار سازگار است و از بسیاری از دستگاه ها و مرورگرهای وب پشتیبانی می کند. از جریان بیت ریت تطبیقی استفاده می کند و کیفیت ویدیو را بر اساس شرایط شبکه کاربر تنظیم می کند. از ویژگی های امنیتی آن می توان به پشتیبانی از DRM و احراز هویت مبتنی بر توکن اشاره کرد.

منفی:

تأخیر HLS معمولاً بین 15 تا 30 ثانیه است. این پروتکل همچنین منبع فشرده است و به قدرت محاسباتی بیشتری برای رمزگذاری نیاز دارد.

پخش جریانی تطبیقی پویا از طریق HTTP (MPEG-DASH)

این پروتکل توسط Motion Picture Experts Group یک استاندارد جهانی و باز برای پخش رسانه از طریق HTTP است.

مزایا:

MPEG-DASH انعطاف پذیری و سفارشی سازی عالی را ارائه می دهد. با صدور مجوز محدود نمی شود و برای بسیاری از پروژه های منبع باز محبوب است. مانند HLS، می‌تواند با شرایط شبکه بلادرنگ سازگار شود و تجربه‌های روان‌تری را تضمین کند.

منفی:

MPEG-DASH کمتر از HLS پشتیبانی می شود، به خصوص در دستگاه های iOS. همچنین، سطح بالای سفارشی سازی آن، راه اندازی آن را سخت می کند.

پروتکل پیام رسانی بلادرنگ (RTMP)

RTMP برای ارائه صدا، ویدئو و سایر داده‌ها در زمان واقعی بین یک فلش پلیر و یک سرور ساخته شده است.

مزایا:

قابلیت‌های کم تأخیر RTMP آن را برای سناریوهای پخش زنده با تحویل فوری ایده‌آل می‌کند. یک راه اندازی ساده اجرای آن را در مقایسه با پروتکل های مبتنی بر HTTP آسان تر می کند.

منفی:

امروزه این فناوری با استانداردهای مدرن منسوخ شده است. این به طور بومی در iOS پشتیبانی نمی شود و به طور فزاینده ای در اندروید پشتیبانی می شود. محدودیت قابل توجه دیگر این است که Adobe دیگر از Flash Player پشتیبانی نمی کند و RTMP را کمتر مرتبط می کند.

پروتکل حمل و نقل زمان واقعی (RTP)

RTP مشخص می‌کند که برنامه‌ها چگونه انتقال بلادرنگ داده‌های چندرسانه‌ای را از طریق سرویس‌های شبکه unicast یا multicast مدیریت می‌کنند.

مزایا:

RTP برای برنامه هایی که نیاز به انتقال با تاخیر کم دارند، مانند VoIP، ویدئو کنفرانس و بازی های تعاملی مناسب است. این برنامه از بسیاری از فرمت‌های رسانه پشتیبانی می‌کند و امکان پخش چندگانه را فراهم می‌کند و یک میزبان را قادر می‌سازد تا برای چندین گیرنده پخش شود.

منفی:

RTP خود مکانیزمی برای رمزگذاری امن داده ها ندارد. بنابراین، برای سناریوهایی که امنیت یک نگرانی اصلی است، گزینه مناسبی نخواهد بود. همچنین، فاقد پشتیبانی داخلی برای پخش نرخ بیت تطبیقی است. بنابراین، اغلب به پروتکل های تکمیلی مانند RTSP برای عملیات کنترل نیاز دارد که به پیچیدگی راه اندازی می افزاید.

عواملی که در انتخاب پروتکل باید در نظر گرفته شوند

انتخاب پروتکل پخش ویدئو مستلزم بررسی دقیق عوامل مختلف است. شما باید بدانید که آنها چگونه بر عملکرد، قابلیت اطمینان و تجربه کاربر یک سرویس استریم تأثیر می گذارند.

