Maru wygrywa Code S Season 1, osiąga „6SL”

Maru wygrywa Code S Season 1, osiąga „6SL”

Znacznik czasu: 22 maja 2023 r. 1:48
Węzeł źródłowy: 2669250

Maru przedłuża swój historyczny rekord o szósty tytuł Code S

przez Wax

Największy gracz GSL wszechczasów dodał kolejne mistrzostwo do swojej nietykalnej spuścizny.

Maru, jedyny gracz, który wygrał pięć mistrzostw Code S, zdobył rekordowy szósty tytuł dzięki zwycięstwu 4-2 nad Leczyć w finałach pierwszego sezonu Code S.

Uważany za praktycznie niezwyciężonego gracza Terran kontra Terran przez większość lat 2020-tych, Maru wyglądał na niezwykle wrażliwego od końca 2022 roku, ponosząc niespodziewaną serię strat. Jedna z tych porażek nastąpiła z rąk samego Cure, który triumfował podczas meczu fazy grupowej RO8.

Jednak Maru, który pojawił się w studiu AfreecaTV Jamsil ostatniego dnia GSL Code S, wrócił do nietykalnej formy. Po zwycięstwie 3:1 nad Królik w półfinale Maru awansował do rewanżu z Cure w wielkim finale. Cure ledwo przeżył swoje półfinałowe starcie z ByuN, wygrywając 3-2 po chronicznych problemach z nadgarstkiem ByuN, które wybuchły w piątej grze.

Maru poprowadził mistrzowską lekcję TvT w wielkim finale, demonstrując mistrzowską jakość gry w każdej fazie gry. Trzeba przyznać Cure'owi, że pokazał, że jest prawie równy Maru w walce czołgów piechoty morskiej w środkowej fazie gry, w ten sposób wygrał pierwszą grę z serii. Jednak Cure został zdeklasowany przez Maru w późnej fazie gry, a Maru wygrał dwie ostatnie gry z serii dzięki swojemu mistrzostwu w armiach gry końcowej. Po użyciu Battlecruiserów do wykończenia Cure w piątej grze, Maru zakończył serię oszałamiającym zwycięstwem w szóstej grze, w której pokonał własne Battlecruisery Cure za pomocą masowych Marine-Raven.

Zwycięstwem Maru zmył zaklęcie związane z drugim miejscem, które ciążyło mu na głowie, odkąd wygrał XNUMX na XNUMX w ostatnich pięciu finałach dużych turniejów (każdy inny gracz uznałby to za fantastyczny „problem”). Zachęcony zwycięstwem, często niedoceniany Terranin ogłosił nietypowo ambitne cele na resztę roku, mówiąc: „Ostatnio przegrywałem za każdym razem, gdy dochodziłem do finału, więc nie byłem zbyt pewny siebie. Ale ponieważ sprawdziłem się tym wynikiem, spróbuję wygrać numer siedem i osiem. ” Z drugiej strony, czy to naprawdę takie ambitne? W końcu, gdy w grę wchodzi jedyny mistrz „6SL” w historii, cele niemożliwe do osiągnięcia w inny sposób mogą być całkiem rozsądne.

Dyrektor generalny AfreecaTV, Jung Chan Yong, był obecny w studiu, aby przypiąć szóstą odznakę GSL do koszulki Maru, ale miał też prezent dla wszystkich fanów GSL. Pan Jung ogłosił, że powróci kolejny sezon GSL pełna gra offline/na żywo ze studia FreecUP, bardzo mile widziany powrót do normalności po pierwszym sezonie, w większości online.

Podsumowania meczów

Półfinał nr 1: Cure 3 – 2 ByuN (Usługi)

Gra pierwsza – Dragon Scales (wygrana ByuN): ByuN otworzyło 2-Koszary Żniwiarzy, z jednym głównym i drugim pośrednikiem na mapie. Podczas gdy ByuN zaliczył kilka zabójstw SCV przeciwko otwarciu reaktora 1-Rax Cure, nie zadał obrażeń krytycznych. ByuN próbował wywierać presję, pośrednicząc również w swojej Fabryce i Gwiezdnym Porcie, ale Cure faktycznie wyprzedzał swoje budynki produkcyjne i nie był w niebezpieczeństwie.

