بدترین کابوس ایلان ماسک، میسی کامینگز، اکنون Waymo و Cruise را نیز عذاب می دهد - Autoblog

در سال 2021، یک مهندس به نام میسی کامینگز خشم او را جلب کرد Elon مشک در شبکه اجتماعی که سپس توییتر نامیده شد. کامینگز، استاد دانشگاه دوک، تحقیقاتی را در مورد ایمنی خودروهای خودران انجام داده بود و این یافته ها باعث شد که او هشدارهای جدی در مورد آن صادر کند. فناوری کمک راننده تسلا. او نوشت که خودروها "رفتارهای متغیر و اغلب ناایمن" داشتند نیاز به تست بیشتری داشت "قبل از اینکه چنین فناوری اجازه داده شود بدون کنترل مستقیم انسان عمل کند." بر اساس قدرت تحقیقات خود، کامینگز به سمت منصوب شد اداره ایمنی ترافیک بزرگراه ملی - کمک به تنظیم ربات ماشین ها.

تسلا طرفداران با خونسردی و حس دیدگاه معمول خود واکنش نشان دادند، که منظورم این است که آنها کاملاً آن را از دست دادند. اصرار آنها بر اینکه کامینگز تلاش خواهد کرد تا به طور غیرمنصفانه ای با پسرشان، ایلان نظم و ترتیب دهد، به زودی ماسک را بر آن داشت تا به این موضوع بپیوندد. او "به طور عینی". توییت"سوابق او در برابر تسلا بسیار مغرضانه است." در پاسخ، موضع‌گیری‌های ماسک خشم کامل خود را بر کامینگز - کار، ظاهرش، و انگیزه‌هایش - منتشر کردند. آنها او را به تضاد منافع متهم کردند، طومارهایی را امضا کردند و خواستار برکناری او شدند و تهدید به مرگ ایمیل کردند.

اما موضوع این است که برادران جنگی ماسک با مهندس اشتباهی سر و کله می زدند. کامینگز به عنوان یکی از اولین خلبانان زن جنگنده نیروی دریایی، از F/A-18 پرواز می کرد. (علامت تماس: زیرک.) او از رفتارهای پرخاشگر چند نفر در توییتر با عکس های پروفایل انیمه نترسید. او بدترین تهدیدها را در لینکدین ارسال کرد، امنیت شخصی را استخدام کرد و به مبارزه ادامه داد. "من می گویم، آیا واقعاً می خواهید این کار را انجام دهید؟" او به یاد می آورد فكر كردن. "من دو برابر می شوم. خلبان جنگنده در من بیرون می آید. من عاشق مبارزه خوب هستم.»

او دقیقاً آن نامزدی خاص را برنده نشد. ناله های زیادی از تسلا NHTSA را تحت فشار قرار داد تا کامینگز را وادار کند که خود را کنار بگذارد از هر چیزی که مربوط به شرکت باشد. اما شما می دانید که آنها در مورد هر فرودی که می توانید از آن دور شوید چه می گویند. کامینگز یک کنسرت جدید در دانشگاه جورج میسون انجام داد و تحقیقات خود را از تسلا به دنیای گسترده تر گسترش داد. تمام وسایل نقلیه خودران با شرکت هایی مانند کروز و Waymo با راه اندازی تاکسی های کاملاً روباتیک در خیابان های سانفرانسیسکو و سایر شهرها، ظهور ماشین ها آغاز شده است - و کامینگز در خط مقدم مقاومت قرار دارد. او در یک مقاله بحث‌برانگیز جدید نتیجه می‌گیرد که احتمال تصادف تاکسی‌های روباتی جدید چهار تا هشت برابر بیشتر از ماشین‌های انسان محور است. و این به حساب نمی آید که وسایل نقلیه خودران باعث ایجاد آن شوند ترافیک عجیب و غریب, مسدود کردن وسایل نقلیه اورژانسو حتی ایستادن بالای سر یک نفر که قبلاً با خودروی انسان محور برخورد کرده بود.

کامینگز به من می‌گوید: «در مقاله‌ای که واقعاً همه ترول‌های تسلا را عصبانی کرد، در واقع می‌گویم که این فقط یک مشکل تسلا نیست - تسلا اولین کسی است که مشکلات را تجربه می‌کند. سال‌ها به مردم می‌گفتم که این اتفاق می‌افتد، که این مشکلات در رانندگی خودران ظاهر می‌شوند. و در واقع آنها هستند. اگر کسی در اتومبیل خودران جامعه متعجب شده است، این بر عهده آنهاست.»

