Ο Ναπολέων απέτυχε λόγω του παγωμένου καιρού ή τα στρατεύματά του συνέχισαν να ανεβαίνουν ψηλά καθημερινά;

Ο Ναπολέων απέτυχε λόγω του παγωμένου καιρού ή τα στρατεύματά του συνέχισαν να ανεβαίνουν ψηλά καθημερινά;

Κόμβος πηγής: 2987949

Ο Ναπολέων για το κάπνισμα ζιζανίων και την κάνναβη

Στο ιστορικό αριστούργημα του Ridley Scott «Napoleon», με τον Joaquin Phoenix ως τον τίτλο του Γάλλου κατακτητή, μια κατασκευασμένη σκηνή εκτυλίσσεται καθώς ο Ναπολέων διατάζει τους στρατιώτες του να στοχεύουν με κανόνια στις πυραμίδες στις ερήμους της Αιγύπτου.

Παρά το γεγονός ότι οι ιστορικοί αποκαλούνταν για ιστορικές ανακρίβειες, αυτή η δραματική απεικόνιση είναι μόνο μια πτυχή της συγκλονιστικής αφήγησης του Σκοτ, που θυμίζει το έργο του στο «Μονομάχος», όπου ο Φοίνιξ έπαιξε επίσης εξέχοντα ρόλο.

Το 1798, ο αυτοκρατορικός γαλλικός στρατός, με επικεφαλής τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, εισέβαλε στην Αίγυπτο αφού κατέλαβε το μεσογειακό λιμάνι της Μάλτας. Η εισβολή είχε στόχο να διακόψει τους εμπορικούς δρόμους μεταξύ Ινδίας και Αγγλίας, ενώ εδραίωσε τη γαλλική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή.

Είναι ενδιαφέρον ότι η συνάντηση του Ναπολέοντα με τους Αιγύπτιους πήρε μια απροσδόκητη τροπή, με στρατιώτες που αναπτύσσουν αγάπη για το χασίς, μια αγάπη που τον ώθησε να απαγορεύσει την ουσία τελικά. Αυτό το περιστατικό, ωστόσο, ήταν μόνο ένα περίεργο επεισόδιο κατά την εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Μικρά Ασία.

Ο Ναπολέων αντιμετώπισε μια μοναδική πρόκληση στην Αίγυπτο—όχι από τους ίδιους τους ντόπιους, αλλά από τη συγγένειά τους με το χασίς. Αντί να επιβάλλει τα γαλλικά έθιμα, ο Ναπολέων υποστήριξε την υιοθέτηση της τοπικής κουλτούρας.

Γαλλικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων μελετητών και επιστημόνων, ίδρυσης βιβλιοθηκών και ερευνητικών κέντρων, επιδεικνύοντας γνήσιο ενδιαφέρον για τις διαφορετικές παραδόσεις και εφευρέσεις του ισλαμικού κόσμου.

Στερούμενοι από τα συνηθισμένα γαλλικά κρασιά και οινοπνευματώδη ποτά, οι στρατιώτες προσαρμόστηκαν στα τοπικά έθιμα, βυθίζοντας στον κόσμο του χασίς.

Εξερεύνησαν τα καφέ, τις αγορές και τα σαλόνια όπου κυριαρχούσε η ουσία, προωθώντας μια πολιτιστική ανταλλαγή που συνέβαλε στην εξελισσόμενη προοπτική της Δυτικής Ευρώπης για την κάνναβη. Η προσέγγιση του Ναπολέοντα να αγκαλιάσει τον τοπικό πολιτισμό, παρά την αρχική σύγκρουση με το χασίς, προσέθεσε μια μοναδική διάσταση στην ιστορική αφήγηση της εκστρατείας του στην Αίγυπτο.

Σε αντίθεση με τον μύθο ότι ο Ναπολέων απαγόρευσε το χασίς επειδή οι στρατιώτες του ήταν πολύ λιθοβολημένοι για να πολεμήσουν, αυτή η ιδέα είναι τόσο λανθασμένη όσο και η ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ. Στην πραγματικότητα, το χασίς τέθηκε εκτός νόμου παρά μόνο μετά την ολοκλήρωση της εκστρατείας, και ο ίδιος ο Ναπολέων δεν θέσπισε την απαγόρευση αλλά από έναν από τους στρατηγούς του.

