نقض و پاس کردن
حقوق و راه حل های موجود بر اساس قانون علائم تجاری، 1999، نه تنها محدود به علائم ثبت شده است، بلکه به علائم ثبت نشده نیز گسترش می یابد. از یک طرف، یک اقدام برای نقض ارائه شده در زیر بخش 29 این قانون شامل ایجاد موضوعاتی مانند احتمال سردرگمی، علائم فریبنده، علائم مشابه و رقیق شدن علائم است. در حالی که از سوی دیگر، اقدامی برای عبور از زیر بخش 27 (2) را می توان با اثبات حفظ کرد تثلیث کلاسیک آزمون، یعنی سه عنصر: حسن نیت، اظهار نادرست و خسارت. شایان ذکر است که در حالی که آنها دو مفهوم متفاوت هستند، هدفی که در هر دو کت و شلوار به دست می آید یکسان است، یعنی جلوگیری از استفاده غیرمجاز از یک علامت فریبنده مشابه.
انواع مختلف معافیت های موجود تحت اقدامات برای نقض و رد کردن شامل دستور موقت، دستور دائم، خسارت و/یا تحویل برچسب ها و علائم ناقض نقض برای تخریب یا پاک کردن است. به طور کلی، هنگامی که یک علامت ثبت می شود، شاکی می تواند اقدام خود را برای نقض و یک اقدام برای پاس کردن ترکیب کند، به شرطی که بتواند هر دو را اثبات کند، فقط برای اطمینان از حمایت بهتر.
Hindustan Unilever Ltd در مقابل یک حزب مخالف
در پرونده مورد بحث، دادگاه عالی بمبئی، درخواست معافیت‌های جداگانه از حکم صادره و نقض را هنگام ارائه دادخواست‌ها در رابطه با موارد نقض علامت تجاری اعلام کرد. این موضوع زمانی به وجود آمد که شاکی یک دعای جداگانه برای تسکین تخلف و یک دعای متمایز برای تسکین در گذشت قاب کرد، در حالی که او در اصل فقط به دنبال یک چیز بود، یعنی دستوری علیه متهم از استفاده از علامت، برچسب یا اثر هنری مورد اعتراض. پس از بررسی سوابق پرونده، دادگاه قاطعانه به این موضوع رسید «اقامه دو نماز جداگانه، یکی برای تجاوز و دیگری برای گذشتن، عملی غیرعاقلانه است».. مشاهده کرد که چگونه بین علت دعوی و معافیت تطابق یک به یک وجود ندارد و اینکه ادعای معافیت های جداگانه منطقی نیست زیرا احتمالاً متهم نمی تواند تحت حکم عدم تجاوز قرار گیرد، بلکه می تواند آزاد باشد تا رد شود. .
دادگاه همچنین مواردی را که برای خسارت یا انتصاب گیرنده دادگاه در دعاوی نقض و رد شدن دعا می شود، تشبیه کرد. خاطرنشان کرد که این گونه دعاها به جای اینکه در هر دو کت و شلوار جداگانه خواسته شود، در یک ادغام قرار می گیرند تا به این نتیجه برسند که در هنگام دعای امر نیز باید به همین رویه عمل شود.
علاوه بر این، دادگاه در مورد این مورد رسیدگی کرد S سید محدین علیه P Sulochana Bai توجه داشته باشید که چگونه قانون علامت تجاری به خودی خود هیچ حقوق جدیدی ایجاد نمی کند. به جای رقابت بین دو مالک ثبت شده، اقدام برای نقض تنها بر اساس ارزیابی حقوق کامن لا برتر است [همانطور که در بخش 28 (3) قانون علائم تجاری، 1999]. از آنجایی که هدف آشکاری که این تعیین برای آن صورت می‌گیرد، گرفتن حکم است، لزوماً نتیجه می‌شود که دعای استغاثه باید صرفاً برای یک امر باشد. این تسکین ممکن است با ایجاد دلیل اقدام یا در نقض یا گذشت یا هر دو مورد حمایت قرار گیرد.
به نماز فکر کن منطق فکر کن
با توجه به سختگیری های منطق و قانون، وقت آن رسیده است که پزشکان حقوقی در مورد نحوه تنظیم دعاها برای صدور حکم تجدید نظر کنند، به ویژه هنگامی که پرونده ای را هم نقض و هم از دست دادن را مطرح می کنند.
این مقاله توسط S.Sandhya
