Spontaniczny montaż hierarchicznych faz

Wielką obietnicą samoorganizacji jest tworzenie docelowych nanostruktur poprzez spontaniczną organizację molekularną, proces, który jest – w zasadzie – prostszy i bardziej skalowalny niż pracochłonne odgórne metody nanoprodukcji¹. Jednak samoorganizacja stoi przed fundamentalnym wyzwaniem: struktury, które tworzą się termodynamicznie, mają tendencję do minimalizowania powierzchni i maksymalizacji symetrii; najłatwiej dostępne struktury są więc dość proste. Na przykład samoorganizacja kopolimeru blokowego (BCP) wykorzystuje niezgodność chemiczną wzdłuż szkieletu polimeru do napędzania lokalnego rozdzielania faz; sfrustrowany montaż prowadzi do morfologii w nanoskali, której komórka elementarna jest podyktowana architekturą łańcucha². Kanoniczne BCP (liniowe łańcuchy z dwoma blokami) w prosty sposób tworzą naprzemienne lamele i sześciokątnie upakowane cylindry; ale bardziej egzotyczne fazy wymagają dodatkowej kontroli, na przykład kierowania montażem za pomocą sił zewnętrznych, takich jak ścinanie lub szablony chemiczne³. Elegancką alternatywą jest wykorzystanie metod syntetycznych do projektowania bardziej wyrafinowanych architektur łańcuchów, co może prowadzić do powstania nowych morfologii⁴. Niezwykłym wyzwaniem jest osiągnięcie kontroli morfologicznej bez nadmiernego obciążenia syntetycznego. Słońce i in. teraz melduj się Natura Nanotechnologia projektowanie i synteza nowatorskich kopolimerów trójblokowych, które powodują uporządkowanie strukturalne w wielu skalach długości, tworząc w ten sposób złożone i hierarchiczne fazy w nanoskali⁵.

• Dystrybucja treści i PR oparta na SEO. Uzyskaj wzmocnienie już dziś.
• Platoblockchain. Web3 Inteligencja Metaverse. Wzmocniona wiedza. Dostęp tutaj.
• Źródło: https://www.nature.com/articles/s41565-022-01294-y