Το αρχικό σχέδιο ήταν οι Ινδοί αστροναύτες να φορούν τα κοστούμια IVA που κατασκευάζονται στην Ινδία. Ωστόσο, ο πρόσφατος σχεδιασμός της αποστολής δείχνει ότι προτιμώνται οι ρωσικές διαστημικές στολές λόγω προγραμματικών αναγκών και ενός επιπλέον βαθμού διασφάλισης για την ασφάλεια του πληρώματος. «Λαμβάνοντας υπόψη τις προγραμματικές απαιτήσεις και για να διασφαλιστεί διπλά η ασφάλεια του πληρώματος, σχεδιάζεται η εισαγωγή ρωσικών διαστημικών στολών για την αποστολή (Gaganyaan)», ανέφερε ένα επίσημο έγγραφο που στάλθηκε στην αγγλική εφημερίδα.

The year, 2024, is marked as ‘The Year of Gaganyaan’ by the Indian Space Research Organisation (ISRO) chief, S Somanath, who emphasised its importance in the Gaganyaan timeline. At this critical juncture in the planning and implementation of this historic space project, ISRO has scheduled important mission-related tests and demonstrations throughout the entire year.

ISRO Gaganyaan Mission: is aimed at showcasing India’s capacity to carry out its first human spaceflight programme, ISRO is gearing up for a momentous milestone with its ambitious Gaganyaan mission. The goal of the project is to safely return a crew of three people to Earth by putting them into orbit at a height of 400 kilometres for a three-day stay.

To ensure the program’s complete success, ISRO is concentrating on several tests and programmes in advance of the historic human mission. The production of a human-rated launch vehicle that can safely carry the crew into space is at the forefront of this endeavour, alongside the development of crucial technologies. Furthermore, construction is being done on a life-support system that will give the crew an Earth-like environment while they are in space. Developing a thorough framework for crew management that addresses such issues as training, recuperation and rehabilitation is another priority for ISRO.

Η ISRO έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιήσει ορισμένες κρίσιμες προπαρασκευαστικές αποστολές πριν από την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Gaganyaan. Οι δοκιμαστικές πτήσεις με όχημα (τηλεόραση), το Pad Abort Test (PAT) και το Integrated Air Drop Test (IADT) είναι μερικά από αυτά. Αυτές οι δοκιμαστικές πτήσεις είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση και τη βελτίωση διαφορετικών συστημάτων για να διασφαλιστεί ότι είναι ασφαλή και αξιόπιστα στο σκληρό περιβάλλον του διαστήματος. Πριν από την έναρξη επανδρωμένων επιχειρήσεων, θα πραγματοποιηθούν επίσης μη επανδρωμένες αποστολές για την επιβεβαίωση και τη βελτίωση της συνολικής ευρωστίας των συστημάτων.

A major step forward for India in the field of human space exploration, ISRO’s devotion to meticulous testing, technological developments and exhaustive preparations demonstrates its dedication towards accomplishing a successful Gaganyaan mission.

Since it was first introduced in 1973, the Sokol space suit—also referred to as the Sokol IVA suit, or just the Sokol (Russian: Coкол, lit. ‘Falcon’)—has been a mainstay of Soviet and Russian space missions. As of 2023, it is still in use and was intended to be worn by every Soyuz spaceship occupant. To differentiate it from suits meant for extravehicular activities or spacewalks, the Sokol is officially categorized as a rescue suit.

The Sokol is essential in the event of an unexpected spaceship depressurization, unlike suits made for spacewalks. The major goal of the Sokol is to guarantee the wearer’s survival in an emergency by preserving a life-sustaining environment within the suit, despite certain parallels with NASA’s Advanced Crew Escape Suit (ACES), which is worn during space shuttle launches and landings.

Το Sokol είναι ένα σύστημα υποστήριξης ζωής κάτω από δύσκολες συνθήκες για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που αποδεικνύει την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά του στην εξερεύνηση του διαστήματος. Αν και δεν έχει σχεδιαστεί για λειτουργίες εκτός οχήματος, η ζωτική του λειτουργία στην προστασία των αστροναυτών στο διάστημα υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι για τη γενική ασφάλεια των ανθρώπινων αποστολών.

Προδιαγραφές και παραλλαγές: Από το ντεμπούτο του το 1973 με το μοντέλο Sokol-K, η διαστημική στολή Sokol - ένα κρίσιμο μέρος της ενδο-οχηματικής δραστηριότητας (IVA) - έχει υποστεί πολλαπλές αναθεωρήσεις. Με βάρος 10 kg (22 lb) και πίεση λειτουργίας 400 hPa (5.8 psi), το Sokol-K αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στην αποστολή Soyuz-12 τον Σεπτέμβριο του 1973. Χρησιμοποιήθηκε σε αποστολές από το Soyuz-12 στο Soyuz -40 (1981) και βασίστηκε στη στολή πλήρους πίεσης αεροσκάφους Sokol.

