چگونه نیروی هوایی ایالات متحده پروازهای F-16 خود را تا دهه 2040 حفظ خواهد کرد

ناوگان F-16 ایالات متحده در حال انجام بزرگترین اصلاحات در تاریخ با تیم ادغام پست بلاک است.

حالا که F-16 50 است، مناسب است که در مورد آینده آن صحبت کنیم و اینکه چگونه با قابلیت های مورد نیاز برای رویارویی با تهدیدات فعلی و آینده به روز خواهد ماند. در واقع، اگرچه نیروی هوایی ایالات متحده هواپیماهای قدیمی تر را بازنشسته می کند، انتظار می رود هواپیماهای جدیدتر بلوک 40 و بلوک 50 به خوبی در دهه 2040 پرواز کنید و برای انجام این کار، آنها باید به روز شوند.

در مجموع 608 فروند هواپیمای بلوک 40 و بلوک 50، به اصطلاح F-16 "پست بلوک" از طریق این هواپیما به روز خواهند شد. تیم یکپارچه سازی پست بلاک پروژه (PoBIT) که توسط اداره جنگنده ها و هواپیماهای پیشرفته مرکز مدیریت چرخه حیات نیروی هوایی اداره می شود. این پروژه شامل حداکثر 22 تغییر است که برای بهبود کشندگی و اطمینان از موثر ماندن جنگنده نسل چهارم در مقابله با تهدیدات فعلی و آینده طراحی شده است.

ژنرال سی کیو براون، رئیس وقت نیروی هوایی، گفت: «ارائه این قابلیت در هواپیماهای آزمایش شده از قبل و با زمان و جنگ، لایه دیگری به قابلیت‌های نیروی هوایی ایالات متحده در یک محیط جنگ الکترونیکی در حال تکامل می‌افزاید.» این ارتقا ما را در عملیات‌های رزمی روزانه‌مان حتی مؤثرتر می‌کند و من مشتاقانه منتظر هستم که F-16 را حتی بیشتر در آینده برتری هوایی بیاورم.»

ارتقاء PoBIT که در سال 2022 راه اندازی شد، همراه با آن انجام می شود برنامه افزایش عمر سرویس (SLEP) که عمر خستگی بدنه هواپیما را از 8,000 ساعت به 12,000 ساعت افزایش می دهد. SLEP جایگزین دیوارهای سازه ای و بلندترها می شود، مجموعه های بال و جعبه بال را اصلاح می کند، براکت های ساختاری جدید و تکیه گاه تیرها را نصب می کند و بدنه بالایی را دوباره پوست می کند. کار انبار برای کل فرآیند تا نه ماه برای هر Viper طول می کشد و در چندین مکان در ایالات متحده و اروپا انجام می شود.

ویژگی اصلی ارتقاء PoBIT نصب آن است رادار پرتو چابک مقیاس پذیر APG-83 (SABR) با آرایه اسکن شده الکترونیکی فعال و واحد نمایشگر مرکزی (CDU)، فناوری که در نهایت به F-16 و خلبان آن دید واضح تری از تصویر تهدید می دهد. افزایش دوام و دقت از سیستم تسلیحاتی سیستم های راداری به روز شده F-16 به خلبانان اجازه می دهد تا از نقشه برداری رادار دیافراگم مصنوعی برای شناسایی و استقرار سلاح ها در برابر تهدیدات هوا به هوا و هوا به زمین در بردهای بسیار طولانی تر استفاده کنند.

ارتقاء های دیگر عبارتند از پیوند 16نوسازی کابین خلبان و کامپیوتر ماموریت اصلی، و تبدیل ناوگان به یک شبکه داده پرسرعت، و همچنین قابلیت جنگ الکترونیک نسل بعدی، ارتقاء مجموعه ارتباطی، یک تولید کننده داده قابل برنامه ریزی و چندین جزء سخت افزاری کلیدی دیگر. به روز رسانی PoBIT برای ناوگان F-16 در مراحل مختلف انجام می شود تا به روز رسانی های لازم را برای هواپیما فراهم کند و در عین حال اطمینان حاصل شود که الزامات عملیاتی همچنان قابل برآورده است.

