راه حل واقعی از دست دادن یادگیری: ارزش گذاری برای معلمان و حرفه معلمی

عبارت "از دست دادن یادگیری" به اندازه "شما در سکوت هستید" در دوران همه گیری COVID-19 رایج شده است. مفسران، سیاستمداران، پدر و مادر, شرکت های تحقیقاتی, سازمان های فناوری آموزشی و سیاستگذاران این موضوع را محکوم کرده‌اند که چگونه یادگیری از راه دور و ترکیبی در طول همه‌گیری باعث شد دانش‌آموزان بیشتر و بیشتر از نظر آموزشی عقب بمانند.

همین افراد و سازمان‌ها «راه‌حل‌هایی» را ترویج کرده‌اند، مانند بازگرداندن دانش‌آموزان به مدرسه در سریع‌ترین زمان ممکن، تمدید مدرسه تابستانی، افزایش زمان صرف شده در مدرسه در طول سال و تکیه بر والدین برای گسترش فرصت‌های یادگیری. حتی طرح نجات آمریکایی پرزیدنت بایدن بودجه ای را برای آن در نظر گرفته بود غنی سازی تابستان و برنامه های بعد از مدرسه برای کمک به بازیابی یادگیری بسیاری از این راه حل ها هستند نه تنها فاقد شواهد، بلکه مهم ترین تأثیر را بر یادگیری دانش آموزان - معلم - کنار می گذارند.

به گفته محققان، دهه‌ها تحقیق تأیید کرده است که کیفیت معلم «تاثیرگذارترین عامل در نتایج آموزشی دانش‌آموزان» است. یک مطالعه روی موضوع. به زبان ساده، معلم مهمترین عامل در میزان عملکرد دانش آموز در مدرسه است. معلمان با صلاحیت بالا بر موفقیت دانش آموز تاثیر می گذارد هم کوتاه مدت و هم بلندمدت، و با به دست آوردن سال ها تجربه معلمان، احتمال تاثیر مثبت بر نتایج دانش آموزان بیشتر می شود. فراتر از پیشرفت تحصیلیاز جمله کاهش غیبت و تخلفات انضباطی.

با این حال معلمان مدت زیادی است که این حرفه را با سرعتی نگران کننده ترک کرده اند. در یک قطعه برای روانشناسی امروز به نام «اپیدمی فرسودگی شغلی معلمانجنی گرانت رنکین، نویسنده و کارشناس آموزش، خاطرنشان کرد که تقریباً 15 درصد از معلمان ایالات متحده هر سال این حرفه را ترک می کنند، بیش از 40 درصد از معلمان این حرفه را طی پنج سال از شروع کار ترک می کنند و دو سوم کامل از بهترین معلمان کشور پایان می دهند. ترک این حرفه برای مشاغل دیگر. موسسه سیاست یادگیری تخمین می زند کمبود سالانه معلم در ایالات متحده بیش از 100,000 معلم است.

از دست دادن معلمان در این حرفه با تغییر به این حرفه تشدید شده است آموزش از راه دور اضطراری در طول همه‌گیری کووید-19، معلمانی که از قبل تا مرزهای خود کشیده بودند، با موقعیت‌های کاری غیرممکن مواجه شدند. برخی با آموزش حضوری و غیرحضوری به دانش‌آموزان به طور همزمان و بدون حمایت اضافی، حجم کار خود را دو برابر کردند، در حالی که برخی دیگر باید تعیین می‌کردند که آیا از دست دادن جان خود در اثر ویروس کووید-19 ارزش ادامه آموزش را دارد یا خیر. "یک معلم ناشناس صحبت می کندPadlet by shea martin، که در آن معلمان آزادانه نگرانی‌های خود را بدون تلافی به اشتراک می‌گذارند، مملو از نمونه‌هایی از معلمان است که احساس فرسودگی، استرس، کم‌ارزش، کار بیش از حد و فشار به لبه‌های بی‌بازگشت می‌کنند.

تدریس به عنوان "تنها در یک اتاق شلوغ" توصیف شده است. این حس انزوای حرفه ای بوده است توسط همه گیری عمیق تر شد. مربیان باید به دنبال ایجاد تعادل بین مسئولیت‌های متعدد و متضاد در مراقبت و حمایت از دانش‌آموزان، همکاری با خانواده‌ها، طراحی و ارائه آموزش مؤثر، ارزیابی یادگیری دانش‌آموزان، مدیریت کلاس‌های درس و توسعه ایده‌های جدید باشند، همگی در عین حال که عملکرد خود را به‌عنوان مربی در حین حرکت یکپارچه بازتاب می‌دهند و بهبود می‌بخشند. بین محیط های یادگیری حضوری، از راه دور، آنلاین و ترکیبی.

