وزیر می‌گوید: شرکت‌های بیشتر در یک مسیر می‌توانند قیمت‌های هواپیما را به نصف کاهش دهند

به عبارت دیگر، زمانی که سه رقیب در یک مسیر پرواز می کنند، قیمت هر کیلومتر در مقایسه با وضعیتی که تنها یک شرکت هواپیمایی انحصاری وجود دارد، نصف می شود. با وجود چهار یا پنج رقیب، قیمت همچنان کاهش می یابد.

رقابت هوانوردی برای اتصال شهرهای استرالیا به یکدیگر و اتصال کشور ما به جهان اساسی بوده است. با این حال، بسیاری از استرالیایی ها از فقدان رقابت رنج می برند.

برای مثال، برای یک ساکن داروین، پرواز از داروین به سنگاپور اغلب ارزان‌تر از پرواز از داروین به سیدنی است – حتی اگر پرواز بین‌المللی طولانی‌تر از پرواز داخلی باشد.»

دولت در حال بررسی این بخش قبل از انتشار کتاب سفید هوانوردی خود در سال آینده است که جهت گیری سیاست ها را تا سال 2050 تعیین می کند.

دکتر لی در صحبت با رادیو ABC در کانبرا گفت که این مهم است که مطمئن شویم "شرکت های هوایی انحصاری شکاف ها را قفل نمی کنند".

ما در واقع قبل از جنگ جهانی دوم یک صنعت هواپیمایی پر جنب و جوش و رقابتی داشتیم. اما در دهه‌های پس از جنگ، دوگانگی غالب شد و این بدان معنا بود که اکثر استرالیایی‌ها نمی‌توانستند هزینه پرواز را داشته باشند.

تنها زمانی که رقابت خطوط هوایی بیشتر شد، سفر با خطوط هوایی در دسترس یک خانواده متوسط ​​استرالیایی متوسط ​​قرار گرفت.

دکتر لی همچنین از نرخ بالای کنسلی پروازهای سیدنی-کانبرا انتقاد کرد و گفت که دولت "فشار زیادی بر شرکت‌های هواپیمایی برای انجام کار بهتر وارد کرده است".

من اغلب به مردم شوخی می کنم که وقتی بلیط سیدنی-کانبرا می خرید، در صورتی که شرکت حمل و نقل تصمیم بگیرد تعداد افراد دیگری که می خواهند در آن مسیر پرواز کنند، به اندازه کافی وجود دارد، گزینه ای برای پرواز می خرید. و این به اندازه کافی برای مردم پرواز خوب نیست.

«قیمت‌ها خیلی بالاست و به همین دلیل است که ما از گروه ویژه رقابت خواسته‌ایم که هوانوردی را در کنار کارهای دیگری که انجام می‌دهد به دقت بررسی کند. و این به کتاب سفید هوانوردی که کاترین کینگ [وزیر حمل و نقل] در حال بررسی آن است، می نشیند.

دکتر لی آخرین نفر از تعدادی از وزرای دولت است که علناً صنعت هوانوردی را مطرح کرده است، وزیر کینگ سال گذشته گفت استرالیایی ها صبر خود را از دست می دهند با عملکرد به موقع ضعیف توسط کانتاس و ویرجین.

او گفت: "با توجه به این نتایج بسیار ناامید کننده، جای تعجب نیست که بسیاری از استرالیایی ها از خطوط هوایی اصلی ما خسته شده اند."

مانند همه استرالیایی ها، دولت خواهان بخش هوانوردی است که از شیوه زندگی کشور ما حمایت کند و این بدان معناست که خدمات باید قابل اعتماد، رقابتی و مقرون به صرفه باشند.

انجمن فرودگاه های استرالیا (AAA) نیز بوده است انتقاد از دوگانگیجیمز گودوین، مدیرعامل این شرکت در ماه آگوست به کمیته دائمی اقتصاد مجلس گفت که کانتاس و جت استار با هم 66 درصد از بازار داخلی را در اختیار دارند و ویرجین با 29 درصد سهم.

او گفت که این باعث شده است که بازار به شیوه ای "بسیار هماهنگ" عمل کند و رقبای جدیدی مانند رکس و بونزا را برای به دست آوردن جای پای دشوار کند و در این فرآیند به مصرف کنندگان آسیب برساند.

او گفت: «بسیار راحت و راحت می‌شود، به عبارتی، نیازی به انجام هیچ کاری خلاف قانون نیست، زیرا خیلی راحت است.

«همچنین به این معنی است که تنظیم‌کننده‌ها و دولت‌ها به طور کلی ممکن است تلاش و مداخله را نیز به طور فزاینده‌ای دشوار بدانند زیرا بازار بسیار به بازیگران مسلط متکی می‌شود.

«مشتریان و مسافران در حال حاضر قربانی این دوگانگی هستند. آنچه ما می‌بینیم، همان کرایه‌های بالای هوایی است که مردم فقط باید بپردازند.»