قدیمی ترین F-16 های "پست بلوک" در خدمت هستند بلوک 40/42s که در اواخر سال 1988 شروع به راه اندازی خط تولید فورت ورث کرد، در حالی که جدیدترین F-16 یک بلوک 50 است که در مارس 2005 تحویل داده شد. از سال 2000 تا 2010 و اساساً 651 نوع بلوک 40/42/50/52 را با مجموعه ای از پیشرفت ها از جمله رایانه های ماموریت جدید، نمایشگرهای کابین خلبان به روز و پیوندهای داده به یک استاندارد مشترک رساند.

برنامه های ارتقای بعدی بر روی رادار بسیار مورد نیاز AESA برای F-16 متمرکز شد، اگرچه اولین تلاش ها محقق نشد. سپس یک نیاز عملیاتی اضطراری مشترک فرماندهی شمالی ایالات متحده (JEON) برای ارتقاء راداری برای F-30های پیش بلوک (بلوک 32/16) گارد ملی هوایی برای مأموریت دفاع از میهن منجر به ایجاد نیروی هوایی شد. انتخاب Northrop Grumman AN/APG-83 SABR و پس از میدان‌گیری موفقیت‌آمیز با ANG، تصمیم بر این شد که F-16های وظیفه فعال نیز به همین رادار مجهز شوند.

به گفته نورتروپ گرومن، این رادار به گونه ای طراحی شده است که F-16 را بدون هیچ گونه تغییر ساختاری، قدرتی یا خنک کننده، متناسب کند. علاوه بر این، F-16 را قادر می‌سازد تا تعداد بیشتری هدف (که طبق گزارش‌ها بیش از 20 هدف در همان زمان باشد) را سریع‌تر و در بردهای طولانی‌تر شناسایی، ردیابی و شناسایی کند، در حالی که همه آب و هوا را ارائه می‌دهد. نقشه برداری رادار دیافراگم مصنوعی (SAR) با وضوح بالا. این سیستم همچنین یک حفاظت الکترونیکی قوی را برای کار در محیط های الکترونیکی متخاصم یکپارچه کرده است.

ارتقای دیگری که برای اولین بار بر روی جت های ANG نصب شد، CDU است که در سال 16، بسیار قبل از رادار جدید AESA، به کابین هواپیمای F-2013 اضافه شد. CDU ابزارهای واقع در پایه مرکزی را با یک صفحه نمایش رنگی چند منظوره 6 در 8 اینچی جایگزین می کند و نه تنها امکان استفاده کامل از رادار جدید و غلاف های هدف ارتقا یافته، بلکه برای کاهش حجم کاری خلبان و افزایش ایمنی و کارایی.

به عنوان بخشی از PoBIT، Northrop Grumman مجموعه AN/ALQ-257 یکپارچه Viper Electronic Warfare در حال جایگزینی سیستم‌های جنگ الکترونیک قدیمی است و نسل بعدی سیستم EW را ارائه می‌کند که داخلی F-16 است و با رادار جدید APG-83 روی برد کاملاً سازگار است. IVEWS برای باز کردن الزامات سیستم های ماموریت طراحی شده است و برای قابلیت رشد بلندمدت برای پشتیبانی از ارتقاء های آینده مانند Fiber Optic Tow Decoy، تدارک دیده شده است. پردازش انطباقی/شناختی، و انطباق با معماری سیستم باز.

ALQ-257 IVWS یک مجموعه جنگ الکترونیک کاملا داخلی، شامل تمام عملکردهای جنگ الکترونیک، از جمله پارازیت تهدیدات فعلی و آینده. این بدان معنی است که تمام عملکردهایی که قبلاً توسط غلاف های ECM انجام می شد را شامل می شود، ایستگاه خط مرکزی F-16 را از غلاف های ALQ-131 و ALQ-184 آزاد می کند و امکان استفاده از آن را برای مخزن سوخت خارجی 300 گالری یا سایر محموله ها فراهم می کند.