Z Cure na razie w obronie, ByuN zdecydował się zaryzykować znacznie szybszą ekspansję w domu. Cure ostatecznie wydostało się z miękkiej przechowalni ByuN i rozszerzyło się, niszcząc przy tym zastępczą Fabrykę. To przełożyło się na Cure'a, który miał ogromną przewagę Tanka we wczesnej fazie, wynoszącą cztery do zera, ale z jakiegokolwiek powodu Cure nadal grał bardzo defensywnie. Pozwoliło to ByuNowi na uniknięcie szybkiej ekspansji bez żadnych reperkusji i rozpoczęcie masowej produkcji Marine-Medivac.

ByuN uruchomił swoje charakterystyczne wielokierunkowe ataki, a Cure z trudem nadążał za kombinacją ataków naziemnych i upuszczających. Pośród chaosu Cure został nakłoniony do wyprowadzki ze swoimi Marines i Czołgami, ale ostatecznie stoczył okropną walkę z dobrze ustawioną armią ByuN. Gdy jego główne siły zostały zniszczone, Cure poddał pierwszego GG.

Gra druga – Babilon (wygrana ByuN): Cure zaryzykował najpierw kompilację CC, podczas gdy ByuN zdecydował się na typowy otwieracz Barracks-Factory-CC. ByuN zabił kilka SCV uderzeniem Reaper-Hellion, ale poza tym był zadowolony z dołączenia do Cure w powolnym narastaniu makro we wczesnej fazie gry. Plany dwóch graczy wkrótce się rozeszły, przy czym Cure zdecydował się na standardową biografię, podczas gdy ByuN zdecydował się na
mech (może z powodu zapomnienia o Stim?).

Biorąc pod uwagę, że mech był zaangażowany, gra została rozstrzygnięta w stosunkowo szybki sposób. Cure próbował wykorzystać bezruch mecha, zrzucając Marine-Medivac na przeciwną główną linię, co przyniosło mu zabójstwa SCV kosztem ciężkich strat armii. ByuN rzucił się na tę okazję, szybko przedzierając się przez mapę swoją śmiercionośną armią czołgów-wikingów-kruków. Nie mogąc stawić czoła tej sile, Cure skierował część swoich żołnierzy na semi-bastrade. ByuN zdecydowanie lepiej zakończył tę wymianę, niszcząc część armii Cure pozostawioną w obronie, jednocześnie minimalizując straty w domu. Pozostawiony z przewagą ponad 40 zaopatrzenia jako gracz mech, ByuN z łatwością zamknął grę po około 13 minutach.

Gra trzecia – Ancient Cysterna (zwycięstwo Cure): ByuN zdecydował się na agresywny ser, aby spróbować zamknąć serię, zastępując dwa Baraki wewnątrz naturalnego Cure. Jednak Cure stworzył niemal idealną obronę po zbadaniu pustej głównej części ByuN, przewidując dokładnie, gdzie początkowo wejdą wrodzy Żniwiarze i mając tam swoje wojska, aby ich powitać.

ByuN próbował nadrobić swój niekorzystny start upadkiem Cyclone i nękaniem Liberatora, ale Cure nadal był solidny w obronie. ByuN nie miał innego wyboru, jak tylko podążać za Cure do gry makro Marine-Tank na gorszych podstawach.

Przewaga Cure przejawiała się głównie w lepszej technologii, a mianowicie Krukach. Dzięki większej liczbie Kruków, Cure był w stanie przepchnąć się przez mapę i ustawić silną linię oblężniczą tuż za bazą ByuN. Gdy siły Cure powoli napierały, ByuN podzielił swoje siły, aby spróbować jednocześnie bronić się i kontrować. Na nieszczęście dla ByuN, jego upuszczenie tylnymi drzwiami przyniosło bardzo niewiele, podczas gdy otrzymał ciężkie obrażenia od pchnięcia Marine-Tank Cure, zanim ostatecznie odparł atak.

Niszcząc zarówno ekonomię, jak i armię, ByuN wymusił skazaną na niepowodzenie wymianę podstawową, zanim poddał mapę.

