فضانوردان ایستگاه فضایی به ارتقای سیستم قدرت با آرایه خورشیدی جدید ادامه می دهند

وودی هوبرگ و استیو بوون، فضانوردان ناسا، پنجشنبه برای دومین راهپیمایی فضایی خود در شش روز گذشته به خارج از ایستگاه فضایی بین‌المللی بازگشتند تا یک آرایه خورشیدی دیگر را نصب و راه‌اندازی کنند تا سیستم قدرت را در آزمایشگاه مداری تقویت کنند.

فضانوردان در ساعت 8:42 صبح روز پنجشنبه (1242 UTC) لباس‌های فضایی خود را به انرژی باتری داخلی تغییر دادند تا شروع رسمی پیاده‌روی فضایی را نشان دهند، که طبق جدول زمانی مشابه سفر در 9 ژوئن، زمانی که هوبورگ و بوون به هم متصل شدند و یک آرایه خورشیدی دیگر را باز کردند. خرپای برقی طولانی زمین فوتبال ایستگاه فضایی.

یکی دیگر از سیاره های خورشیدی در حال گسترش روز پنجشنبه در سمت راست یا سمت راست انتهای ستون فقرات ایستگاه نصب شد. دو مجموعه جدید ISS Roll-Out Solar Array یا واحد iROSA، در 5 ژوئن توسط یک فضاپیمای تامین کننده SpaceX Cargo Dragon، به دنبال ماموریت های باری قبلی SpaceX که در سال 2021 چهار پتوی خورشیدی رول شده را به ایستگاه فضایی بردند، به ایستگاه فضایی تحویل داده شدند. 2022.

آرایه های خورشیدی به گونه ای طراحی شده اند که تا حدی پنل های خورشیدی اصلی ایستگاه فضایی را پوشش دهند، که توسط ماموریت های مونتاژ شاتل فضایی بین سال های 2000 و 2009 تحویل داده شده است. پنل های خورشیدی قدیمی تر در طول زمان، همانطور که انتظار می رفت، تخریب شده اند، و آرایه های رول کردن جدید با کارایی بهبود یافته ارائه می شوند. توان خروجی ایستگاه را به بالاتر از سطح اولیه افزایش دهید. آنها توسط Redwire بر اساس قرارداد با بوئینگ و ناسا ساخته شده اند.

ناسا در حال برنامه ریزی برای سفارش یک جفت نهایی آرایه های خورشیدی برای تکمیل ارتقای الکتریکی ایستگاه فضایی است، که این اطمینان را ایجاد می کند که آزمایشگاه قدرت کافی برای پشتیبانی از تحقیقات را تا تاریخ بازنشستگی برنامه ریزی شده ایستگاه در سال 2030 دارد. مجموعه نهایی iROSA ها تحویل داده خواهد شد. در سال 2025

پس از ترک ماژول قفل هوایی Quest ایستگاه در روز پنجشنبه، هوبورگ و بوون به سمت راست ستون فقرات ایستگاه حرکت کردند. راهپیمایان فضایی پتوهای خورشیدی را که بر روی قرقره‌ها پیچیده شده بودند تا در داخل کپسول باری اسپیس ایکس برای پرتاب قرار بگیرند، از ساختار حامل خارج کردند و واحد iROSA را به بخش خرپا S6 در انتهای ایستگاه منتقل کردند.

واحد iROSA وقتی در پیکربندی پرتاب تا می‌شد تقریباً به اندازه یک یخچال بود. هوبورگ و بوون آرایه خورشیدی رول شده را روی پایه نصب نصب شده در پیاده‌روی فضایی قبلی وصل کردند، سپس یک لولا را باز کردند تا دو پتو که واحد iROSA را تشکیل می‌دهند، باز کنند، مانند باز کردن جلد روی کتاب. فضانوردان هشت پیچ را با یک ابزار الکتریکی پیچاندند تا iROSA را محکم روی پایه نصب آن نصب کنند.

