GEN3 Outcross E-Bike یک هیولای آفرود مطلق است و ناامید نمی شود - بررسی CleanTechnica

دوچرخه الکترونیکی GEN3 Outcross برای راندن کاملاً بی‌نظیر بوده است، تا حدی به این دلیل که قبلاً روی دوچرخه‌ای با لاستیک‌های چاق 4 اینچی و سیستم تعلیق جلو سوار نشده بودم، تا حدی به این دلیل که در پایین یک تپه بسیار طولانی زندگی می‌کنم (و شهر همچنین در پایین یک تپه طولانی قرار دارد، بنابراین برای من به معنای واقعی کلمه "در هر دو طرف سربالایی" است)، و تا حدی به این دلیل است که از زمانی که چند سال پیش از خط "بیش از 50" عبور کردم، شروع کردم به دیدن آنچه مردم همیشه به من در مورد پیر شدن گفت.

سلب مسئولیت: GEN3 دوچرخه الکترونیکی Outcross را برای اهداف این بررسی به صورت رایگان در اختیار نویسنده قرار داد.

اولین چیزها: وقتی صحبت از کنار هم قرار دادن Outcross در خارج از جعبه به میان می آید، متوجه شدم که این کار فوق العاده آسان است و احتمالاً برای کسی که تجربه اولیه دوچرخه/مکانیکی/پیروی از دستورالعمل ها را دارد خیلی سخت نیست. من آن را تایم نکردم، اما خیلی کمتر از یک ساعت بود که برای اولین بار آن را به برق وصل کردم و باتری را خالی کردم. مسافت پیموده شده شما ممکن است متفاوت باشد، اما با توجه به اینکه دوچرخه اساساً ساخته شده است و فقط فرمان و پدال و چرخ جلو نیاز به نصب دارد، به نظر من بسیار ساده تر از جمع کردن یک مورد از IKEA است. کسانی که به دوچرخه مسلط نیستند یا خوش دست نیستند، ممکن است بخواهند دوستی را استخدام کنند یا آن را به یک فروشگاه دوچرخه ببرند، اما در هر صورت این یک فرآیند ساده است. همیشه مقداری زباله و مواد قابل بازیافت برای دور ریختن از جعبه حمل و نقل وجود دارد، اما از یک محصول نسبتاً سنگین، حجیم و با ارزش باید انتظار داشت.

پس از شارژ اولیه، صندلی و فرمان را متناسب با سبک سواری خود تنظیم کردم (آسان و سریع)، و از مسیر پیاده‌روی (در مورد من، خاک و سنگریزه) و به یک مسیر محلی برای یک سواری سریع با شماره‌گیری حرکت کردم. با آن راحت شوید جابجایی پدال کمکی به سطح 1 به تلاش‌های من در پدال زدن کمک خوبی داد، که برای یک مسیر نسبتاً مسطح کافی بود. به محض رسیدن به تپه اول، تغییر به سطح 2 به من قدرت بیشتری داد و به من اجازه داد تا چیزی را که معمولاً از زین خارج می‌شوم و برای غلبه بر آن به شدت به سربالایی پمپاژ می‌کردم وزش کنم و سپس وقتی به یک منطقه مسطح باز می‌آیم. در مسیر، من تمام راه را به سطح 5 تغییر دادم، و moly مقدس، به طرز مسخره ای سرگرم کننده بود. من کمی معتاد آدرنالین هستم، بنابراین سرعت های سریع تر را دوست دارم و از گرفتن هوا در زمانی که بتوانم لذت می برم، و بین لاستیک های چاق و سیستم تعلیق جلو و موتور الکتریکی، Outcross تمام نت های مناسب را برای من به ارمغان می آورد و مجبور شدم * کاری کنم که بچرخم و به خانه بروم (کارها و کارها و بچه ها، می دانید).

چند روز بعد، در سفری برای دیدن دوستان قدیمی و کمک در پروژه ای به سدونا، آریزونا رفتم، و چون قبلاً قصد داشتم یک تریلر تخت تخت پر از وسایل را بکشم، این یک نه بود. فکر کنید که Outcross را روی بار ببندید و آن را برای مدتی در صحرای قرمز همراه بیاورید. یکی از ایرادات/معایب دوچرخه های الکترونیکی، به ویژه دوچرخه های تنومند مانند Outcross، این است که سنگین تر از آن چیزی است که شما فکر می کنید، و به راحتی نمی توان آن ها را روی قفسه دوچرخه قرار داد (آنها واقعاً به یک قفسه مخصوص سنگین نیاز دارند، در تجربه من)، بنابراین بالا بردن آن در تریلر خود یک تمرین کوچک سرگرم کننده بود – نه خیلی سخت، اما نه به سادگی بارگیری یک دوچرخه معمولی. من این سفر جاده ای را با تیم GEN3 انجام دادم، فقط به این دلیل که آنها بدانند که قرار است آن را در یک محیط نسبتاً نابخشودنی پشت سر بگذارم (اگر تا به حال به آن منطقه رفته باشید، می دانید که چقدر سنگلاخ است. این است، و گرد و غبار قرمز چقدر می تواند فراگیر باشد - من به معنای واقعی کلمه هنوز هم چند هفته بعد آن را از جیب و وسایل می ریزم).

با رفتن به اوت کراس در یک مسیر نسبتاً رام در زمین های عمومی، احساس خوبی از هندلینگ دوچرخه داشتم، که برای دوچرخه های الکترونیکی سنگین عالی بود، و از اینکه سواری با لاستیک های چاق و سیستم تعلیق جلو چقدر نرم بود، شگفت زده شدم. .

با این حال. توقف کامل

من در ابتدا لاستیک‌ها را روی PSI پایین‌تر نگه داشتم، زیرا روی خاک و شن و ماسه نرم سوار می‌شدم، بنابراین فکر کردم برای یک سواری طولانی‌تر روی سنگ و آوار کمی هوا اضافه کنم، و بلافاصله با دوچرخه آموزش دیدم - و با گرانش و فیزیک - زیرا تایرهای 4 اینچی بالون مانند و سیستم تعلیق جلو با هم عمل کردند و من را از روی برخی از صخره‌های خفن پرتاب کردند تا جایی که مجبور شدم فقط بنشینم و همه چیز را دوباره ارزیابی کنم. منظورم این است که من برای پوست و استخوان‌ها و جمجمه‌ام ارزش زیادی قائل هستم که نمی‌توانم آن‌ها را با سرعت، روی چنین جانوری از دوچرخه‌های الکترونیکی در معرض خطر قرار دهم. لاستیک‌ها را تا محدوده معقول تخلیه کردم (حس نسبتاً اسفنجی در دست)، و دوباره به اوت کراس برگشتم، که یک طرح عالی بود زیرا می‌توانستم مایل‌ها و مایل‌ها را بر روی قرمز سنگی سوار کنم. بیابان بدون اینکه از دوچرخه پرت شود و دوباره روی صورتم پرت شود. بنابراین، یک کلمه به عاقل، لاستیک های 4 اینچی را در دوچرخه برقی به طور کامل باد نکنید و سپس بدون زره تمام بدن از مسیرهای صخره ای با گاز کامل استفاده کنید. به توهشدارداده شده است.