Czy cyberubezpieczenie jest koniecznością?

Opublikowane ponownie przez Plato

Obserwuje: 0

Częstotliwość i dotkliwość cyberataków dramatycznie wzrosła w ostatnich latach, narażając firmy i osoby prywatne na straty finansowe i utratę reputacji. Wraz z postępem technologii i stale obecnym zagrożeniem cyberatakirośnie zapotrzebowanie na ubezpieczenia cybernetyczne.

Ubezpieczenie cyberbezpieczeństwa powstało pod koniec lat 1990., kiedy organizacje zaczęły przenosić swoją działalność do sieci. Ponieważ liderzy biznesowi starali się zrozumieć złożoność cyfrowego świata, firmy ubezpieczeniowe oferują polisy cybernetyczne, które ograniczają ryzyko związane z Internetem i chronią firmy przed nieautoryzowanym dostępem do systemów i danych organizacji.

Najwcześniejszy rodzaj ubezpieczenia cybernetycznego miał formę polis, które często miały szeroki zakres i nie były specjalnie dostosowane do potrzeb organizacji. Jednak wraz ze wzrostem liczby cyberataków rósł również charakter ubezpieczenia cybernetycznego. Dziś liderzy biznesowi mogą zdecydować się na wysoce wyspecjalizowane polisy ubezpieczeniowe, które obejmują szeroki zakres zagrożeń, w tym oprogramowanie ransomware, naruszenia danych i przerwy w działalności biznesowej.

Oczekuje się, że w regionie Azji i Pacyfiku liczba ubezpieczeń cybernetycznych wzrośnie o ok 35.5% CAGR (skumulowana roczna stopa wzrostu) w okresie prognozy 2019-2025. Chociaż sztuczna inteligencja, robotyka, rzeczywistość wirtualna i Internet przedmiotów przyczyniły się do rozpowszechnienia postępu technologicznego, doprowadziły również do powstania nowych parametrów zagrożenia. Kiedy te zagrożenia zostaną zrealizowane, w grę wchodzi ubezpieczenie cybernetyczne, zapewniające rekompensatę finansową i pokrywające odpowiedzialność firmy za dane.

Należy pamiętać, że ubezpieczenie cybernetyczne nie ma być samodzielnym rozwiązaniem. Ponieważ ataki mogą mieć różny stopień nasilenia, ubezpieczenie cybernetyczne różni się również cenami składek, które mogą sięgać nawet milionów dolarów. Według raport S&P, Oczekuje się, że globalna pula premii za cyberochronę będzie rosła średnio o 25% rocznie. Istnieją różne stopnie, w jakich organizacja może się ubezpieczyć. W przypadku ubezpieczenia pierwszej strony ubezpieczenie zwykle pokrywałoby koszty związane z badaniem incydentu, utratą przychodów z powodu przerwy w działalności, oceną ryzyka przyszłych incydentów cybernetycznych, płatnościami za ataki ransomware na podstawie limitów ubezpieczenia oraz powiadamianiem klientów, których to dotyczy. W międzyczasie ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej osób trzecich można wykupić w celu ochrony firmy na wypadek, gdyby strona trzecia pozwała o odszkodowanie w wyniku incydentu cyberataku. Ubezpieczenie to może pokryć opłaty prawne, ugody i kary regulacyjne za nieprzestrzeganie przepisów.

Złożoność polis ubezpieczenia cybernetycznego i charakter ochrony zapewnianej przez firmę może sprawić, że będzie to zniechęcające zadanie dla firm, które chcą uzyskać ochronę. Może to być szczególnie trudne dla mniejszych przedsiębiorstw, którym może brakować wiedzy lub zasobów potrzebnych do zakupu odpowiedniej polisy. Ponadto wraz ze wzrostem liczby cyberataków w następstwie ataku mogą pojawić się spory, w których firmy ubezpieczeniowe i organizacje debatują o wypłacie. Może to prowadzić do długiej i kosztownej batalii prawnej.

Chociaż cyberubezpieczenia istnieją już od lat 1990. XX wieku, nadal są stosunkowo nową koncepcją, która jest wciąż aktualizowana w oparciu o nowe metody cyberataków. Wśród firm ubezpieczeniowych brakuje standaryzacji i należy zrobić więcej, aby zapewnić przestrzeganie standardu regulacyjnego w zakresie tego, co można pokryć.

Organizacje są celem cyberataków z różnych powodów, przy czym najczęstszą motywacją są korzyści finansowe. Atakujący wykorzystują różne metody uzyskiwania dostępu do poufnych informacji, od phishingu po hakowanie.

Ubezpieczenie cybernetyczne to tylko jeden z aspektów praktyki dobrej cyberodporności. Chociaż zapewnia ulgę finansową, nie neguje faktu, że miał miejsce cyberatak i że wiarygodność organizacji została naruszona. Oprócz szyfrowania poufnych danych, instalowania oprogramowania do cyberbezpieczeństwa i regularnego edukowania personelu na temat cyberataków, tworzenie kopii zapasowych danych to dobry sposób na zapewnienie ciągłości biznesowej w przypadku ataku oraz na to, że hakerzy nie będą mogli żądać od organizacji pieniędzy na odzyskać swoje dane.

Kopie zapasowe danych należy zawsze tworzyć zgodnie z zasadą 3-2-1-1-0, zgodnie z którą powinny istnieć trzy kopie danych, przechowywane na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią poza siedzibą firmy, a drugą w trybie offline i z przerwami lub niezmienne, osiągając zero błędów dzięki systemowi odzyskiwania. Zabezpieczy to dane i zapewni, że w przypadku wyłączenia firmy z sieci, systemy będą mogły zostać szybko przywrócone bez przestojów. Według naszych ostatnich Trendy w ochronie danych raport82% organizacji ma „lukę w dostępności” między tym, jak szybko potrzebują systemów do odzyskania, a tym, jak szybko dział IT może je przywrócić. Kolejne 79% wskazuje na „lukę w ochronie” między ilością danych, które mogą utracić, a częstotliwością, w jakiej dział IT chroni ich dane w różnych chmura i na miejscu. To dodatkowo podkreśla znaczenie posiadania kopii zapasowych.

Ostatecznie solidna kopia zapasowa to ubezpieczenie, którego potrzebują organizacje. Cyberubezpieczenie może być częścią ogólnego planu, ale poleganie wyłącznie na nim nie byłoby rozsądne. Ponieważ krajobraz technologiczny wciąż się rozwija i rozwija, firmy muszą prowadzić własną obronę przed cyberatakami.