NextGen Nordics: مدیریت ریسک نوآوری با مقررات و آموزش

Eidsson، مدیر سابق تجزیه و تحلیل در Klarna، به طور گسترده با Milne در مورد چالش های تنظیم فضای BNPL به منظور محافظت از مصرف کننده نهایی صحبت کرد.

هنگامی که از Eidsson در مورد کنترل‌هایی که توسط تنظیم‌کننده‌ها به فضای BNPL وارد شده (یا در حال حاضر معرفی شده‌اند) پرسیده شد، Eidsson اظهار داشت که مطلقاً هیچ اکراهی نسبت به قوانین جدید از سوی ارائه‌دهندگان BNPL وجود ندارد.

"من فکر می کنم هر ارائه دهنده جدی BNPL از مقررات استقبال می کند [...] مقررات برای BNPL فقط خوب است، روند را برای ارائه دهندگان تقویت می کند، اعتماد مصرف کنندگان را در استفاده از یک محصول تنظیم شده تر ایجاد می کند و در نهایت به رشد این محصول کمک می کند. یک محصول.”

Eidsson توضیح داد که این مکالمه در مورد موضوع رشد BNPL که "همراه با رشد تجارت الکترونیکی" گسترش می یابد، ادامه یافت، زیرا این راه حل ها روش بسیار بهتری را برای تسویه حساب نسبت به جستجو در کیف پول خود برای پرداخت در فروشگاه ارائه می دهند.

از آنجایی که همه‌گیری کووید-19 دوره کافی طولانی را برای مصرف‌کنندگان فراهم کرد تا بتوانند عادات خرید شخصی خود را واقعاً تغییر دهند، BNPL و سایر ارائه‌دهندگان پرداخت دیجیتال همگی در تلاش هستند تا حد امکان اصطکاک را حذف کنند تا «به نیروانای یک کلیک برسند. مدل تسویه حساب،” Eidsson ادامه داد.

میلن پاسخ داد که این هدف همان جایی است که بخش مهمی از مشکل نهفته است. با حذف تمام اصطکاک یا نقاط دردناک از تجربه چک‌اوت، این امر مسلماً خرید را آسان‌تر و سریع‌تر می‌کند، که ممکن است منجر به خرج کردن مصرف‌کنندگان آسیب‌پذیر با نرخ ناپایدار شود و به سلامت مالی آنها آسیب برساند.

میلن این سوال را برای ایدسون مطرح کرد که آیا او محصولات BNPL را به طور بالقوه منجر به مشکلات مالی قابل توجه برای مصرف کنندگان می‌داند.

او پاسخ داد: «این بستگی به این دارد که از چه نوع محصول BNPL استفاده شود.»

او مشاهده کرد که "بخش عظیمی" از کاربران در مدت 30 روز بدون هیچ هزینه اضافی برای خود پرداخت می کنند، در حالی که کاربرانی که هزینه خرید خود را در دوره زمانی طولانی تری (گاهی بین 36 تا XNUMX ماه) تامین می کنند، متحمل هزینه های بیشتری خواهند شد.

او استدلال کرد که به نفع ارائه‌دهنده BNPL نیست که مشتریان اعتبار خود را بیش از حد افزایش دهند و آنها به همین دلیل برای ارزیابی مشتریان بررسی اعتبار انجام می‌دهند.

علاوه بر این، Eidsson اضافه کرد که در حالی که BNPL یک محصول جدید و نوآورانه است، همان مسائل را می توان با کارت های اعتباری یا وام های مصرف کننده مرتبط کرد - ما فقط با آن محصولات بیشتر آشنا هستیم.

Web3.0 و دارایی های دیجیتال: فیزیکی در مقابل مجازی

در پایان جلسات روز با یک پانل آینده نگر، ناظم نیمه کوران، گزارشگر Finextra، به بحث با عنوان "Web3.0 و دارایی های دیجیتال: فیزیکی در مقابل مجازی" پرداخت تا میزان تأثیرگذاری این روندهای صنعت را ارزیابی و پیش بینی کند. در سال های آینده باشد.

مانیش مالهوترا، معاون خدمات مالی از Infosys پیشنهاد کرد که web3.0 پتانسیل پاسخگویی به چالش‌های پرداخت‌های فرامرزی را دارد.

او اظهار داشت که web3.0 پاسخی عالی به چالش‌های قابلیت همکاری و چارچوب‌های نظارتی ناسازگار است که قبلاً در پانل‌های قبلی مورد بحث قرار گرفته بود.

«اگر واقعاً به قلب آن نگاه کنید، web3.0 یک معماری بسیار غیرمتمرکز است. می‌توانید مستقیماً به همتا به همتا متصل شوید، می‌توانید یک شبکه اعتماد بین دو همتا برقرار کنید و بدون نیاز به واسطه، پرداخت‌ها را انجام دهید.»