Gra czwarta – Królewska krew (zwycięstwo Cure): Miłość ByuN do pełnomocników trwała w czwartej grze, gdy wybrał kolejny otwieracz 2-Koszary Żniwiarza (jeden w głównym, jeden pośredniczący w środku). Na nieszczęście dla ByuN, Cure wykonał idealny odczyt na ślepo, wybierając THREE Barracks Reapers ze swojej głównej. Po wybraniu pierwszych dwóch Żniwiarzy ByuN, Cure zebrał własnych Żniwiarzy do ataku, który zmusił GG około 4:15 (nie pomogło to, że ByuN spadał o około 200-300 minerałów na minutę z powodu błędnego zebrania jego SCV).

Gra piąta – Gresvan (zwycięstwo Cure): Dwóch Terran ponownie zaczęło zmieniać konfiguracje — ByuN otworzył Rax-CC, podczas gdy Cure wybrał Rax-Factory-CC — ale żaden z graczy nie uzyskał znaczącej przewagi na początku. Cure dodał szybki drugi port gwiezdny, aby przejść do skoncentrowanej produkcji Wikingów i Wyzwolicieli, podczas gdy ByuN zdecydował się na szybsze trzecie Centrum Dowodzenia.

Gra obróciła się na korzyść ByuN po wstępnej potyczce między siłami Raven-Tank-Marine, w której przewaga ByuN 3-do-2 Raven pozwoliła mu odnieść zwycięstwo. Cure został zmuszony do przyjęcia postawy obronnej, podczas gdy ByuN przygotowywał się do uderzenia Cure swoim agresywnym stylem Marine-Medivac.

Wydawało się, że gra toczy się po myśli ByuN, który mocno nadwyrężył obronę Cure swoimi ciągłymi atakami. Podczas gdy niektóre ataki ByuN zostały zniwelowane przez czekających obrońców, w szerszym widoku ByuN swobodnie przejmował kontrolę nad mapą, przyszpilając Cure'a w rogu mapy.

Niestety, wywołany stresem ból nadgarstka ByuN powrócił w tym krytycznym momencie i poprosił o przerwę na regenerację. Być może jest to tylko potwierdzenie z tego, co wiemy o stanie nadgarstka ByuN, ale ByuN wydawał się zwolnić po tym momencie gry. Cure wykorzystał krótką przerwę w atakach, prowadząc swoje siły piechoty morskiej-czołgu-wikinga-wyzwoliciela przez mapę, aby zniszczyć kilka kluczowych baz. Podczas gdy ByuN zachował prowadzenie, utrzymywał grę w zasięgu Cure.

ByuN próbował dalej grać swoim agresywnym stylem, ale Cure był w stanie powoli wkraść się na mapę, zajmując coraz więcej terytorium. Gdy Cure w końcu dorównało ByuNowi w ulepszeniach piechoty iw końcu ukończyło ulepszenie zaawansowanej balistyki dla Liberatorów, ByuN znajdował coraz mniej okazji do wykorzystania.

Po zmuszeniu Cure'a do rozłożenia swoich sił w obronie, ByuN poszedł po swojego asa w dołku potężnym frontalnym atakiem piechoty morskiej. Jednak Cure miał wystarczająco dużo czołgów, aby zamienić to w rzeź, a gra zdecydowanie przechyliła się na korzyść Cure. Potęga jednostek technologicznych Cure w końcu przewyższyła przewagę mobilności ByuN i ostatecznie zmusił ByuN do poddania serii nieco ponad 29:00 na zegarze.

Półfinał nr 2: Bunny 1 – 3 Maru (Usługi)

Gra pierwsza – Królewska krew (zwycięstwo Bunny): Dwóch Terran otworzyło się podobnymi otwieraczami Rax-Factory-CC i początkowo wyglądało na to, że zmierzają w kierunku pasywnego gromadzenia Marine-Tank. Jednak Bunny zdecydował się na niekonwencjonalną zabawę, zrzucając dodatkowe fabryki, by zdobyć mecha. Bunny świetnie maskował swoje zamiary i zaskoczył Maru szybkim atakiem Tank + Hellbat. Hellbaty okazały się dość silne we wczesnej środkowej fazie gry, kosztując Maru ponad trzydzieści SCV w desperackiej obronie. Maru spróbował kontrataku ostatniej szansy po tym, jak ledwo się trzymał, ale GG wypadł po tym, jak Bunny z łatwością zatrzymał atak.