IVEWS همچنین شامل یک گیرنده هشدار راداربا این حال، این جنبه از ارتقای PoBIT کمی نامشخص است زیرا نیروی هوایی همچنین قراردادی با Raytheon برای تامین حداقل 779 گیرنده هشدار راداری تمام دیجیتال ALR-69A(V) برای F-16، KC-46 بسته بود. و C-130H، جایگزین ALR-69 و ALR-56M قدیمی. این سیستم به عنوان جایگزینی با استفاده از همان مکان گیرنده ها، پردازنده و آنتن های موجود طراحی شده است و همچنین می تواند موقعیت جغرافیایی تهدید را ارائه دهد.

این تنها بخشی از بسیاری از به‌روزرسانی‌هایی است که Viper دریافت می‌کند، زیرا بسیاری از آنها هنوز فاش نشده‌اند. با این حال، ما نباید آنها را آخرین ها نباشیم، زیرا فناوری به طور مداوم در حال پیشرفت است. همچنین، برخی از سیستم‌های جدید مانند ANG F-16 در حال معرفی هستند غلاف رادار ASQ-236 Dragon's Eye AESAیک سیستم تاکتیکی Ku-band که نقشه های دقیقی را برای نظارت، هماهنگی تولید و ارزیابی ضربه بمب ارائه می دهد و مکمل APG-83 است.

جت‌های ANG در اقدامات متقابل نیز بهبود یافته‌اند، مانند دکل‌های تسلیحاتی در ایستگاه‌های 3 و 7 که مجهز به ترما هستند. سیستم توزیع کننده یکپارچه Pylon، بهبود ظرفیت پخش کننده کاه و اقدامات متقابل شعله ور. قراردادی که در سال 2020 امضا شد، سیستم توزیع یکپارچه یونیورسال Pylon (PIDSU) را با سه خشاب/شعله گیر هر کدام، دکل های هسته ای EW با مفاد نصب سیستم هشدار موشکی آینده، کیت های شعله ور شدن و آداپتورهای آزمایشی تحویل می دهد.

گارد ملی هوایی ایالات متحده یک "توصیه میدان دادن" به این کشور صادر کرده است لئوناردو BriteCloud 218 Expendable Active Decoy و متعاقباً آن را با نام AN/ALQ-260(V)1 معرفی کرد و BriteCloud را به عنوان یک اقدام متقابل جنگ الکترونیک هوابرد شناسایی کرد. BriteCloud یک کارتریج مستقل و مجهز به باتری است که قابلیت پارازیت خارج از برد را فراهم می کند که می تواند مانند پره ها و شعله های کلاسیک رها شود و فاصله زیادی بین هواپیما و طعمه ایجاد کند تا موشک و ترکش آن به طور کامل هواپیما را از دست بدهد.

درباره استفانو داورسو

استفانو داورسو یک روزنامه‌نگار آزاد و همکار TheAviationist مستقر در لچه، ایتالیا است. او که فارغ التحصیل رشته مهندسی صنایع است نیز در حال تحصیل برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی هوافضا است. تکنیک‌های جنگ الکترونیک، مهمات دور زدن و OSINT که در دنیای عملیات‌های نظامی و درگیری‌های کنونی به کار می‌روند، از جمله زمینه‌های تخصصی او هستند.

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• PlatoData.Network Vertical Generative Ai. به خودت قدرت بده دسترسی به اینجا.
• PlatoAiStream. هوش وب 3 دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• PlatoESG. کربن ، CleanTech، انرژی، محیط، خورشیدی، مدیریت پسماند دسترسی به اینجا.
• PlatoHealth. هوش بیوتکنولوژی و آزمایشات بالینی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://theaviationist.com/2024/01/24/usaf-to-fly-f-16s-into-the-2040s/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=usaf-to-fly-f-16s-into-the-2040s