خانواده های رنگی دلایل خوبی برای بی اعتمادی به مدارس دارند. ما باید آن را تغییر دهیم.

پاییز گذشته، الف نظرسنجی منتشر شده توسط بنیاد خانواده Kaiser و The Undefeated نشان داد که از هر 10 سیاهپوست آمریکایی، هفت نفر معتقدند که با مردم بر اساس نژاد یا قومیت زمانی که به دنبال مراقبت پزشکی هستند، با آنها ناعادلانه رفتار می شود. این اعتقادی است که ریشه در قرن‌ها بدرفتاری و نژادپرستی نهادی دارد، از مطالعه بدنام توسکگی با حمایت دولت که از دهه 1930 تا 1970 انجام شد، (که در آن شرکت‌کنندگان فریب خوردند و تصور کردند که مراقبت‌های پزشکی رایگان برای درمان سیفلیس دریافت می‌کنند، اما در عوض برای چندین دهه درمان نشده و به سادگی مشاهده می شود) به نابرابری های درمانی معاصر که منجر به نتایجی مانند نرخ قابل توجهی بالاتر مرگ و میر مادران در میان مادران سیاه پوست می شود.

این بی اعتمادی تاریخی به مؤسسات قدرتمند - به ویژه مؤسسات بهداشت عمومی - مستقیماً بر تلاش‌های بازگشایی مدارس در طول همه‌گیری تأثیر می‌گذارد. در ماه فوریه، CDC دستورالعمل هایی را در مورد بازگشایی مدارس صادر کرد که معلمان را ملزم به واکسینه شدن نمی کند. آ مطالعه تحقیقاتی پیو conducted that same month found that only 20 percent of Black adults felt that schools should reopen as soon as possible, even if not all teachers who wanted a vaccination had received it, compared to nearly half of White adults. Anecdotally, many Black parents I’ve heard from say they are not confident in their school district’s ability to keep their child safe because in the past public health systems have disproportionately impacted Black communities in negative ways.

اما برخی از مدارس فعالانه به دنبال از بین بردن این میراث بی اعتمادی هستند - و موفق می شوند. در مدارس دولتی College Achieve در نیوجرسی، یک شبکه مدارس دولتی که عمدتاً به دانش‌آموزان رنگین پوستی که زیر خط فقر هستند خدمات می‌دهد، می‌دانیم که اگر والدین شرکت‌کنندگان مشتاق و متعهد در جامعه مدرسه خود نباشند، احتمال کمتری دارد که به اهداف خود در فرستادن فرزندان به دانشگاه و از طریق آن دست یابند. مدتها قبل از اینکه وضعیت اضطراری بهداشت عمومی جهانی بر تفاوتهای شکاف در نتایج جوانان، ایمنی امکانات مدرسه و اعتماد والدین در سراسر مناطق مدرسه در سراسر کشور تمرکز کند، ما عمدی در مورد ایجاد روابط با والدین خود بودیم. ما روابطی را مبتنی بر اعتماد ایجاد می کنیم، از تعهداتی که به خانواده خود می بندیم پیروی می کنیم، و والدین خود را با ابزارهایی که برای حمایت موفقیت آمیز از فرزندانشان نیاز دارند مسلح می کنیم.

یکی از نمونه های این برنامه دانشگاه والدین است، برنامه ای که به همه والدین در سراسر شبکه مدرسه ما ارائه می شود. دانشگاه والدین دوره‌های مجازی هفتگی را برای والدین ارائه می‌دهد که بر روی طیفی از موضوعات از موضوعات عملی - مانند ساخت رزومه، آماده‌سازی مصاحبه و سواد مالی - گرفته تا جنبه‌های اجتماعی - عاطفی، مانند بررسی‌های پشتیبانی والدین و کلاس‌هایی در مورد نحوه سخت‌گیری تمرکز دارند. اما گفتگوهای ضروری با کودکان کلاس ها توسط کارکنان ما اداره می شود و بسیار موفق بوده است. آنها فرصتی را برای جامعه والدین ما فراهم کرده اند تا کارکنان ما را بهتر بشناسند و جامعه مدرسه ما را به روش های بی شماری تقویت کرده اند.

در نتیجه این ابتکارات، مشارکت والدین به طور قابل توجهی رشد کرده است، میزان حضور روزانه دانش آموزان در طول همه گیری 94 درصد است، رگرسیون نتیجه تحصیلی محدود است و بسیاری از دانش آموزان حتی در زمان تعطیلی دانشگاه به مسیر صعودی خود ادامه می دهند. به طور دلگرم کننده ای، جامعه ای از اعتماد پدید آمده است.

وقتی همه‌گیری شیوع پیدا کرد، مدارس ما به سرعت و با موفقیت برای رفع نیازهای جوامع ما چرخیدند. ظرف چند هفته، ما به خانواده‌هایمان وسایل ضروری مورد نیاز برای ادامه یادگیری از جمله دو وعده غذایی در روز، آموزش تکمیلی، لوازم مدرسه، دسترسی به Wi-Fi و کروم‌بوک‌ها را برای کسانی که به آنها نیاز داشتند، ارائه کردیم. با درک اینکه نیازهای اولیه برآورده نشده است، از طریق یک برنامه سراسری در سراسر ایالت کارت های غذای ماهیانه 500 دلاری برای هر کودک را برای خانواده هایمان که در مشکل بودند، تامین کردیم. ما همچنین تأثیر دردناک این بیماری همه‌گیر را بر جوامع مدرسه خود کاملاً شخصی احساس کردیم زیرا چندین والدین و یک معلم محبوب را در اثر COVID-19 از دست دادیم. در پاسخ، ما مشاوره و بررسی سلامت روان را دو برابر کردیم. ما همچنین یک گزینه آموزشی مجازی مدرسه شنبه ارائه کرده‌ایم که پشتیبانی بیشتری را در طول همه‌گیری برای دانش‌آموزانی که نیاز به حمایت تحصیلی بیشتری دارند، فراهم کرده است.

با شروع بازگشایی مدارس، بیش از نیمی از دانش آموزان ما ترجیح دادند به مدرسه حضوری برگردند، بالاتر از متوسط ​​ملی به ترتیب 28 درصد و 33 درصد در میان خانواده های سیاه پوست و اسپانیایی تبار. با پیروی از دستورالعمل‌های CDC و پروتکل‌های ایمنی سخت‌گیرانه، ما توانسته‌ایم با خیال راحت و با موفقیت مدارس خود را در یک مدل ترکیبی باز نگه داریم. خانواده های رنگین پوست دلایل خوبی برای احساس بی اعتمادی نسبت به نهادهای عمومی در ایالات متحده داشته اند. یک تاریخ طولانی و دردسرساز پشت این احساس وجود دارد. اما برخی از سیستم‌های مدرسه‌ای وجود دارند که به دنبال تغییر آن هستند و با جلب اعتماد جامعه و عمل به وعده‌ها شروع می‌شود.

منبع: https://www.edsurge.com/news/2021-04-23-families-of-color-have-have-of-families-of-color-have-lood-reasons-to-betrust-schools-we-must-change-that