به نظر می رسد که خدمت در نیروی دریایی راه بسیار خوبی برای آموزش خشم ورودی از مسکووی ها است. در خاطراتش در سال 1999،هورنت لانه،» کامینگز به یاد می آورد که چگونه هواپیماهای جت را دوست داشت، و می گوید که هیجان منجنیق شدن از یک ناو هواپیمابر - یا فرود آمدن بر روی آن - هرگز قدیمی نشد. اما محیط با استقبال بسیار دور بود. آزار جنسی در نیروی دریایی امری عادی بود، و همکاران مرد مکرراً به کامینگز گفتند که او صلاحیت پرواز با جنگنده‌ها را ندارد، فقط به این دلیل که زن است. هنگامی که او و یک افسر زن دیگر در یک مسابقات گلف در پایگاه حاضر شدند، به آنها گفته شد که لباس های هوتر را بپوشند و گاری های آبجو را برانند. کامینگز رد شد. 

موتورهای تاکتیکی پرنده تخریب همچنین به کامینگز درس دست اولی در مورد خطرات پنهان ماشین‌ها، اتوماسیون و رابط‌های کاربری ارائه کردند. در اولین روز آموزش او، دو خلبان کشته شدند. در آخرین روز خود، نیروی دریایی بدترین فاجعه آموزشی را که تا به حال در یک ناو رخ داده بود تجربه کرد. در مجموع، طی سه سالی که کامینگز پرواز کرد، 36 نفر در تصادفات جان خود را از دست دادند.

در سال 2011، کامینگز در حین انجام تحقیقات بر روی هلیکوپترهای روباتی برای نیروی دریایی، اتفاقی افتاد. حتی اگر با چیزی جز هوا احاطه شده بودند، آن هلوها کاملاً کامل نبودند - و آنها به همان حسگرهایی متکی بودند که اتومبیل های خودران در حالی که درست در کنار اتومبیل ها و افراد کار می کنند انجام می دهند. کامینگز می‌گوید: «وقتی توانایی‌های آن سنسورها را عمیقاً درک کردم، همان موقع بود که از خواب بیدار شدم و گفتم، اوه، ما یک مشکل جدی در خودروها داریم.»

برخی از خطرات فنی هستند. حواس مردم پرت می شود، سیستم های خودران در محیط های پیچیده گیج می شوند و غیره. اما، کامینگز می‌گوید، خطرات دیگر ظریف‌تر هستند - همانطور که او می‌گوید «اجتماعی فنی». آنچه او «فرهنگ ابرمردانه در سیلیکون ولی» می‌نامد، با بیانیه مأموریت Big Tech برای «حرکت سریع و شکستن چیزها» در هم آمیخته است. هم فرهنگ برادر و هم یک طرز فکر مخرب، همانطور که او می بیند، شرکت ها را تشویق می کند تا خطرات ایمنی را نادیده بگیرند. 

همه اینها وقتی که آنها انتقاداتی را که کامینگز دارد، برای زنان سخت تر می کند. او به یاد می‌آورد: «وقتی ایلان ماسک عواملش را به من بد کرد، زن‌ستیزی درباره من به عنوان یک زن، نام من - خیلی زود تاریک شد. "من فکر می کنم نظامی پیشرفت‌های زیادی کرده است، اما من فکر می‌کنم این اتفاقی است که در این شرکت‌های سیلیکون ولی رخ می‌دهد، فقط یادآوری است که ما در جامعه‌مان آنقدر که فکر می‌کردم پیش نرفته‌ایم.»

یک مثال: ماه گذشته، رئیس ایمنی Waymo از یک مطالعه جدید از شرکت خود در لینکدین تبلیغ کرد. این تحقیق منتشر نشده بود و مورد بازبینی همتایان قرار نگرفته بود. اما Waymo از این مطالعه استفاده کرد استدلال میکنند که ماشین‌های روباتی آن در واقع بسیار کمتر از ماشین‌هایی که توسط ارگانیسم‌های بیولوژیکی مانند من و شما رانندگی می‌شوند، دچار تصادف می‌شوند.