Druga gra – NeoHumanity (wygrana Maru): Otwieracze dwóch graczy rozeszły się, a Maru otworzył CC-first przeciwko Rax-Fact-CC Bunny'ego. Bunny był w stanie trochę zirytować Maru, nękając Banshee i bawiąc się Tankami i Krukami, ale ostatecznie nie był w stanie zbytnio wpłynąć na plan Maru. Tak się złożyło, że ten plan zakładał szybkie ulepszenia 1/1 i marines z tarczami stymulującymi, których Maru użył do pokonania ByuN w fazie grupowej.

Wydawało się, że Bunny będzie miał wystarczająco dużo żołnierzy, aby zatrzymać czas Maru 1/1, ale element zaskoczenia zadziałał na korzyść Maru. Bunny wychwycił początkową akcję Maru Marine-Tank-Medivac, ale na krótko stracił ślad żołnierzy we mgle wojny. Bunny podjął niefortunną decyzję o umieszczeniu Kruków i Wikingów na skraju mapy, aby bronić się przed potencjalnym spadkiem, podczas gdy rzeczywisty plan Maru zakładał frontalny atak. Krukom Maru pozwolono polecieć w górę i Matrixowi wszystkie czołgi Bunny'ego za darmo, po czym nastąpiła śmiertelna szarża Marines 1/1. Początkowy atak Maru zadał znaczne obrażenia, a kolejny atak wydobył GG z Bunny'ego w nieco ponad 9 minut gry.

Gra trzecia – Ancient Cysterna (zwycięstwo Maru): Maru zaczął od „lekkiego” sera, otwierając 2-Koszary Żniwiarzy (1 proxy, 1 główny), jednocześnie uzyskując szybką ekspansję. Jednak to obróciło się przeciwko Maru, ponieważ stracił swoje początkowe 2 Żniwiarzy z powodu nietypowo słabego mikro. Bunny kontratakował z niewielką kadrą Reaper-Hellion, zabijając kilka SCV i zapewniając sobie zdrową wczesną przewagę.

Wyglądało na to, że Bunny ma szansę szybko odłożyć grę, rozpoczynając oblężenie poza naturą Maru za pomocą Kruków i Czołgów. Jednak dzięki dobremu wykorzystaniu Kruków przez Maru i powolnym reakcjom Bunny'ego, Maru zmiażdżył siły oblegające, aby wrócić do biegu.

Mimo to gra umiarkowanie faworyzowała Bunny'ego, a jedyną zaletą Maru były jego szybsze ulepszenia piechoty. Maru cierpliwie rozgrywał scenariusz, szukając okazji do odzyskania impetu. Ta szansa pojawiła się w wielkiej bitwie piechoty morskiej na środku mapy, gdzie Maru walczył z przewagi ze swoimi marines 2/2 przeciwko piechocie 1/1 Bunny'ego. Podczas gdy obie strony straciły podobne ilości zapasów, Maru znacznie ograniczył liczbę czołgów Bunny'ego i przywrócił grę do praktycznie wyrównanego poziomu (jeśli nie faworyzował siebie ze względu na ulepszenia piechoty).

Obaj gracze kontynuowali wymianę ciosów, ale żadna ze stron nie wyszła zdecydowanie na prowadzenie, ale Maru w końcu znalazł ruch decydujący o grze. Po przeprowadzeniu ataku dywersyjnego po jednej stronie mapy, Maru poprowadził swoje główne siły do ​​jednej z kluczowych ekspansji Bunny'ego na przeciwległym końcu. Bunny zaangażował się w krwawą bitwę obronną, tracąc znaczną część swoich SCV i armii. Cios okazał się zbyt silny, by się otrząsnąć, a Bunny GG wyszedł kilka minut później.

Mecz czwarty – Gresvan (wygrana Maru): Maru i Bunny zaangażowali się w zaciekłą walkę Hellion-Reaper, aby rozpocząć grę czwartą, ale żaden z graczy nie wyszedł zdecydowanie na prowadzenie. Obaj gracze wzięli krótki oddech, aby zabezpieczyć swoje trzecie bazy i przygotować się do wojny piechoty morskiej z czołgami, a działania wojenne szybko wznowiono, gdy tylko stłumili Marines i Medivacs.

