کامیون داران بین وجهی برنده ای را در برابر کشتی های اقیانوسی تضمین می کنند

دنیای شاسی بلندها همیشه با یک پیچ و تاب جدید روبرو می شود.

دو اپراتور استخر شاسی بزرگ، در شیکاگو، لس آنجلس / لانگ بیچ، ممفیس، و ساوانا، باید به کامیون داران اجازه دهند تا از ارائه دهنده ای به انتخاب خود استفاده کنند.

شکل گیری استخرهای شاسی حدود 10 سال پیش به دلیل تمایل کشتیرانی اقیانوسی برای توقف ارائه شاسی انجام شد. دلیل ارائه شده این بود که قوانین ایالات متحده در مورد اینکه در صورت وقوع تصادف چه کسی مسئول خسارت است، بار را بر عهده صاحب شاسی قرار می دهد. برای فرار، ناوهای اقیانوس تصمیم گرفتند تجارت شاسی بلند را در ایالات متحده ترک کنند. این در سراسر جهان معمولی است. به عنوان مثال، در اروپا اکثر شاسی بلندها متعلق به شرکت های حمل و نقل هستند.

اما مشتریان کشتی‌های اقیانوسی در ایالات متحده چگونه شاسی می‌گیرند تا کانتینرها را پس از خارج شدن از قایق جابجا کنند؟ آ تئوری بازی تحلیل نشان داد که کامیون‌داران شاسی نمی‌خرند مگر اینکه تقریباً مطمئن باشند (بیش از 90%) که فرستنده از شاسی آنها استفاده می‌کند تا اینکه برای یکی از آنها با کشتی‌های اقیانوسی معامله کند. محموله باید جابجا شود - بنابراین کشتی‌های اقیانوسی باید راهی پیدا می‌کردند.

پاسخ "استخرهای شاسی" بود. انجمن مدیریت تجهیزات حامل اقیانوس (OCEMA) مدیریت تلفیقی شاسی (CCM) را برای تشکیل و مدیریت استخرهای شاسی کانتینری در بنادر مختلف توسعه داد تا اطمینان حاصل شود که شاسی برای محموله ها در دسترس است.

واضح است که استخرها یک پیشرفت بودند. ادغام همیشه اجازه می دهد تا تقاضا با موجودی کوچکتر برآورده شود. این اساساً یک وضعیت خبرفروش است. با این حال، یک مسئله بزرگ، تعمیر و نگهداری است. یک راننده کامیون انتظار دارد که شاسی به او داده شود که تعمیر خوبی داشته باشد و احتمالاً در طول سفر نیازی به تعمیر و نگهداری نداشته باشد. در ایالات متحده، راننده کامیون مسئول تعمیر و نگهداری در جاده است. بنابراین این سوال پیش می‌آید که اپراتورهای استخر چقدر در نگهداری شاسی‌هایی که به سرعت واژگون می‌شوند کوشا هستند؟

این سوال به تنهایی جرقه یک حمله احتمالی در استخر لس آنجلس / لانگ بیچ بود. اتحادیه می خواست بر کارگران حیاط استخر که مشغول تعمیر و نگهداری بودند، کنترل داشته باشد. در مذاکرات اتحادیه به یک معامله بزرگ تبدیل شد. و اتحادیه پیروز شد - کارگران اتحادیه برای کارکنان حیاط ها استخدام شدند. از آنجایی که کیفیت نیروی کار توسط اتحادیه کنترل می شد و نه صاحبان حیاط، این کار تا حدودی برای حل مشکل انجام شد.

همه اینها تا اینجا خوب به نظر می رسد. اما زمانی که قراردادهای حمل انفرادی بسته می شود، ممکن است مشکلاتی به وجود بیاید. تا چه اندازه حامل ها می توانند مشخص کنند که از چه تجهیزاتی استفاده می شود، و زمانی که خالی است باید کجا تحویل داده شود؟ چه نرخ هایی برای استفاده تعیین خواهد شد؟ و آیا می توان قراردادها را در حالی که شاسی در حال حرکت است تغییر داد تا بازگشت را در مکان دیگری مشخص کرد یا در جایی دور از مسیر کامیون دار؟

در این مورد قاضی اداری اعلام کرد که نمی توان موتوربرها را مجبور به استفاده از شاسی استخر کرد. آنها ممکن است از منبع شاسی خود استفاده کنند. این یک پیروزی برای کامیون داران است. زمانی که قرارداد منبع شاسی را مشخص نکرده باشد، یک سوال پیچیده درباره «ارائه‌دهنده پیش‌فرض شاسی» وجود دارد، اما اکنون واضح است که قاضی می‌خواهد کامیون‌داران آزاد باشند تا از ارائه‌دهنده خود استفاده کنند.

این یک پیروزی است زیرا کامیون داران را در کنترل منبع شاسی خود قرار می دهد و آنها را از دردسرهای احتمالی در مورد قراردادها و تعمیراتی که ممکن است با CCM وارد شوند رها می کند. آنها می توانند انتخاب شاسی خود را خودشان مدیریت کنند.

جالب است که بیش از 9000 صفحه سند در این پرونده ثبت شده است. واضح است که هر دو طرف احساس کردند چیزی برای بحث وجود دارد.

جان گالاگر · دوشنبه، 06 فوریه 2023

کامیون داران بین وجهی برنده ای را در برابر کشتی های حمل و نقل اقیانوسی - FreightWaves تضمین می کنند

متن تصمیم گیری خلاصه FMC

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• پلاتوبلاک چین. Web3 Metaverse Intelligence. دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• منبع: https://supplychainandlogistics.org/2023/02/08/intermodal-truckers-secure-win-against-ocean-carriers/