براکت نصب، آرایه‌های جدید را به کانال‌های برق ایستگاه و اتصالات چرخشی متصل می‌کند، که بال‌های خورشیدی را در حالی که فضاپیما با سرعت بیش از 17,000 مایل در ساعت به دور زمین می‌چرخد، به سمت خورشید است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی دارای هشت کانال برق است که هر کدام با نیروی الکتریکی تولید شده از یک بال آرایه خورشیدی که از ستون فقرات ایستگاه امتداد دارد تغذیه می‌شود. آرایه خورشیدی جدید مستقر در روز پنجشنبه برای کانال برق 1B ایستگاه فضایی برق تولید خواهد کرد.

سپس بوون و هوبورگ چهار اتصال دهنده الکتریکی را به آرایه خورشیدی جدید متصل کردند، که برای پوشش بخشی از پانل‌های خورشیدی اصلی ایستگاه فضایی قرار گرفته بود که توسط یک ماموریت شاتل فضایی در طول ساخت آزمایشگاه در مارس 2009 تحویل داده شد.

فضانوردان یک کابل "Y" را وصل کردند تا برق هم از آرایه خورشیدی اصلی و هم iROSA جدید به شبکه برق ایستگاه جریان پیدا کند، سپس دو پیچ دیگر را آزاد کردند که پتوهای iROSA را برای پرتاب جمع می‌کردند.

این پتوها حدود 10 دقیقه طول کشید تا به طول کامل خود یعنی 63 فوت (19 متر) باز شوند. پهنای هر آرایه خورشیدی در حال گسترش حدود 20 فوت (6 متر) است و تقریباً نصف طول و نیمی از عرض آرایه های خورشیدی اصلی ایستگاه است.

علیرغم اندازه کوچکترشان، هر یک از آرایه های جدید تقریباً به اندازه یکی از پنل های خورشیدی موجود ایستگاه برق تولید می کنند. طراحی مکانیسم استقرار نیاز به موتورهایی را برای باز کردن آرایه خورشیدی حذف می کند.

هنگامی که پتو باز شد، فضانوردان پیچ های کششی را تنظیم کردند تا پتو iROSA را در جای خود محکم کنند. با تکمیل وظایف خود، فضانوردان راه خود را به سمت قفل هوایی کوئست باز کردند و دریچه را بستند.

راهپیمایان فضایی شروع به فشار مجدد قفل هوا در ساعت 2:17 بعدازظهر EDT (1817 UTC) کردند تا پایان رسمی سفر را نشان دهند که مدت زمان آن 5 ساعت و 35 دقیقه بود.

راهپیمایی فضایی پنجشنبه دهمین دوره کار فضانوردی بوون و دومین راهپیمایی برای هوبرگ بود. این دویست و شصت و پنجمین راهپیمایی فضایی از سال 10 در حمایت از مونتاژ و نگهداری ایستگاه فضایی بین المللی و هشتمین پیاده روی فضایی خارج از پایگاه تحقیقاتی در سال جاری بود.

10 راهپیمایی فضایی بوئن در مجموع 65 ساعت و 57 دقیقه طول کشید و سفر پنجشنبه او را به رتبه سوم برای زمان راهپیمایی فضایی شغلی، پس از آناتولی سولوویف، فضانورد سابق روسی و مایکل لوپز-الگریا، فضانورد ناسا رساند.

پست الکترونیک (ایمیل) نویسنده.

استفان کلارک را در توییتر دنبال کنید: @StephenClark1.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• EVM Finance. رابط یکپارچه برای امور مالی غیرمتمرکز دسترسی به اینجا.
• گروه رسانه ای کوانتومی. IR/PR تقویت شده دسترسی به اینجا.
• PlatoAiStream. Web3 Data Intelligence دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• منبع: https://spaceflightnow.com/2023/06/15/us-eva-88-coverage/