Obaj Terranie wpadli na pomysł, aby wrzucić kroplę do przeciwnej sieci, z wyjątkiem tego, że Maru poszedł z dwoma Medivacami, podczas gdy Bunny wysłał tylko jednego. Upadek Maru wyrządził trochę więcej szkód ekonomicznych, ale zwlekał zbyt długo i stracił wszystkich swoich marines. To dało Bunny'emu okazję do kontrataku z przewagą armii, ale zastanowił się trochę nad wyborem celu. W końcu zdecydował się na drop do naturalnego Maru, ale do tego czasu Maru był gotowy inne wpadnij do Bunny's main. Ta wieczna wymiana podstawowa wcale nie sprzyjała Bunny'emu i poniósł znacznie większe straty ekonomiczne niż wymierzył na drugim końcu mapy.

Wciąż mając niewielką przewagę w zaopatrzeniu armii, Bunny skonsolidował swoje siły do ​​frontalnego ataku. Jednak armia Maru prowadziła tam, gdzie to naprawdę miało znaczenie, mając trzy Kruki do zera Bunny'ego. Kruki Maru zamknęły Bunny's Tanks, anulując kontratak i wypychając ostatniego GG z Bunny'ego.

Wielkie finały: Cure 2 – 4 Maru

[Osadzone treści]

Gra pierwsza – wysokość (zwycięstwo Cure): Maru i Cure rozpoczęli finały od piekielnej gry na Altitude. Cure wygrał gry umysłowe na początek, wyciągając najpierw kompilację CC przeciwko Rax-CC Maru. Mimo to, pewne zawzięte nękanie Medivaca przez Maru wystarczyło, aby gra była w miarę wyrównana, gdy dwaj gracze przygotowywali się do totalnej wojny piechoty morskiej i czołgów.

Maru jako pierwszy przyjął agresywną postawę, grając większością swojej armii po stronie mapy Cure. Podczas gdy obrona Cure uniemożliwiła Maru zadawanie poważnych obrażeń, kontrola mapy pozwoliła Maru zająć nieco szybszą czwartą bazę. Po skupieniu się na obronie, Cure na krótko przechylił szalę na swoją korzyść, wymykając się oddziałowi Marines, by napadli na bazy Maru. Jednak Maru dorównał Cure wet za wet, wykorzystując brak Marines, aby ukarać własne ekspansje Cure.

Po krótkiej przerwie na ustabilizowanie sytuacji dwaj gracze od razu wrócili do krwawej walki. Cure szukał kolejnego dużego ataku od tyłu, podejmując nieco ryzykowną wymianę armii na SCV. Jednak zakończyło się to dla Cure, a nieudany kontratak Maru zmusił go do ostatecznego wycofania się z terytorium Cure i przyjęcia bardziej defensywnej postawy.

Pozycje zostały odwrócone, a główna armia Cure wkroczyła na wrogą połowę mapy, podczas gdy Maru stał się tym, który szukał okazji do backdoora. Jednak poszło to znacznie gorzej dla Maru niż dla Cure, ponieważ jego pierwszy poważny kontratak spowodował, że poniósł ciężkie straty z powodu obronnego ognia czołgów. Cure bezlitośnie wykorzystał tę nagłą lukę w armii, ścigając siły Maru i niszcząc kluczowe ekspansje. Cure odmówił Maru powrotu do gry, wygrywając na śnieżki około 21:40 na zegarze.

Gra druga – Dragon Scales (wygrana Maru): Mamy pierwszą obserwację proxy-Reaper finałów w drugiej grze z Maru otwierającym 2-Barracks (1 proxy, 1 main). Pomimo tego, że jego zastępca Barracks został zbadany przez SCV zwiadowczego Cure, Maru jeszcze bardziej zaangażował się w swój ser, pośrednicząc również w Fabryce i Gwiezdnym Porcie (te pozostały niezbadane).

Podczas gdy Cure z łatwością powstrzymał podobny ser od Byuna w jego meczu półfinałowym, tym razem został uśpiony fałszywym poczuciem bezpieczeństwa i wybrał szybką technologię Banshee. Maru wykorzystał niecodzienny atak Reaper-Hellion, który zabił 8 SCV, po czym wykonał pchnięcie Viking-Reaper-Tank. Podczas gdy przybycie Zamaskowanych Banshee zmusiło Maru do odwrotu, ten już się rozwinął i objął dowodzenie. Cure krótko przeszedł przez ruchy rozgrywania gry, zanim GG wypadł z ataku ostatniej szansy.

