پایان یک دوره 53 ساله برای مهماندار کهنه کار ایر نیوزیلند

مهماندار بودن یک شغل نیست، یک سبک زندگی است و چیزی است که من 53 سال است که از آن لذت می برم. برای من واقعاً سخت است که بعد از هفته آینده با دوستان و خانواده پروازم نباشم.»

برای من، این شغل مربوط به مردم، مسافران و خدمه است، آنها به خانواده و دوستان واقعی تبدیل شده اند. عده‌ای به عروسی ما آمدند، من و همسرم با دیگران در تعطیلات بوده‌ایم و هر جا می‌رویم به آنها سر می‌زنیم.»

رون کار نیم قرنی خود را با ملاقات با گروهی از خلبانان و خدمه ایر نیوزلند در حالی که در هتلی در تاهیتی کار می کرد آغاز کرد و هرکسی را که از سفر و ملاقات با مردم لذت می برد تشویق می کند که نقشی در حمل و نقل هوایی داشته باشند.

این باورنکردنی ترین زندگی به نظر می رسید و همینطور بوده است. حرفه من کاملاً شگفت انگیز بوده است، به گذشته نگاه می کنم و در شگفتم که زمان کجا رفته است. انگار همین دیروز بود که برای اولین بار یونیفرمم را پوشیدم، واقعا همینطور است.

به عنوان مهماندار هواپیما، شما کلاه های زیادی بر سر می گذارید، نقش مشاور، پرستار، پرستار بچه، سرگرم کننده را بر عهده می گیرید و بهترین بخش این است که می توانید به مردم کمک کنید. این بسیار ارزشمند است، شما هرگز به عقب نگاه نخواهید کرد.»

برای رون، ملاقات با همسرش نیکی خود یک نقطه برجسته شغلی بود: او می‌گوید: «اولین روز او به عنوان مهماندار هواپیمای بین‌المللی برای شرکت هواپیمایی بود که در فرودگاه لس آنجلس منتظر چمدان‌هایمان بودیم.

من درباره قدیمی بودن و از مد افتاده بودن چمدان نیکی شوخی کردم، در حالی که چمدان من دقیقاً همان ساخت بود و با چسب چسبانده شده بود.

مدیر کل خدمه کابین ایر نیوزلند، ویو وینسنت، از رون به عنوان شخصیتی الهام بخش و مربی برای خدمه کابین استقبال کرد.

«ران در اینجا تا حدودی افسانه‌ای است که خدمه کابین ما دارند. او به‌خاطر این که نقش خود را فراتر از این‌ها بازی می‌کند، گذراندن این مایل بیشتر برای کمک به مشتریان ما شناخته شده است.

کار کردن با ما برای بیش از نیم قرن یک نقطه عطف است و او شایسته تجلیل است.