Nowe Delhi: Kiedy wizjoner Manohar Parrikar był ministrem obrony Indii, zasugerował ówczesnemu szefowi marynarki wojennej admirałowi Robinowi K Dhowanowi, aby indyjska marynarka wojenna skorzystała z opcji trzech dodatkowych klas Kalvari (Scorpene), zamiast kupować nowe sześć projektów 75 I, wyposażone w niezależny od powietrza napęd, okręty podwodne. Admirał Dhowan nie zgodził się, przez co klauzula opcji dla Projektu 75, która została zatwierdzona przez rząd Atala Bihari Vajpayee już w 2003 roku, została anulowana we wrześniu 2016 roku.

W dniu 20 lipca 2021 r. Ministerstwo Obrony wystosowało zapytanie ofertowe (RFP) dotyczące wyposażenia AIP w sześć okrętów podwodnych projektu 75 I za cenę 40,000 10 crore. Ponieważ normalne jest, że indyjska biurokracja wojskowo-cywilna potrzebuje co najmniej 15-75 lat na ukończenie jakiegokolwiek dużego przejęcia, oznacza to, że obecna linia okrętów podwodnych Scorpene w MDL zostanie uruchomiona, a następny zestaw 2030 I klasy zostanie zbudowany pod koniec XNUMX ze świeżą, ogromną inwestycją w linię podwodną. Wszystko to wydaje się być ustawione na zmianę.

W międzyczasie okręty podwodne wyposażone w AIP zostały zastąpione przez najnowsze japońskie okręty podwodne klasy Soryu z akumulatorami litowo-jonowymi o większej wytrzymałości i możliwością szybszego ładowania. Akumulatory litowo-jonowe mają dwukrotnie większą pojemność niż tradycyjne akumulatory kwasowo-ołowiowe, dzięki czemu znacznie zwiększa się zasięg łodzi podwodnej. Biorąc pod uwagę, że Francuzi przeszli na napęd jądrowy, a Niemcy na technologię litowo-jonową przed technologią okrętów podwodnych AIP, rząd Modiego najprawdopodobniej skończy z opcją jednego dostawcy, a Korea Południowa będzie jedynym krajem budującym okręty podwodne AIP. Mówiąc najprościej, oznacza to, że zanim indyjska biurokracja sfinalizuje dostawcę, technologia będzie przestarzała i zdeklasowana przez szybko rozwijającą się chińską marynarkę wojenną PLA.

Ponieważ marynarka PLA szybko posuwa się do Indo-Pacyfiku, a QUAD przygotowuje się do sprostania wyzwaniu, kierownictwo indyjskiej marynarki wojennej ponownie zastanawia się nad opcjami okrętów podwodnych i może poprosić rząd Modi o powtórzenie zamówienia na okręty podwodne klasy Kalveri ze sprawdzonymi DRDO i przetestowanymi przez francuską grupę marynarki wojennej System AIP zamontowany na kolejnych sześciu okrętach podwodnych. Duży plan indyjskiej marynarki wojennej na następne 25 lat obejmuje zaprojektowanie, rozwój i budowę trzech konwencjonalnie uzbrojonych okrętów podwodnych o napędzie atomowym lub tak zwanych okrętów podwodnych do ataku nuklearnego lub SSN.

Indie mają obecnie dwa okręty podwodne z pociskami balistycznymi o napędzie atomowym lub SSBN, a trzeci jest na wyposażeniu.

Powtórne zamówienia na okręty podwodne klasy Kalvari zapewnią, że indyjskie umiejętności w zakresie budowy okrętów podwodnych i narzędzi maszynowych nie zginą po tym, jak ostatni okręt podwodny klasy Kalvari zostanie oddany do użytku w tym roku, a później MDL wyeksportuje te same okręty podwodne do innych krajów Azji Południowo-Wschodniej, takich jak Indonezja i Afryka. Wyjściem jest ciche pogrzebanie Projektu 75 I i budowanie na istniejącym Projekcie 75 z rdzennym AIP opracowanym przez DRDO. Ten sam AIP można później zamontować w okrętach podwodnych klasy Kalvari podczas średniookresowej modernizacji. Biorąc pod uwagę, że Chiny każdego roku wypuszczają na wodę od sześciu do dziesięciu okrętów wojennych, w tym okrętów podwodnych, Indie nie mają innej możliwości sprostania wyzwaniu Indo-Pacyfiku.