Ο πρωταρχικός στόχος δεν ήταν η προστασία των Γάλλων πολιτών από την αντιληπτή βλάβη του ναρκωτικού, αλλά μάλλον η διεκδίκηση του ελέγχου της Αιγύπτου και της Συρίας με την ενθάρρυνση της εσωτερικής διαμάχης μεταξύ των κατοίκων τους.

Όπως διευκρινίστηκε από τον Ryan Stoa στο άρθρο του «A Brief Global History of the War on Cannabis» για το The MIT Press Reader, το χασίς στην Αίγυπτο συνδέθηκε με μυστικιστές Σούφι και θεωρήθηκε αρνητικά από τη σουνιτική ελίτ.

Ο στρατηγός Jacques-François Menou, στον οποίο ανατέθηκε ο Ναπολέοντας να κυβερνήσει την Αίγυπτο, είδε την απαγόρευση του χασίς ως ευκαιρία για να αντιμετωπίσει ένα αντιληπτό ζήτημα δημόσιας υγείας, ενώ παράλληλα κέρδισε την έγκριση των πεθερικών του σουνιτών ελίτ.

Ανθεκτικότητα της Hash Market του Καΐρου

Το διάταγμα του Menou που εκδόθηκε το 1800 θεωρείται συχνά ως ο εναρκτήριος νόμος για την απαγόρευση των ναρκωτικών στον σύγχρονο κόσμο. Ήταν μια αδιάλλακτη εντολή, που απαγόρευε την καλλιέργεια, την πώληση και την κατανάλωση κάνναβης εντελώς.

Απαγορευόταν στους Αιγύπτιους να καπνίζουν κάνναβη και να την ενσωματώνουν στα αλκοολούχα ποτά τους. Η εντολή προειδοποιούσε ότι όσοι είχαν συνηθίσει να καταναλώνουν αυτό το παρασκεύασμα θα έχαναν τη λογική και θα υποκύψουν σε βίαιο παραλήρημα, οδηγώντας σε διάφορες υπερβολές.

Ωστόσο, όπως πολλές άλλες ιδεαλιστικές προσπάθειες που επιδίωξε η διοίκηση του Ναπολέοντα, η απαγόρευση αποδείχθηκε αναποτελεσματική. Σύμφωνα με τη Στοά, το χασίς συνέχισε να καλλιεργείται, να εμπορεύεται και να χρησιμοποιείται σε όλη την Αίγυπτο, μια πρακτική που, αν οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις είναι ακριβείς, χρονολογείται από το 3000 π.Χ.

Οι Γάλλοι στρατιώτες όχι μόνο απέτυχαν να αποτρέψουν τους Αιγύπτιους από τη χρήση χασίς, αλλά εισήγαγαν άθελά τους την ουσία στη Δυτική Ευρώπη, θυμίζοντας πώς κάποιοι Αμερικανοί βετεράνοι που επέστρεφαν από το Βιετνάμ επηρέασαν τη χρήση κάνναβης στις χώρες καταγωγής τους.

Οι προσπάθειες για την απαγόρευση της κάνναβης αποδείχθηκαν εξίσου μάταιες για τους Γάλλους, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Στο Παρίσι, οι συγγραφείς και καλλιτέχνες του ρομαντικού κινήματος, απορρίπτοντας τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού υπέρ του συναισθήματος και της πνευματικότητας, όχι μόνο ανέχτηκαν αλλά πανηγύρισαν το φάρμακο που η κυβέρνησή τους προσπάθησε να εξαλείψει. Ονόμασαν περήφανα στον πνευματικό τους κύκλο «Club des Hachichins», που μεταφράζεται ως «Hash-Eaters' Club» στα αγγλικά.

Παρά την πίεση της κυβέρνησης, το Κάιρο, στην Αίγυπτο, αναδείχθηκε ως μία από τις μεγαλύτερες αγορές κατακερματισμού στον κόσμο. Δεύτερη μόνο μετά την Κωνσταντινούπολη στην Τουρκία, η βιομηχανία κάνναβης του Καΐρου άνθισε καλά στα τέλη του 1800. Ωστόσο, μια σειρά από απαγορεύσεις, κυρώσεις και καταστολές οδήγησαν τους διοργανωτές του να αναζητήσουν μια νέα επιχειρησιακή βάση. Μετανάστευσαν κατά μήκος των ακτών της Βόρειας Αφρικής, τελικά εγκαταστάθηκαν στο Μαρόκο, όπου επιμένουν.