تاخیر

تأخیر بین ضبط ویدیو در منبع و نمایش آن بر روی صفحه نمایش کاربر نهایی را تعیین می کند. برای برنامه‌های پخش هم‌زمان مانند بازی‌ها و ورزش‌های زنده حیاتی است.

RTMP و RTP پخش جریانی با تأخیر کم را ارائه می‌دهند، که آنها را برای رویدادهای زمان واقعی ایده‌آل می‌کند. با این حال، پروتکل های مبتنی بر HTTP مانند HLS و MPEG-DASH اغلب منجر به تأخیر بالاتری می شوند.

مقیاس پذیری

مقیاس پذیری توانایی سیستم برای رسیدگی به تعداد فزاینده ای از کاربران/درخواست ها بدون تأثیر بر کیفیت ویدیو است.

HLS و MPEG-DASH به دلیل پشتیبانی از جریان بیت تطبیقی و سازگاری CDN مقیاس پذیرتر هستند.

سازگاری دستگاه

پروتکل جریانی که انتخاب می کنید باید با دستگاه های مخاطبان شما سازگار باشد. به عنوان مثال، تلفن های هوشمند، رایانه های رومیزی یا تلویزیون های هوشمند. این اجازه می دهد تا دسترسی و تجربه کاربر را به حداکثر برسانید. طبق گفته Oberlo، بیشترین ترافیک وب - 55.5٪ - به تلفن های همراه نسبت داده شده است.

HLS به طور جهانی در دستگاه های مختلف پشتیبانی می شود، در حالی که MPEG-DASH ممکن است محدودیت هایی در پلتفرم های خاص، به ویژه iOS داشته باشد.

دوربین های مداربسته

پخش ویدئو اغلب شامل محتوای دارای حق نسخه برداری یا حساس است. بنابراین، یک پروتکل امن برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز و نقض داده ها ضروری است.

HLS احراز هویت مبتنی بر توکن و رمزگذاری AES را ارائه می دهد. MPEG-DASH همچنین امنیت را فراهم می کند اما اغلب به تنظیمات اضافی نیاز دارد. با این حال، آنها از RTP که فاقد ویژگی های امنیتی ذاتی است، ایمن تر هستند.

هزینه

بسته به پروتکل، ممکن است هزینه های صدور مجوز را متحمل شوید. هزینه های مورد نیاز برای رمزگذاری، رمزگشایی و تحویل محتوا نیز می تواند بر بودجه شما تأثیر بگذارد.

پروتکل‌های پخش ویدئو منبع باز مانند MPEG-DASH هزینه‌های صدور مجوز را حذف می‌کنند. با این حال، پیچیدگی آن ممکن است به هزینه های راه اندازی و نگهداری بالاتر منجر شود.

هوش مصنوعی آینده پخش ویدیو را تغییر می دهد

پیشرفت‌های عمده‌ای با هوش مصنوعی در بخش پخش ویدیو وجود دارد. این یکی از دلایلی است که بیشتر شرکت ها از برنامه های هوش مصنوعی برای مدیریت کنفرانس های ویدئویی خود استفاده می کنند.

پخش ویدیو به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده است. این شامل سرگرمی، اخبار، آموزش و حتی مراقبت های بهداشتی است. انتخاب یک پروتکل استریم نقش مهمی در تعریف کیفیت، قابلیت اطمینان و موفقیت این خدمات دارد. هر پروتکل دارای مزایا و محدودیت های متمایز است که برای پاسخگویی به شرایط خاص طراحی شده است:

HLS همه کاره؛
MPEG-DASH قابل تنظیم؛
RTMP با تاخیر کم؛
قابلیت های بلادرنگ RTP

هنگام انتخاب یک پروتکل، عوامل تأخیر، مقیاس پذیری، سازگاری دستگاه، امنیت و هزینه را در نظر بگیرید، زیرا هر کدام ظرفیت ارائه دهنده را برای ارائه محتوای با کیفیت بالا تعیین می کند.