کامینگز آن را نداشت. او نتایج جدید خود را به دست آورد - همچنین هنوز در حال چاپ است - که نشان می دهد تاکسی های خودران بسیار مستعد تصادف هستند. بنابراین او به لینکدین نیز رفت و این را گفت.

این پاسخ از روزهای حضورش در نیروی دریایی برای او آشنا بود. کایل وگت، مدیرعامل کروز، وارد نظرات شد. او به کامینگز نوشت: "دوست دارم در این تحلیل به شما کمک کنم." "بسیار عالی خواهد بود که در این مورد بیشتر با هم ارتباط برقرار کنیم."

کامینگز هم به همین شکل پاسخ داد. "من مایلم به شما در درک آمار اولیه، استفاده از بینایی کامپیوتر، و معنای مدیر عامل ایمن و مسئولیت پذیر یک شرکت به شما کمک کنم." او نوشت. "هر زمان خواستید تماس بگیرید."

به نظر او زنان، حال و هوای او را جلب کردند. کامینگز می‌گوید: «هر زنی که آن را می‌خواند، اینطور بود: مممم، تو برو. اما مردان - دوستان در سیلیکون ولی - این کار را نکردند. آنها فکر می کردند که او با وگت خیلی بد رفتار کرده است. آنها به او گفتند: "او فقط سعی می کرد به شما کمک کند."

"همه بچه ها آن را اینگونه خواندند: او خیلی زیرک است!" کامینگز می گوید. اما، همیشه خلبان جنگنده، او بی حوصله بود. او می‌گوید: «اینگونه بود که علامت تماسم را دریافت کردم. بنابراین من با آن زندگی می کنم.

پس حق با کیست: کامینگز یا مردان خودران Waymo و Cruise و Tesla؟ تشخیص آن به یک دلیل ساده دشوار است: داده‌های مربوط به ایمنی خودروهای روباتی بد است. 

رویکرد کامینگز را در مقاله جدیدش در نظر بگیرید. ابتدا باید با او کشتی می گرفت NHTSA داده های سراسری تصادفات غیرکشنده توسط رانندگان انسانی، برای بدست آوردن اعدادی که او می تواند با کالیفرنیا مقایسه کند، تنها جایی که ماشین های روباتی در آن رایگان کار می کنند. سپس او مجبور شد اعداد تصادف غیرکشنده قابل مقایسه و مایل های طی شده برای Waymo و Cruise را که توسط منابع متفاوت ردیابی شده بود، کشف کند. نتیجه‌گیری او: کروز هشت تصادف غیرمرگبار برای هر انسان دارد و Waymo چهار تصادف دارد که با نرخ تصادف رانندگان خسته و کار زیاد در سرویس‌های تگرگ سواری قابل مقایسه است. حال بارگذاری و Lyft.

تامین کنندگان ربات تاکسی استدلال می کنند که کامینگز به دلایل زیادی اشتباه می کند. آنها می گویند که عمدتاً اعداد تصادفات انسانی در واقع کم شمار است. (مثلاً تعداد زیادی از گلگیرها گزارش نشده اند.) به علاوه، اعداد تصادفات در کل کشور یا حتی کالیفرنیا را نمی توان با سانفرانسیسکو مقایسه کرد، که بسیار متراکم تر و تپه تر از کل ایالت است. . کروز در یکی از پست‌های وبلاگ اخیر خود چنین استدلال کرد که تاکسی‌هایش 54 درصد کمتر از خودروهایی که توسط انسان رانندگی می‌شود، تصادف کرده‌اند. این شرکت همچنین معتقد است که رانندگان تگرگ سواری به ازای هر 85,027 مایل رانندگی، یک تصادف غیرمرگبار را تجربه می‌کنند که 74 درصد بیشتر از ربات‌های کروز برخورد می‌کند.

کامینگز آن را نمی‌خرد. پست وبلاگ علم نیست. این یک بیانیه مطبوعاتی است. او می‌گوید: «هر شرکتی علاقه مالی به تهیه کاغذی دارد که آن‌ها را خوب جلوه می‌دهد، و در مورد کروز باعث می‌شود رانندگانی که با آن‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند بد به نظر برسند». "پس این کاری است که آنها انجام می دهند." این دقیقاً همان فرهنگ اجتماعی-تکنیکی است که کامینگز از آن انتقاد می کند - که او به طور منحصر به فردی برای انتقاد صلاحیت دارد.