Η Στρατηγική Σημασία της Κάνναβης στους Ναπολεόντειους Πολέμους

Ο Χας έπαιξε έναν απροσδόκητο ρόλο στους Ναπολεόντειους Πολέμους, αλλά το φυτό κάνναβης ήταν ακόμη πιο κρίσιμο. Η κάνναβη ήταν ικανή να μετατραπεί σε σάκους, σχοινί, κορδόνια, πανιά και άλλα απαραίτητα υλικά για επιτυχημένο πόλεμο. Καθώς ο Ναπολέων βάδιζε τις δυνάμεις του προς τη Μόσχα, το ανθηρό εμπόριο μεταξύ της Αγγλίας και της Ρωσίας, των πρωταρχικών παραγωγών κάνναβης στην Ευρώπη, έγινε σημαντική ανησυχία.

Όπως και οι προσπάθειές του να ρυθμίσει την κατανάλωση hash, ο Ναπολέων είχε στόχο να ελέγξει την παραγωγή κάνναβης. Στη Συνθήκη Ειρήνης του Τιλσίτ, που υπογράφηκε το 1807 πριν η Γαλλία εισβάλει στη Ρωσία, ο Ναπολέων απαίτησε από τον Τσάρο της Ρωσίας, Αλέξανδρο Α', να σταματήσει τις συναλλαγές του με τη Μεγάλη Βρετανία.

Καμία συναλλαγή με τη Βρετανία σήμαινε λιγότερη κάνναβη. λιγότερη κάνναβη σήμαινε έναν πιο αδύναμο στρατό, αυξάνοντας τις πιθανότητες νίκης. Το αν η αποδοχή αυτών των όρων από τον Τσάρο θα οδηγούσε τον Ναπολέοντα στη Μόσχα παραμένει ένα εικαστικό ερώτημα.

Συμπέρασμα

Οι αλληλένδετες αφηγήσεις της κάνναβης, της πολιτιστικής αντίστασης και των στρατηγικών εκτιμήσεων κατά την εποχή του Ναπολέοντα παρέχουν μια συναρπαστική ματιά στην πολυπλοκότητα των ιστορικών γεγονότων.

Η αγκαλιά του ρομαντικού κινήματος του χασίς στο Παρίσι, οι ανθεκτικές αγορές χασίς του Καΐρου εν μέσω κυβερνητικής πίεσης και η στρατηγική σημασία της κάνναβης στις στρατιωτικές προσπάθειες του Ναπολέοντα ζωγραφίζουν συλλογικά μια λεπτή εικόνα της κοινωνικο-πολιτιστικής δυναμικής της εποχής. Παρά τις προσπάθειες καταστολής της κάνναβης, η διαρκής παρουσία της και οι πολιτισμικές αλλαγές που την περιβάλλουν υπογραμμίζουν τους περιορισμούς των απαγορεύσεων από πάνω προς τα κάτω.

Η αλληλεπίδραση μεταξύ πολιτιστικών κινημάτων, κυβερνητικών πολιτικών και στρατηγικών εκτιμήσεων αποκαλύπτει την περίπλοκη ταπετσαρία των ιστορικών δυνάμεων που διαμορφώνουν την τροχιά της χρήσης και παραγωγής κάνναβης. Αυτές οι ιστορίες αντηχούν ως ιστορικά ανέκδοτα και αντανακλάσεις των ευρύτερων προκλήσεων στη διακυβέρνηση των ουσιών, του πολιτισμού και του εμπορίου, με ηχώ που αντηχεί στα χρονικά του χρόνου.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΝΑΒΗ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ...

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΖΙΖΑΝΙΩΝ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΚΑΝΝΑΒΗΣ, ΣΤΟΙΧΑΡΙΖΕΤΕ!

Σφραγίδα ώρας:

Περισσότερα από CannabisNet