Η έκδοση Sokol-KR δημιουργήθηκε ειδικά για το πρόγραμμα Almaz και το διαστημόπλοιο TKS. Διαφορετικό από τα αντίστοιχα του, το Sokol-KR διέθετε ένα αναγεννητικό σύστημα υποστήριξης ζωής, αν και το διαστημόπλοιο TKS δεν πέταξε ποτέ με πλήρωμα.

Τα Sokol-KM και KV ήταν ενδιάμεσες παραλλαγές που περιελάμβαναν αρκετές εξελίξεις μετά το Sokol-K. Αυτά περιελάμβαναν ένα υγρόψυκτο εσώρουχο, ένα σχέδιο δύο τεμαχίων που ασφαλίστηκαν με φερμουάρ και βελτιώσεις στο ύφασμα της άρθρωσης για καλύτερη κινητικότητα. Ωστόσο, τα Sokol-KM και KV δεν κατάφεραν να φτάσουν σε τροχιά.

Ένα αναβαθμισμένο μοντέλο, το Sokol-KV, ζύγιζε 12 κιλά (26 λίβρες) και λειτουργούσε στα 400 hPa (5.8 psi). Είχε το υγρόψυκτο εσώρουχο, το οποίο αφαιρούσε αποτελεσματικά τη θερμότητα του σώματος για να μεγιστοποιήσει την άνεση του χρήστη, αν και δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε διαστημική αποστολή.

Συγκρίσεις Sokol & Mercury: Σε σενάρια έκτακτης ανάγκης, δίνεται προτεραιότητα στην επιβίωση αστροναυτών τόσο από την αμερικανική διαστημική στολή Mercury όσο και από τη ρωσική διαστημική στολή Sokol. Ωστόσο, το Sokol είναι μοναδικό δεδομένου ότι είναι αξιόπιστο για πολλά χρόνια διαστημικών πτήσεων, λειτουργώντας ως σύστημα υποστήριξης ζωής σε περίπτωση απρόβλεπτης αποσυμπίεσης του διαστημόπλοιου. Ως αποτέλεσμα της αποδεδειγμένης ικανότητάς του να διατηρεί ένα περιβάλλον που διατηρεί τη ζωή μέσα στο κοστούμι - ένα βασικό χαρακτηριστικό για την εγγύηση της ασφάλειας των αστροναυτών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης εξερεύνησης του διαστήματος - το Sokol έχει ισχυρή φήμη ως στολή διάσωσης.

Η διαστημική στολή Sokol παρουσιάζει βελτιώσεις στο σχεδιασμό, ενώ η διαστημική στολή Mercury ήταν επαναστατική για την εποχή της, με χαρακτηριστικά όπως ένα κέλυφος από νάιλον με επίστρωση αλουμινίου για θερμική ρύθμιση. Για τον αποτελεσματικό έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματος και τη βελτίωση της άνεσης του χρήστη, η έκδοση Sokol-KV, για παράδειγμα, ενσωματώνει ένα υγρόψυκτο εσώρουχο. Η ρύθμιση θερμοκρασίας της ρωσικής διαστημικής στολής είναι ένα ζωτικό συστατικό για την ευημερία των αστροναυτών σε αποστολές μεγάλης διάρκειας και αυτή η εφεύρεση καταδεικνύει την αφοσίωσή τους στην ενίσχυση αυτής της πτυχής των στολών τους.

Better joint fabric, a two-piece design fastened with zips and a liquid-cooled undergarment are all features of the Sokol spacesuit’s progression, which enhances wearer comfort and mobility. Examples of these models are the Sokol-KM and KV. On the other hand, astronauts in the Mercury spacesuit expressed dissatisfaction with the suit due to inadequate temperature regulation and restricted head mobility. To improve mission efficiency as a whole, Sokol’s design improvements are centred on resolving astronaut concerns.

With its simple zips and airtight seals, the Sokol spacesuit’s design places strong emphasis on user-friendliness. Making sure every member of the Soyuz crew gets a custom-fit suit is important for the suit’s operation during launch and re-entry. On the contrary, despite being functional in its intended capacity, the Mercury spacesuit needed to be specially tailored for every astronaut and, during missions, astronauts complained of pain. The Sokol’s applicability in real-world space mission conditions is attributed to its user-friendly features and attention to fit customization.