مالهوترا به مثال بانک NBD امارات و بانک ICICI در هند اشاره کرد که نحوه استفاده از بلاک چین برای حواله های داخلی را بررسی کردند. یکی از شلوغ ترین شبکه های حواله در جهان بین امارات و هند است. این دو بانک به صورت آزمایشی یک راه حل بلاک چین دوجانبه را اجرا کردند که علاوه بر ارائه پرداخت های مستقیم، به بانک ها این فرصت را می دهد تا علاوه بر راه حل بلاک چین، برای ایجاد یک پلت فرم مالی تجارت، نوآوری کنند.

این مزیت web3.0 است که در آن می‌توانید پرداخت‌های فوری و پرداخت‌های فرامرزی را به صورت یکپارچه انجام دهید، روابط دوجانبه یا چندجانبه بسیار قوی با بانک‌ها و در کنار کارایی عملیاتی ایجاد کنید.»

هانا کریستیانوویچ، فین‌تک و رئیس مشارکت‌های گروه نرم‌افزار سیگما، ادامه داد که در حین صحبت در مورد فرصت‌های web.30 - چه به چندجهان یا فضای مجازی مرتبط باشد - باید سطح همکاری و ارتباط نزدیک‌تری با مشتریان شما وجود داشته باشد.

شعبه‌ها در فضای مجازی، خدمات مشتریان، برنامه‌های آموزشی نمونه‌هایی هستند که بانک‌ها می‌توانند به آنها کمک کنند تا پیچیدگی برخی خدمات را درک کنند. ابزارها همچنین می توانند به طور خاص برای کارمندان طراحی شوند."

این نوع فناوری اساساً نحوه تجارت یا تعامل با مشتری را تغییر می دهد. کریستیانوویچ ادامه داد که اگر بخواهیم این کار را انجام دهیم، "اولین قدم این است که تمایل داشته باشیم بفهمیم چه چیزی در داخل است و چگونه کار می کند."

دومی در مورد تلاش برای کاوش عمیق تر است. سوء تفاهم ها در این زمینه مشکل ساز هستند، زیرا «شما نمی توانید درک کنید که چگونه با فناوری کنار بیایید، اگر حتی متوجه نباشید در مورد چیست. کریستیانوویچ افزود، حتی برای افرادی که کاملاً روی تجارت متمرکز هستند، مهم است که یک فن‌آوری «گیک» باشند.

این موضوع آموزشی توسط سارا هاگر، مدیر منطقه‌ای Enable Banking تکرار شد، که تشخیص می‌دهد که در مکالمات مربوط به web3.0 که اکنون در حال انجام است، شباهت‌هایی وجود دارد، همانطور که در مورد بانکداری باز در سال 2017 وجود داشت.

هاگر خاطرنشان کرد: زمانی که این نوآوری‌های جدید ظاهر می‌شوند، این دیدگاه کنجکاوی ماست و از خود می‌پرسیم: «این یک فرصت است یا یک تهدید؟ آیا این چیزی است که ما می توانیم استفاده کنیم؟ آره یا نه. اگر فکر می کنید می توانید از آن استفاده کنید، پس باید آن را درک کنید. بنابراین فکر می‌کنم از کنجکاوی به این معنا حمایت می‌کنم که بپرسم چگونه می‌توان از آن استفاده کرد؟ آیا این فناوری است که نوآوری های جدید را امکان پذیر می کند؟

هاگر افزود: "ما مسئولیت داریم که واقعاً تلاش کنیم تا آن سطح از ارتباطات را ایجاد کنیم، "BS" را قطع کنیم و به انتهای واضح بپرسیم این در مورد چیست و چگونه می توانیم از آن استفاده کنیم؟

وقتی گفتگو را به نتیجه رساند، کوران به Ville Sointu، رئیس راه‌حل‌ها و استراتژی MFS، اریکسون، روی آورد تا بهترین راه‌ها را برای غلبه بر موانع اعتماد در مسیر اتخاذ فرصت‌های نوآورانه - به‌ویژه با توجه به اقدامات مجرمانه FTX که آسیب‌رسان است، بپرسد. اعتماد

Sointu توضیح داد که با توجه به سیگنال‌های مختلط و فریب FTX، «ما به نظارت بهتر، شفافیت بهتر نیاز داریم تا بتوانیم این شرکت‌ها را ببینیم. انواع مقرراتی که FTX اعمال می‌کرد، واقعاً نوع کلاهبرداری‌هایی را که آنها اجرا می‌کردند، آشکار نمی‌کردند. ما به مقررات مبتنی بر گسترده‌تر، با دقت تقویت‌شده و شفافیت بیشتر این واسطه‌ها نیاز داریم که به طور فزاینده‌ای بخشی از اکوسیستم هستند.»

از آنجایی که درک واقعی فناوری برای افراد بسیار دشوار است، آنها در نهایت اعتماد زیادی به مؤسسات برای محافظت از دارایی‌های خود می‌کنند، به این معنی که باید نظارت دقیقی بر نحوه عرضه اشیا به عموم مردم وجود داشته باشد. .