اگرچه محققان بارها کیفیت معلم را به عنوان مؤثرترین عامل در شکل‌گیری یادگیری دانش‌آموزان شناسایی کرده‌اند، در طول همه‌گیری COVID-19، بیشتر مدارس و مناطق بر ایجاد ساختارهای حمایتی بهتر، بهبود شرایط کاری و افزایش فرصت‌های رشد حرفه‌ای برای ایجاد انگیزه در معلمان برای ماندن تمرکز نکردند. . یک عدم تطابق آشکار بین آنچه که محققین آموزشی صحت یافته اند و آنچه مدیران آموزشی و سیاست گذاران تصمیم به انجام آن در طول همه گیری همه گیر گرفتند وجود داشت.

در نتیجه، مدارس و مناطق در سرتاسر ایالات متحده در تلاش هستند تا دریابند چگونه دانش‌آموزان را در سریع‌ترین زمان ممکن به صورت حضوری برگردانند، در حالی که با معلم و معلم نیز روبرو هستند. کمبود معلم جایگزین و بازنشستگی پیش از موعد معلمان کهنه کار. برخی از ایالت ها و مناطق مجبور به کاهش الزامات گواهینامه برای معلمان جایگزین شده اند، در حالی که سایر ایالت ها و مناطق درخواست کردند. دانشجو وارد شدن

ایالت ها، ناحیه ها و مدارس به جای راه حل های بلندمدت، بر روی اصلاحات کوتاه مدت تمرکز می کنند. کاهش الزامات گواهینامه برای استخدام افراد جایگزین، استخدام دانشجویان برای تکمیل، تمدید مدرسه تابستانی، و افزایش روزها و زمان صرف شده در مدرسه در طول سال سنتی، واقعاً به آنچه در طول همه‌گیری از دست رفته است، پاسخ نمی‌دهد. "از دست دادن معلم" - از دست دادن معلمان به دلیل فرسودگی شغلی، ترک شغل و مرگ یا علائم طولانی مدت ناشی از همه گیری COVID-19 - تأثیر منفی بر یادگیری دانش آموزان در سال های آینده خواهد داشت.

با این حال، لازم نیست اینگونه باشد. مواردی وجود دارد که سیاستگذاران و مدیران آموزشی می تواند همین الان انجام دهد کاهش فقدان معلم، از جمله افزایش دستمزد معلمان، افزایش استقلال معلم، دادن فرصتی به معلمان برای مشارکت در تصمیماتی که بر کار آنها تأثیر می گذارد، استخدام کارکنان حرفه ای تر (مثلاً مشاوران، پرستاران، کتابداران، متخصصان فوق حرفه ای) که می توانند به رفع چالش های معلمان کمک کنند. چهره، ارائه پشتیبانی بیشتر برای رشد حرفه ای، افزایش ثبات در تکالیف شغلی معلم، ایجاد یک محیط کار دانشگاهی و مشارکتی تر و همکاری با معلمان برای شناسایی راه های کاهش استرس شغلی.

حتی می توان مدارس را برای عملکرد دوباره تصور کرد بیشتر شبیه تعاونی هاست که به شیوه‌ای دموکراتیک عمل می‌کنند - به معلمان و دانش‌آموزان، با مشارکت خانواده‌ها و سیاست‌گذاران، فرصت‌هایی برای تصمیم‌گیری درباره سیاست‌ها و شیوه‌های روزمره می‌دهند.

با این حال، در حالی که این توصیه‌ها برای حرکت در مسیر درست حیاتی هستند، یک عنصر اساسی را از دست داده‌اند - ارزش‌گذاری معلمان و حرفه معلمی. معلمان تبدیل به قربانی همه مشکلات در آموزش و پرورش شده اند. آنها توسط رسانه ها و مردم به دلیل اعتصاب برای مطالبه دستمزد بیشتر و امتناع از بازگشت به محیط های ناامن کلاس مورد سرزنش قرار گرفته اند. قربانی شده اند مثبت سمی. این بازی منفی و سرزنش باید متوقف شود. رسانه ها و مردم باید روایت را تغییر دهند.

همه، از والدین و مدیران گرفته تا سیاست گذاران و رسانه ها، باید برای ارزش گذاری ایده ها و کمک های معلمان و تشویق اجرای اصلاحات عقل سلیم مانند آنهایی که توسط انجمن آموزش ملی پیشنهاد شده است. به نظر می‌رسد ارزش‌گذاری و حمایت از معلمان تنها بهترین مکانیسم برای رسیدگی به هرگونه آسیب تحصیلی و آسیب‌های اجتماعی-عاطفی ناشی از همه‌گیری است.

در نهایت، از دست دادن یادگیری مشکلی نیست. از دست دادن معلم است.

منبع: https://www.edsurge.com/news/2021-04-27-the-real-solution-to-learning-loss-valuing-teachers-and-the-teaching-profesion