کارشناسان دیگر نیز ادعاهای کروز را نادیده می گیرند، همانطور که از سوی افرادی که انگیزه استقبال از اربابان ربات جدید ما را دارند. استیون شلادور، مهندس محقق در مؤسسه مطالعات حمل‌ونقل دانشگاه کالیفرنیا برکلی، می‌گوید: «اگر اعدادی را که کروز برای رانندگان سواری ارائه می‌کند باور کنیم، این رانندگان به‌طور متوسط ​​سالانه دو تصادف می‌کنند. «چند راننده در هر سال دو تصادف دارند؟ این بسیار افراطی است.»

اما شلادور همچنین نسبت به اعدادی که کامینگز به آن اشاره کرده است، بدبین است. او می‌گوید: «میسی نرخ تصادف راننده انسان را برای سانفرانسیسکو بسیار پایین فرض می‌کند، و کروز نرخ تصادف انسانی را بسیار بالا نشان می‌دهد». "واقعیت احتمالاً جایی در این بین است."

بنابراین شاید کامینگز درست می‌گوید و ماشین‌های خودران یک تهدید هستند. یا شاید آنطور که مقاله جدید او نشان می دهد، آنقدر بد نیست. تا زمانی که خودروهای روباتی صدها میلیون مایل را طی نکرده باشند، هیچ راهی برای به دست آوردن یک نتیجه آماری قابل توجه و صریح وجود ندارد. اما نکته اصلی این است: نباید مهم باشد. زمانی که داده‌های مربوط به ایمنی محصول یا دستگاه مبهم است، سازمان‌های نظارتی قرار است قوانینی را وضع و اجرا کنند که از مصرف‌کنندگان محافظت کند، درست مانند سایر صنایع. اگر داده‌های مربوط به ماشین‌های روبات مبهم یا ناقص هستند، آن‌وقت این قوانین باید آنها را از جاده دور نگه دارد. بار اثبات بر دوش Waymo و Cruise و Tesla است نه Missy Cummings. و اگر آن شرکت ها می خواهند ربات های 2 تنی را در خیابان های عمومی قرار دهند، وبلاگ نویسی در مورد معیارهای داده راهی برای نشان دادن آمادگی به مردم نیست.

کامینگز می‌گوید: «یکی از کارهای بزرگی که اکنون در مورد آن هستم، این است که همه این شرکت‌ها به یک خلبان ارشد هوش مصنوعی نیاز دارند. آنها باید یک نفر داشته باشند، یک نفر که بایستد و بگوید من مسئول هستم. ما در حال حاضر این کار را برای هوانوردی انجام می دهیم. به همین دلیل است که با مشکلاتی که برای بوئینگ 737 مکس رخ داد، سرهای زیادی به هم خورد. از خود راضی شدند. آنها فرهنگ ایمنی خود را از دست دادند.»

کامینگز یک محقق دقیق است. او همچنین، همانطور که یک محقق ایمنی حمل و نقل به طور خصوصی بیان کرد، "تحریک آمیز" است. او بیش از حد خوشحال است که شرکت‌هایی مانند تسلا و وایمو و کروز را تحت فشار قرار می‌دهد و استدلال می‌کند که برادران فناوری باید در چارچوب مقررات سخت‌گیرانه‌تری قرار بگیرند. به یک معنا، او بدترین کابوس ایلان ماسک است. او مکرراً و به طور معمول زندگی خود را به خطر انداخته است تا توانایی‌های باورنکردنی - و محدودیت‌های کشنده - رابط انسان و ماشین را آزمایش کند. و او این کار را در محیطی انجام داد که خطرات آن بسیار بالاتر از میدان‌های جنگ توییتر و لینکدین است. برای او، ایمنی خودروهای خودران یک سؤال انتزاعی نیست. مسئله مرگ و زندگی است.

"من یک استاد دوره ای هستم. کار من گویای خودش است. من سعی می کنم زندگی شما را نجات دهم، درست است؟" کامینگز می گوید. «و طرفی از من وجود دارد که من مانند دن کیشوت در مصرف استروئیدها هستم. هیچ آسیاب بادی وجود ندارد که نخواهم به آن خم شوم.»

آدام راجرز خبرنگار ارشد اینسایدر است.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
• PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
• PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://www.autoblog.com/2023/10/14/elon-musk-s-worst-nightmare/