Gra trzecia – Gresvan (zwycięstwo Cure): Maru zdecydował się na ciężki piekło we wczesnej fazie gry, podczas gdy Cure grał bezpiecznie z dwoma szybkimi cyklonami. Cure zwyciężył we wczesnych potyczkach, ale Maru wydawał się niewzruszony, pokonując dwie szybkie zatoki inżynieryjne pomimo niekorzystnej sytuacji w armii.

Cure stał się pierwszym graczem w RO4, który faktycznie wykorzystał szybkie ulepszenia Maru, zabierając ze sobą jego czołgi, marines i wikingów (po zamianie portu gwiezdnego na reaktor) do szybkiego ataku. Kluczowy moment gry nastąpił tuż po tym, jak Cure oblegał swoje pierwsze dwa czołgi, a Maru przyszedł do kontry z własnymi czołgami wspieranymi przez Kruki. Cure uwolnił swoje Czołgi tuż przed uderzeniem pocisków Matrycy Interferencyjnej, pozwalając mu odejść od Czołgów i zmarnować cenną energię Kruków Maru.

Cure przeniósł swoje czołgi i ponownie rozpoczął oblężenie, gdy jego Wikingowie dali mu pełną wizję. Badając sytuację, Cure zauważył, że Maru był jeszcze słabszy niż oczekiwano, i wezwał swoich Wikingów do ataku. Siły Cure przedarły się przez obronę, zadając obrażenia kończące grę. Maru pozwolił sobie na ostatnią próbę upuszczenia, a potem GG odpadło.

Mecz czwarty – Babilon (wygrana Maru): Nigdy nie stroniący od sera w ryzykownej sytuacji, Maru wybrał pełnoprawnego zastępcę 2-Barracks Reapers jako swojego otwierającego. Podczas gdy Cure z łatwością pokonał podobny ser ByuN, prawidłowo odgadując, z którego kierunku nadejdą Żniwiarze, nie miał tyle szczęścia w starciu z Maru i stracił znaczną liczbę SCV na rzecz czterech niezakłóconych Żniwiarzy. Jednak Cure wkrótce odzyskał Maru z upadkiem Helliona, pozostawiając dwóch graczy na równi.

Wynikająca z tego wojna Marine-Tank sprawiła, że ​​​​dwaj gracze nadal trzymali się łeb w łeb, a żaden z graczy nie był w stanie uzyskać znaczącej przewagi. Tempo gry stopniowo zwalniało, a obaj gracze dokonali przejścia w późnej fazie gry i skupili się na jednostkach powietrznych.

Gra utrzymywała się przez kilka minut po przejściu do fazy Viking-Raven-Liberator, kiedy dwóch graczy podzieliło się na pół mapy. Jednak po kilku nierozstrzygniętych bitwach powietrznych Maru w końcu zmienił losy gry na swoją korzyść około godziny 21:00. Pomimo słabnięcia w liczbie Wikingów, Maru pokonał Cure na niebie dzięki swoim doskonałym ulepszeniom i wsparciu Kruków. Ugruntowawszy przewagę powietrzną, Maru przepchnął się do zwycięstwa czołgami i wyzwolicielami.

Gra piąta – Starożytna cysterna (zwycięstwo Maru): Nadeszła kolej Cure'a na zanurzenie się w studni z serem, zastępując dwa Koszary do wczesnego ataku Żniwiarzy. Podczas gdy Maru dobrze spisał się, parując kilka pierwszych pchnięć Cure'a, spóźniony atak z nieoczekiwanego kąta przyniósł Cure'owi wystarczającą liczbę zabójstw SCV, by jego otwieracz był tego wart.

Jednak marginalna przewaga Cure została usunięta, gdy obaj gracze weszli w fazę Marine-Medivac. Maru znalazł niestrzeżoną ścieżkę zrzutu do naturalnego obszaru Maru i był w stanie zestrzelić kilka SCV i badawczą Zatokę Inżynieryjną.

W przeciwieństwie do poprzednich gier, w których Maru chciał przejść do ofensywy z przewagą, Maru wybrał zupełnie inne podejście, próbując zabezpieczyć pięć baz i bardzo szybko przejść do późnej fazy gry. Podczas gdy potężna armia Marine-Tank Cure w środkowej fazie gry wyglądała chwilami groźnie, Maru wszedł do masowej produkcji Raven i Battlecruiser, nie narażając się na żadne realne niebezpieczeństwo. Nie tylko to, ale marines, których wysłał na misje samobójcze, aby uwolnić populację, wyrządzili sporo szkód, jeszcze bardziej poprawiając jego sytuację.

