بررسی Luckslinger

غرب وحشی خود را به خوبی به بازی‌های ویدیویی وامی دارد، زیرا یکی از محبوب‌ترین ژانرها در روزهای اولیه این رسانه شامل برخی از اکشن‌های تیراندازی گاوچران بود. آتاری و NES چندین مورد از این کلاسیک ها را داشتند که بیشتر آنها پلتفرم های اکشن بودند. خوش شانس در Xbox یک ادای احترام بازیگوش به آن دوران است، اما فراتر از این است و یک چرخش هوشمندانه هیپ هاپ مدرن به سبک اسپاگتی وسترن ارائه می دهد. 

همانطور که از نام آن پیداست، شانس یک عنصر حیاتی در Luckslinger است که به جای اینکه یک الگوریتم دلخواه مانند بازی های RPG باشد، یک مکانیک گیم پلی است که طراحی سطح را به روش های ظریف و در عین حال موثر تغییر می دهد. برای شارژ کردن یک متر باید شانس جمع آوری شود که سپس در انواع موقعیت ها تأثیر می گذارد. با این حال، جمع نکردن مقدار کافی شانس برای استفاده، اساساً به این معنی است که شما در غیاب شانس بدشانس هستید، که حرکت در موقعیت‌های مشابه را دشوار می‌کند.

با جمع‌آوری و فعال کردن شانس در زمان‌های مناسب، طیف وسیعی از چیزها می‌تواند رخ دهد، مانند ظاهر شدن سکوها برای شکستن سقوط، گلوله‌های دشمن به طور ناگهانی منحرف می‌شوند، و دستیار اردک شما آیتم‌هایی را برای شما بازمی‌گرداند یا حتی مانع دشمنان می‌شود. بیایید در اینجا کمی پشتیبان بگیریم: بله درست خواندید، در Luckslinger شما یک گاوچران با یک همراه اردک هستید، از همه چیز. اینجا و آنجا کمی اسب سواری وجود دارد، اما اردک شما در تمام طول راه همراه شماست.

اگرچه Luckslinger عمدتاً یک پلتفرم اکشن است، اما دارای عناصر ماجراجویی داستان محور برای رقابت با شهرها و حواس پرتی است. اگرچه دیدن این ماجراجویی با انواع ایده‌های مختلف ساده است، اما درک این موضوع که طراحی سطح دقیقاً در تلاش برای رسیدن به چه چیزی است دشوار است. ارائه سبک و غوطه ور شدن مطمئناً مورد استقبال قرار می گیرد، اما مشخص نیست که آیا Luckslinger می خواهد یک ماجراجویی دو بعدی با پایان باز باشد یا اینکه می خواهد یک پلتفرم اکشن قدیمی باشد که در آن بازیکنان باید سطوح دقیق طراحی شده و برخوردهای شدید رئیس را طی کنند. دو انتخاب طراحی بازی کاملاً از یکدیگر جدا شده اند، تا جایی که در اوایل کل پست و سیستم ذخیره می تواند کمی گیج کننده و گمراه کننده به نظر برسد. زمانی که شما با وجود انتخاب «ذخیره و خروج» از منو، یک ذخیره را بارگیری می‌کنید، ماجراجویی در چه نقطه‌ای شروع می‌شود و کمی از دست می‌رود.

گیم‌پلی اصلی ایده‌های خوبی دارد، به‌ویژه مکانیک بارگیری مجدد تفنگ هفت تیر که تازگی دارد. با این حال، اکشن تیراندازی به خودی خود کاملاً ابتدایی است، و در حالی که عنصر شانس نقش جالبی را ایفا می‌کند، هرگز احساس نمی‌شود چیزی که گیم‌پلی اصلی را هدایت می‌کند. اگر چیزی تقریباً برجسته است. در بیشتر موارد، بازیکنان روی پلتفرمینگ و تیراندازی تمرکز می‌کنند، و حتی در این صورت، این عناصر همیشه آنطور که می‌خواهید سرگرم‌کننده یا روان نیستند. برخی از حواس‌پرتی‌های قمار نیز وجود دارد، از جمله یک بازی معمولی رولت روسی، همانطور که در غرب وحشی انجام می‌شود. فقط مطمئن شوید که شانس شما به طور کامل قبل از شرکت در آن بارگذاری شده است!

ارائه Luckslinger می تواند کمی جنبه آماتوری داشته باشد، اما قطعاً یک حس سبک در ظاهر یکپارچه سازی بازی وجود دارد. اما احتمالاً قوی‌ترین جنبه ارائه، و چیزی که واقعاً سبک هیپ هاپ را به خانه می‌آورد، موسیقی است. موسیقی متن فیلم پر از آهنگ‌های چیپ‌تون لو-فای بسیار جذاب است و تقریباً به نظر می‌رسد که بازی و سبک زیبایی‌شناختی آن حول موسیقی ساخته شده است.

Luckslinger در ایکس باکس برداشتی سرگرم کننده و جالب از پلتفرمر اکشن غرب وحشی است که از شانس به عنوان مکانیک گیم پلی قابل توجه در طراحی سطح استفاده می کند. عناصر شانس همیشه روند پیشرفت سطح را به شکل معنی‌داری تغییر نمی‌دهند، و عناصر پلتفرم و ماجراجویی می‌توانند کمی از همدیگر جدا شده باشند، اما هنوز هم کل ارائه هیپ هاپ Luckslinger به لطف موسیقی متن.

منبع: https://www.thexboxhub.com/luckslinger-review/