چگونه Cargill سیاست نظارت بر آب خود را پیش می برد

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

بر اساس گزارش معیار ابتکار تامین مالی آب ارزش گذاری Ceres، هیچ شرکتی 75 درصد از "انتظارات شرکت برای ارزش گذاری آب" را برآورده نکرده است که شامل استانداردهای کمیت و کیفیت آب، حفاظت از اکوسیستم، دسترسی به آب و فاضلاب، نظارت هیئت مدیره و سیاست عمومی است. نامزدی.

با این حال، یازده شرکت به عنوان «در مسیر» متمایز هستند و 50 تا 75 درصد از معیارها را برآورده کرده‌اند. بالاترین رتبه‌بندی‌ها همگی از بخش مواد غذایی بودند و کارگیل، دانون و جنرال میلز در صدر قرار گرفتند. من اخیراً با Truke Smoor، مدیر جهانی پایداری آب Cargill صحبت کردم تا فلسفه برنامه آب رتبه برتر Cargill و اینکه به کجا می رود را درک کنم. در اینجا نکات کلیدی من است.

نگذارید کامل دشمن خوبی باشد

یک سوال به طور مداوم در گفتگوهای مربوط به آب، تنوع زیستی و جنگل زدایی مطرح می شود: آیا باید با داده های ناقص عمل کنیم یا منتظر داده های بهتر باشیم؟ وقتی نوبت به آب می‌رسد، شرکت‌های بزرگ مواد غذایی باید با داده‌های ناقص پیش بروند و زمانی که اطلاعات سطح مزرعه در دسترس نیست، رویکردی منطقه‌ای اتخاذ کنند. شرکت ها باید بپرسند، "تامین کنندگان من چه کسانی هستند و چگونه می توانیم برای کاهش اثرات آب با یکدیگر همکاری کنیم؟"

منطقی است که ابتدا بر روی موادی که آب فشرده‌تر هستند تمرکز کنید، که بسته به شرکت متفاوت است. برای Cargill، این محصولات شامل کاکائو، ذرت/ذرت، روغن نخل، سویا و محصولات گاو است. برای مریخ، برنج، ذرت/ذرت، شکر، نعناع و غلات است. هیچ پاسخ درست یا بهترین روش وجود ندارد - تاثیر و فرصت برای کاهش اثرات آب بر اساس مقدار ماده تشکیل‌دهنده تولید شده و امنیت آب (هم فعلی و هم پیش‌بینی‌شده با تغییرات آب و هوایی) در منطقه منبع متفاوت است.

ادغام آب در بین برنامه ها

در کشاورزی، یک استراتژی آب که صرفاً بر روی آب متمرکز باشد ناکافی است. استراتژی های آب قوی شامل سایر اجزای سیستم های غذایی پایدار، مانند خاک های سالم و اکوسیستم های فعال است.

برای متخصصان پایداری، این به معنای نگاه کردن به برنامه‌ها برای در نظر گرفتن منافع مشترک بدون به خطر انداختن یکپارچگی هر پروژه است. اسمور گفت که فرآیند داخلی کارگیل به پروژه ها به طور کل نگر نگاه می کند و به تیم ها اجازه می دهد تا آنها را با تأثیرات مناسب (آب، زمین) برچسب گذاری کنند. این سیستم به آنها اجازه می دهد تا منافع مشترک مربوطه هر پروژه را محاسبه و پیگیری کنند و شفافیت را در بین تیم ها فراهم می کند.

به ندرت شنیده می شود که یک حرفه ای پایداری به طور عمومی در مورد یک پروژه مقطعی به این شکل صحبت کند. شاید فشار شدیدی که برای شرکت‌هایی مانند کارگیل برای رسیدگی به تغییر کاربری زمین در مقیاس بزرگ و جنگل‌زدایی ایجاد می‌کند، باعث می‌شود که آن‌ها شانس کمتری برای به اشتراک گذاشتن برنده‌های کوچکی که زمین و آب را کاهش می‌دهند، مانند حفاظت از حائل‌های ساحلی در زمین‌های کشاورزی، به اشتراک بگذارند. به علاوه، پروژه‌های دارای مزایای آب معمولاً در مقیاس محلی هستند و تحت الشعاع پروژه‌های کربن جهانی قرار می‌گیرند. اما برای رسیدگی به بحران آب و تنوع زیستی به رویکردهای جامع و کارآمد به شدت نیاز است.

شرایط را برای تغییر در سطح سیستم ایجاد کنید

یکی از زمینه هایی که کارگیل در گزارش سرس کوتاه آمد، در مورد اقدام جمعی بود. این عبارتی است که به قدری در فضای آب بیش از حد استفاده می شود که اغلب با خودم فکر می کنم که آیا مردم آن را فقط برای نشان دادن تعلقشان به مکالمه می گویند. بنابراین از پاسخ اسمور متعجب شدم. او تظاهر نمی کرد که بر کنش جمعی به معنای سنتی عبارت متمرکز است. در عوض، او نقش کارگیل را به عنوان ایجاد شرایطی برای تغییر در سطح سیستم در مقیاس بزرگ توصیف کرد.

چرا؟ ردپای و زنجیره تامین آن به قدری عظیم است که حتی یک تغییر کوچک در استفاده از آب در شیوه های تولید یا منابع آن می تواند به سرعت به خودی خود گسترش یابد. در سال 2024، او مشتاق است تا کارگیل روی پیاده‌سازی با استفاده از کشاورزی احیاکننده به عنوان مسیری برای بهبود انعطاف‌پذیری آب در زنجیره‌های تامین تمرکز کند. سایر مناطق اکتشاف اولیه شامل بهبود مدیریت چرا در زنجیره تامین پروتئین و بهبود راندمان آبیاری است.

متأسفانه، یک راه حل حیاتی برای صرفه جویی در مصرف آب هنوز در این روایت وجود ندارد: کاهش کلی در تولید و مصرف محصولات حیوانی. ردپای آب گوشت و لبنیات دیگر محصولات را تحت الشعاع قرار می دهد. برای مثال، در حوضه رودخانه کلرادو، 55 درصد از کل آب مصرفی برای پرورش خوراک دام استفاده می شود. 1 تریلیون گالن در سال . ما می‌توانیم و باید بهره‌وری مصرف آب را در سیستم‌های موجود خود بهبود ببخشیم، اما راه‌حل‌های کاتالیزوری واقعاً شامل دوری از رژیم‌های غذایی سنگین فعلی ما است. شرکت هایی مانند Cargill موقعیت منحصر به فردی برای ایجاد این تغییر دارند.

[اشتراک به خبرنامه رایگان هفتگی غذا ما برای دریافت تجزیه و تحلیل عالی تر در مورد اخبار و روندهای سیستم های غذایی پایدار.]