Cure poszedł w jego ślady i próbował dorównać Maru w przejściu powietrznym, ale bez krążowników. Jednak Cure zbyt późno zdał sobie sprawę, że musi całkowicie zaangażować się w wojnę powietrzną. Maru szybko całkowicie wycofał się z Marine-Medivac, podczas gdy Cure zachował resztki armii czołgów piechoty morskiej w środkowej fazie gry z dużą liczbą czołgów. Maru całkowicie zmiażdżył Cure w pierwszej pełnoprawnej bitwie powietrznej, zmuszając GG.

Gra szósta – Królewska krew (wygrana Maru): Ser Reaper ponownie pojawił się na stole, gdy Maru otworzył grę z 2 koszarami (1 zastępczy, 1 główny). W oddzwonieniu do drugiej gry Maru również pośredniczył w Fabryce. Jednak tym razem Cure upewnił się, że sprawdził lokalizację proxy ze spóźnionym zwiadowcą SCV, odkrywając fabrykę proxy. Maru nagle zmienił plany, rezygnując z twardej agresji i szybko rozszerzając się z powrotem w domu. Ten ryzykowny ruch zakończył się ugryzieniem Maru w tyłek, ponieważ był źle przygotowany na pchnięcie Cure-Viking Tank-Viking, które wkrótce zapukało. Pchnięcie zadało obrażenia, które początkowo wydawały się śmiertelne, ale desperacki kontratak Marine-Medivac z Maru znacznie wyrównał sytuację. Gdy Maru usunął wkraczającą armię spod jego progu, znalazł się w grywalnej, choć w niekorzystnej sytuacji, pozycji.

Odnosząc sukcesy w grze defensywnej w poprzedniej grze, Maru zdecydował się na podobne podejście w drugiej grze. Tyle że wcześniej Maru zaczynał z przewagą jako buforem, a tym razem miał oddać pełną kontrolę w połowie gry na rzecz Cure. Gra przypominała niektóre TvZ Maru, gdzie Maru zaszył się w rogu mapy, podczas gdy jego przeciwnik swobodnie się rozwijał. Ale w przeciwieństwie do TvZ Maru, to było lustro, a jego przeciwnik mógł teoretycznie stworzyć równie potężną armię.

Wydawało się, że Cure dostosował się do poprzedniej gry, dokonując szybszego przejścia w powietrzu i dodając więcej Kruków do swojej mieszanki Wikingów. Maru przez chwilę próbował dorównać Cure, ale potem przeszedł do dawnej armii Marines wspieranej przez masowe Kruki (było to prawdopodobnie spowodowane jego malejącymi zasobami). Celowo czy nie, skończyło się to wyjątkowo okrutnym posunięciem ze strony Maru, sprawiając wrażenie, jakby celowo nauczył Cure złej lekcji w poprzedniej grze.

Przygotowując Cure'a do skupienia się na przewadze w powietrzu, Maru bezlitośnie zaatakował go, gdy jego obrona naziemna była słaba przez Matrixing Tanks i szarżę z masowymi Marines. Jak się okazuje, można wymieniać kruki i czołgi jeden za jednego, gdy reszta twojej armii składa się z najbardziej opłacalnych jednostek w grze. Maru wyskoczył ze swojego małego zakątka mapy, odzyskując ekspansje, które Cure odważnie przejął dzięki kontroli nad mapą. Zdecydowanie się na krążowniki bojowe tylko pogorszyło sytuację Cure, ponieważ poszarpane pancerze nie są w stanie przeciwstawić się masowym Marines. Cure mógł ich użyć tylko do nękania symbolicznego, ponieważ Maru nadal odzyskiwał więcej baz i osiągał prawdziwy podział mapy 50/50.

Około 29:00 Maru zebrał swoje siły Marine-Raven do ataku kończącego grę. Niepowstrzymana armia przecięła ścieżkę prosto przez mapę i do głównej części Cure, unieruchamiając po drodze wszystkie czołgi. Gdy jego produkcja była obozowana, Cure podpisał 6SL Maru z jego ostatnim GG.

Znak czasu:

Więcej z TL.net