In case of an emergency, both suits have pressure relief valves, with the Sokol enabling modifications to various pressure levels. As the Mercury spacesuit was made to withstand a maximum pressure of 3.7 pounds per square inch, it was not flexible enough to change pressure levels in an emergency. By allowing astronauts to balance movement and survival, the Sokol’s capacity to modify pressure settings—albeit under dire circumstances—illustrates a more flexible approach to managing emergencies.

The upcoming missions of ISRO apart from the Gaganyaan mission are: NASA-ISRO SAR (NISAR) Mission: Jointly developed by NASA and ISRO, the NASA-ISRO SAR (NISAR) is intended to be a Low-Earth Orbit (LEO) observatory. NISAR’s main goal is to map the whole planet every 12 days. By doing this, it provides reliable spatial and temporal data that can be used to track changes in the planet’s ecosystems, ice mass, biomass of flora, sea levels, groundwater and natural hazards, such as landslides, tsunamis and earthquakes.

Ο εξοπλισμός ραντάρ συνθετικού διαφράγματος (SAR) που λειτουργεί σε ζώνες L και S είναι διπλής ζώνης και χρησιμοποιείται από το παρατηρητήριο. Τα δεδομένα υψηλής ανάλυσης σε μια ευρεία περιοχή καθίστανται δυνατά χάρη στη νέα τεχνολογία Sweep SAR. Με τη χρήση τεχνικών επανειλημμένων διελεύσεων InSAR, το NISAR επιδιώκει να εξυπηρετήσει τόσο τα εθνικά συμφέροντα όσο και την επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως στη μελέτη των επιφανειακών παραμορφώσεων.

NASA’s contribution entails delivering the L-Band SAR payload system, engineering payloads and key equipment, such as the Payload Data Subsystem, High-rate Science Downlink System, GPS receivers, and a Solid State Recorder. In the interim, ISRO provides the S-Band SAR payload and the two agencies work together on a sizeable shared unfillable reflector antenna.

Η ικανότητα συλλογής δεδομένων υψηλής ανάλυσης, κύκλου υψηλής επανάληψης έχει βελτιωθεί από αυτό το πρωτοποριακό έργο, το οποίο είναι η πρώτη αποστολή απεικόνισης ραντάρ διπλής συχνότητας στις ζώνες L και S. Περιλαμβάνοντας ένα ευρύ φάσμα φαινομένων από αλλαγές φυτών έως κατάρρευση φύλλων πάγου και φυσικές καταστροφές, το NISAR εστιάζει σε τρεις βασικούς κλάδους: οικοσυστήματα, μελέτες παραμόρφωσης και επιστήμες κρυόσφαιρας.

Ένας αναπτυσσόμενος ανακλαστήρας πλέγματος πλάτους 12 μέτρων που σχεδιάστηκε από την JPL είναι εγκατεστημένος σε μια μπούμα 9 μέτρων στο παρατηρητήριο. Το Integrated Radar Instrument Structure (IRIS) περιέχει τα ωφέλιμα φορτία SAR και τα σχετικά ηλεκτρονικά, ενώ το διαστημόπλοιο ενσωματώνει στοιχεία ελέγχου στάσης και τροχιάς, συστήματα ισχύος και θερμική διαχείριση.

Τρεις φάσεις αποτελούν την ανάπτυξη του NISAR: το SIT-2, το οποίο προορίζεται για την ανεξάρτητη ανάπτυξη ωφέλιμων φορτίων SAR και συστημάτων μηχανικής. SIT-3, το οποίο προορίζεται για ενοποίηση και δοκιμή στο JPL. και η εν εξελίξει φάση SIT-4, η οποία είναι για την αξιολόγηση της απόδοσης του παρατηρητηρίου στο σύνολό του. Η αποστολή θα εκτοξευθεί το πρώτο τρίμηνο του 2024 από το Διαστημικό Κέντρο Satish Dhawan (SDSC) SHAR, Sriharikota, χρησιμοποιώντας το αναλώσιμο όχημα εκτόξευσης GSLV που παρέχεται από την ISRO.

Μετά την εκτόξευση, μια φάση ανάθεσης 90 ημερών θα περιλαμβάνει ένα ταμείο σε τροχιά για να ετοιμαστεί το αστεροσκοπείο για επιστημονικές λειτουργίες. Ο απώτερος στόχος είναι να επιτευχθούν οι ερευνητικοί στόχοι Επιπέδου 1 και να δοθούν στην επιστημονική κοινότητα χρήσιμα δεδομένα. (Υπηρεσία IPA)