عصر سوخت های فسیلی رو به زوال است. آنچه سرمایه گذاران باید بدانند اینجاست

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

با خروج از COP28، بسیاری از تحلیلگران آب و هوا فکر می کنند سال 2023 بود سال اوج نفت، قبل از زوال نهایی اقتصاد جهانی که از سوخت های فسیلی نیرو می گیرد. در ارزیابی سازمان ملل، سال گذشته "آغاز پایان" عصر سوخت های فسیلی بود.

جاه‌طلبی‌های پایداری سرمایه‌گذاران به اندازه پیشرفت سرمایه‌گذاران در تعهدات اقلیمی قابل اجراست. بنابراین وضعیت پیشرفت شرکت به سمت اهداف انتشار - یک جزء حیاتی - چگونه است برنامه های انتقال معتبر - در مورد مسیری که سرمایه گذاران می توانند از این اوج ظاهری طی کنند، بگویید؟

و اگر کاهش شروع شده باشد، چه پیامدهایی برای استراتژی های سرمایه گذاری برای ایجاد ارزش پایدار و بلندمدت برای بازنشستگان، شرکای عمومی و من و شما خواهد داشت؟

پیش بینی های اوج

استفاده از سوخت های فسیلی به حساب می آید تقریبا 90 درصد از کل انتشار دی اکسید کربن. در تعقیب بازده و اهداف صفر خالص، سرمایه گذاران باید با دو واقعیت کلیدی دست و پنجه نرم کنند.

برای شروع، این اولین پیش بینی "آغاز پایان" نیست.

M. King Hubbert زمین شناس رویال داچ شل اوج نفت را در دهه 1950 پیش بینی کرداوج را تا سال 1970 پیش‌بینی می‌کند. مقاله‌ای در سال 1998 در ساینتیفیک آمریکن گفت که احتمالاً تولید کاهش خواهد یافت. "در عرض 10 سال" و BP چشم انداز انرژی سالانه 2020 پذیرفته شد که تقاضای نفت قبلاً به اوج خود رسیده بود.

همه مدل‌ها علیرغم مفید بودن برخی از آنها اشتباه هستند، و این سال جنگ و درآمدهای بادآورده گذشته یک نتیجه را به همراه داشت مختلف چشم انداز.

دوم، CDP، سیستم افشای محیطی جهانی، متوجه می‌شود که حدود یک سوم شرکت‌هایی که در آن گنجانده شده‌اند ردیاب تعهد آن در مسیر رسیدن به اهداف انتشار گازهای گلخانه‌ای خود قرار دارند یا تقریباً در مسیر هستند - نگران‌کننده است که نیمی از همه انتشارات افشا شده در مسیر درست نیستند.

Simon Fischweicher، رئیس شرکت‌ها و زنجیره‌های تامین برای آمریکای شمالی در CDP، گفت: «اهداف بلندمدت باید با پیشرفت‌های موقت، هم از سوی شرکت‌ها و هم از سوی مؤسسات مالی مرتبط شوند». ما 4,466 شرکت با اهداف علمی تایید شده یا تایید شده داریم، اما فقط 99 موسسه مالی آنها را تعیین کرده اند... و تنها سه موسسه از آمریکای شمالی هستند."

CDP همچنین شاهد کاهش تعداد و جاه طلبی افشای اطلاعات و تعهدات شرکت نفت و گاز بوده است.

این کاهشی است که لزوماً با کاهش نهایی صنعت مرتبط نیست، و نه سرمایه‌گذاری که این صنعت در توسعه سوخت‌های فسیلی یا تأمین مالی آینده انجام می‌دهد.»

کمبود داده

هیچ یک از اینها این واقعیت را نفی نمی کند که انرژی پاک در حال رونق است. به عنوان مثال، چهل درصد از رشد تولید ناخالص داخلی چین در سال 2023، از انرژی پاک به دست آمد سرمایه گذاری.

سرمایه گذاران خصوصی مانند آپولو و بروکفیلد مانند همکار من نیکو مک کراسان هستند هفته گذشته پوشش داده شد، پرش به انتهای عمیق انرژی پاک و سرمایه گذاری در آب و هوا.

جالب‌ترین چیز این نیست که چه چیزی رو به افول است. مردم می توانند در طول روز در مورد آن حدس بزنند. کارلتا اوتون، رئیس ESG در آپولو، که 31 میلیارد دلار در راه رسیدن به هدف خود سرمایه گذاری کرده است، گفت: من دوست دارم به آنچه در حال شتاب است فکر کنم، و ما فرصت های فوق العاده ای را برای راه های جدید سرمایه گذاری در انتقال انرژی می بینیم. استقرار 50 میلیارد دلار در سرمایه انرژی پاک و آب و هوا تا سال 2027.

به گفته Ooton، بیشتر تاخیر در داده‌های افشای شرکت‌ها به فقدان مداوم تخصص و تجربه موضوع در شرکت‌ها مربوط می‌شود. گفته می شود، نقش های پایداری از جمله این موارد هستند برترین نقش هایی که سریع ترین رشد را دارند در ایالات متحده، و تنظیم کننده فشار برای افشای پایداری احتمالاً این روند را بیشتر تسریع خواهد کرد.

در بازارهای عمومی، جایی که نامزدی به طور مرتب تبلیغ می شود توسط صنعت سرمایه گذاری به عنوان بهترین ابزار برای بهبود عملکرد پایداری شرکت ها، شرکت هایی مانند مدیریت سرمایه گذاری حقوقی و عمومی (LGIM) هستند. با استفاده از خطوط قرمز در استراتژی های تعامل خود

استفانی لاوالاتو، تحلیلگر ارشد نظارت بر سرمایه گذاری در LGIM آمریکا می گوید: «اگر شرکت ها افشای کافی نداشته باشند یا نتوانند پیشرفتی را به سمت این خطوط قرمز نشان دهند، این امر موجب تشدید رأی علیه یک مدیر می شود و می تواند منجر به واگذاری بیشتر شود».

دوران ریسک

برجسته LGIM عملکرد سرپرستی نشان می دهد که مشارکت چه چیزی می تواند به دست آورد به عنوان ابزاری با دندان به جای یک ابزار صریح تر روابط عمومی.

اگر (سرانجام) در شیب پایین نفت و گاز باشیم، سرمایه‌گذاران از همه رشته‌ها – «پایدار» یا غیر آن – باید به شدت درباره خطرات احتمالی فکر کنند.

در صندوق‌های بازار خصوصی، جایی که شرکای محدود نمی‌توانند به راحتی سرمایه‌گذاری خود را پس بگیرند خطر قفل شدن در به "فرسایش ارزش ناشی از انتقال" در حال افزایش است. در بازارهای عمومی تحت سلطه بسیار متنوع و بلند مدت صاحبان جهانی، دهه از عملکرد ضعیف بخش انرژی و خطر فزاینده دارایی های سرگردان فشار بیشتری خواهد داشت.

اگر 2024 شود، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد آن را بگذار، "سال اقدام تصاعدی آب و هوا"، سرمایه گذاران رانده می شود تا با همه این ملاحظات و سوالات روبرو شوند.