آیا بیمه سایبری یک امر ضروری است؟

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

فراوانی و شدت حملات سایبری در سال‌های اخیر به‌طور چشمگیری افزایش یافته است و کسب‌وکارها و افراد را در معرض آسیب‌های مالی و آسیب‌های اعتباری قرار داده است. همانطور که تکنولوژی به پیشرفت خود ادامه می دهد و با تهدیدی که همیشه وجود دارد حملات سایبری، نیاز روزافزون به بیمه سایبری وجود دارد.

بیمه امنیت سایبری در اواخر دهه 1990 ایجاد شد، زمانی که سازمان ها شروع به حرکت آنلاین کسب و کار خود کردند. همانطور که رهبران کسب و کار به دنبال درک پیچیدگی های دنیای دیجیتال بودند، شرکت های بیمه برای کاهش خطرات مرتبط با اینترنت و محافظت از شرکت ها در برابر دسترسی غیرمجاز به سیستم ها و داده های سازمان، سیاست های بیمه سایبری را ارائه می دهند.

اولین نوع بیمه سایبری به شکل بیمه نامه هایی بود که غالباً دامنه وسیعی داشتند و به طور خاص متناسب با نیازهای یک سازمان نبودند. با این حال، با افزایش تعداد حملات سایبری، ماهیت بیمه سایبری نیز افزایش یافت. امروزه، رهبران کسب‌وکار می‌توانند بیمه‌نامه‌های بسیار تخصصی را انتخاب کنند که طیف وسیعی از خطرات، از جمله باج‌افزار، نقض داده‌ها و وقفه در کسب‌وکار را پوشش می‌دهد.

در منطقه آسیا و اقیانوسیه، انتظار می‌رود که پذیرش بیمه سایبری رشد بیشتری داشته باشد 35.5٪ CAGR (نرخ رشد سالانه مرکب) در دوره پیش بینی شده 2019-2025. در حالی که هوش مصنوعی، رباتیک، واقعیت مجازی و اینترنت اشیا پیشرفت‌های تکنولوژیکی را افزایش داده‌اند، آنها همچنین به پارامترهای تهدید جدیدی منجر شده‌اند. هنگامی که این تهدیدات محقق می شوند، بیمه سایبری وارد عمل می شود و غرامت مالی ارائه می دهد و مسئولیت یک کسب و کار در قبال داده ها را پوشش می دهد.

مهم است که به یاد داشته باشید که بیمه سایبری یک راه حل مستقل نیست. از آنجایی که حملات می توانند از نظر شدت متفاوت باشند، بیمه سایبری در قیمت حق بیمه آن نیز متفاوت است، که می تواند تا میلیون ها دلار برسد. با توجه به الف گزارش S&P، پیش بینی می شود که استخر حق بیمه پوشش سایبری جهانی به طور متوسط 25 درصد در سال افزایش یابد. درجات مختلفی وجود دارد که یک سازمان می تواند خود را بیمه کند. با پوشش شخص اول، بیمه معمولاً هزینه های مرتبط با بررسی حادثه، از دست دادن درآمد به دلیل وقفه در کسب و کار، ارزیابی ریسک برای حوادث سایبری آینده، پرداخت های حمله باج افزار بر اساس محدودیت های پوشش، و اطلاع رسانی به مشتریان آسیب دیده را پوشش می دهد. در عین حال، پوشش مسئولیت سایبری شخص ثالث را می توان برای محافظت از یک کسب و کار در صورت شکایت شخص ثالث برای خسارت ناشی از حمله سایبری خریداری کرد. این بیمه می تواند هزینه های قانونی، تسویه حساب ها و جریمه های نظارتی را برای عدم رعایت موارد زیر پوشش دهد.

پیچیدگی سیاست‌های بیمه سایبری و ماهیت پوششی که یک شرکت ارائه می‌کند، می‌تواند آن را برای کسب‌وکارهایی که مشتاق به کسب پوشش هستند، تبدیل به یک کار دلهره‌آور کند. این امر می تواند به ویژه برای شرکت های کوچکتر که ممکن است فاقد دانش یا منابع لازم برای خرید یک خط مشی مناسب باشند چالش برانگیز باشد. علاوه بر این، با افزایش حملات سایبری، ممکن است پس از حمله، اختلافاتی ایجاد شود که شرکت‌های بیمه و سازمان‌ها در مورد پرداخت بحث می‌کنند. این می تواند منجر به یک نبرد حقوقی طولانی و پرهزینه شود.

در حالی که بیمه سایبری از دهه 1990 وجود داشته است، هنوز یک مفهوم نسبتاً جدید است که همچنان بر اساس روش های جدید حمله سایبری به روز می شود. عدم استانداردسازی در بین شرکت‌های بیمه وجود دارد و باید اقدامات بیشتری انجام شود تا اطمینان حاصل شود که استانداردهای نظارتی از نظر موارد قابل پوشش رعایت می‌شود.

سازمان‌ها به دلایل مختلف هدف حملات سایبری قرار می‌گیرند که سود مالی رایج‌ترین انگیزه آن است. مهاجمان از روش های مختلفی برای دسترسی به اطلاعات حساس استفاده می کنند، از فیشینگ گرفته تا هک.

بیمه سایبری تنها یکی از جنبه های تمرین تاب آوری سایبری خوب است. در حالی که کمک مالی می کند، این واقعیت را نفی نمی کند که یک حمله سایبری رخ داده است و اعتماد سازمان به خطر افتاده است. فراتر از رمزگذاری داده های حساس، نصب نرم افزارهای امنیت سایبری و آموزش منظم کارکنان در مورد حملات سایبری، تهیه نسخه پشتیبان از داده ها راه خوبی برای اطمینان از تداوم کسب و کار در صورت حمله است و هکرها قدرت درخواست پول از سازمان ها را ندارند. داده های آنها را پس بگیرید

از داده‌ها همیشه باید با استفاده از قانون 3-2-1-1-0 پشتیبان‌گیری شود، جایی که باید سه نسخه از داده‌ها وجود داشته باشد، در دو رسانه مختلف ذخیره شود، یک کپی خارج از سایت، و کپی دیگر آفلاین و با فاصله هوا یا تغییرناپذیر، دستیابی به خطاهای صفر با یک سیستم بازیابی. این کار از داده‌ها محافظت می‌کند و تضمین می‌کند که در صورت آفلاین شدن یک شرکت، سیستم‌ها را می‌توان به سرعت و بدون هیچ خرابی بازیابی کرد. با توجه به اخیر ما روندهای حفاظت از داده ها گزارش82 درصد از سازمان‌ها بین سرعت بازیابی سیستم‌ها و سرعت بازگرداندن آن‌ها توسط فناوری اطلاعات، «شکاف دسترسی» دارند. 79 درصد دیگر به یک «شکاف حفاظتی» بین میزان داده‌ای که می‌خواهند از دست بدهند و دفعاتی که فناوری اطلاعات از داده‌هایشان محافظت می‌کند، اشاره می‌کنند. ابر و در محل. این امر اهمیت داشتن نسخه های پشتیبان را بیشتر نشان می دهد.

در نهایت، پشتیبان قوی بیمه ای است که سازمان ها به آن نیاز دارند. بیمه سایبری می تواند بخشی از یک برنامه کلی باشد، اما تکیه بر آن منحصراً عاقلانه نخواهد بود. با ادامه پیشرفت و رشد چشم انداز فناوری، شرکت ها باید دفاع خود را در برابر حملات سایبری رهبری کنند.