بررسی داستان Dogfight: A Sausage Bomber Story

سوال ماندگاری که بعد از بازی دارم Dogfight: A Sausage Bomber Story "چرا سوسیس؟" است. اشتباه نکنید، من طرفدار شادی های ساده شوت کردن، تمرکز چهار نفره و مجموعه ای از سلاح ها هستم. اما چیزهای سوسیس؟ راستش نمیتونستم بگم اونجا چیکار میکنه.

کمی وجود دارد جنگ های پیشرو به ارائه، که در هفته ای که مناسب است Advance Wars 1+2 Re:Boot Camp در حال راه اندازی است. همه چیز در رنگ های پررنگ، اصلی و اسپریت های ضخیم دوبعدی ارائه می شود. در Dogfight: A Sausage Bomber Story شما قهرمان و هواپیمای جنگی انتخابی خود را برای سپاه بمب افکن سوسیس بازی می کنید. وظیفه ی شما؟ برای محافظت از ملت Relishtopia در برابر مهاجمان Killzone مانند به نام Vega Nation.

من برای یک تیراندازی با تم سوسیس آماده بودم. انتظار داشتم صفحه نمایش پر از بمب افکن های بیکن و سالاد اسپینر باشد، زیرا ما از اسلحه های باپ شلیک می کردیم. اما در حالی که هر شخصیت و منطقه دارای یک جناس مرتبط با غذا است، در بازی اصلی چیز بسیار کمی وجود دارد که روی همان موضوع می پرد. مطمئناً، این سلاح عجیب شبیه سوسیس به نظر می رسد، اما در بیشتر مواقع، Dogfight: A Sausage Bomber Story ترجیح می دهد که عمومی باشد. شرم آور است، بیشتر به این دلیل که آنها یک کلید بزرگ به شکل سوسیس برای حل آن داشتند. 

این مشکل بزرگ ما با Dogfight: A Sausage Bomber Story است، و ارزش این را دارد که زودتر از این راه دور شویم: وقتی صحبت از اینکه با چه چیزی و کجا میجنگید به طور عجیبی قابل توجه نیست. ما به کابوس‌های جیگر مانند Gynoug یا کشتی‌های جنگی خارق‌العاده عادت کرده‌ایم اسلحه. رسیدن به تیراندازی به نام Dogfight: A Sausage Bomber Story و مبارزه با رئیس‌هایی که Mega Train و Mega Helicopter نامیده می‌شوند، ناامیدکننده است.

اما با کنار گذاشتن آن، می‌توانیم به چیزهای خوب برسیم، و Dogfight: A Sausage Bomber Story آن را به وفور دارد. برای یک، آن را فوق العاده خوش آمدید. این تیراندازی است که چهار بازیکن coup co-op را به طور همزمان روی صفحه نمایش می‌دهد و شبیه قتل عام پر سر و صدا نیست. این برای این ژانر نادر است و باعث سرگرمی عالی می شود. تعقیب و گریز برای افزایش قدرت زمانی واقعی است که شما دوستانی دارید که به شما کمک می کنند نه کمک.

این طبیعت خوش‌آوازه تا حد زیادی گزینه‌های دشواری و دسترسی را شامل می‌شود. برای دیدن تمام محتوای Dogfight: A Sausage Bomber Story، لازم نیست یک سرعت‌دونده عرق‌ریز باشید، زیرا می‌توانید زندگی‌ها را شماره‌گیری کنید. اما، به همان اندازه، یک حالت Speedrun کاملاً برجسته با تابلوهای امتیازات و زمان‌های تقسیم شده بر اساس سطح وجود دارد، بنابراین می‌توانید به آن روش نیز نزدیک شوید.

انتخاب loadout شما قابل توجه است و طرفداران تیرانداز احساس می کنند مانند بچه هایی در مغازه های شیرینی فروشی. ده‌ها سلاح وجود دارد که از طریق روش‌های متعددی باز می‌شوند. بازی در سطوح مختلف دشواری، گرفتن پنج ستاره در هر سطح و سایر شاهکارها، این سلاح ها را در اختیار شما قرار می دهد و می توانید آنها را در یکی از دو اسلات کشتی خود قرار دهید. و بله، برخی با مضمون سوسیس هستند: ما Dogfight: A Sausage Bomber Story را به آن خواهیم داد.

در حالی که تعداد یا سطوح زیادی وجود ندارد - یک دستاورد برای تکمیل بازی در کمتر از نیم ساعت به دلایلی وجود دارد - به لطف دستاوردها، سلاح ها و غار مانند، انگیزه ای برای چندین بار بازی وجود دارد. هیجان منفجر کردن چیزها با سرعت فزاینده. Dogfight: A Sausage Bomber Story یک تیرانداز خوب و ساده است که بازی مجدد را دعوت می کند.

بمب افکن سوسیس کوچولو شما دو اسلحه برای تماس در زمان معین دارد و احتمالا بهترین انتخاب یکی برای حملات هوایی و دیگری برای حملات زمینی است. سلاح‌های بعدی می‌توانند در مجموعه‌ای از جهت‌ها شلیک کنند و آن‌ها نیز مفید می‌شوند، زیرا دشمنان فقط از جلو نمی‌آیند. هنگامی که کشتی‌ها از بالا و پشت می‌آیند، نشانگرها به شما هشدار می‌دهند و می‌توانید روی دکمه شانه ضربه بزنید تا بچرخید و شلیک کنید.

این یک چیز سلیقه ای است، اما من طرفدار زیادی از این گیم پلی چرخشی نبودم. من حرکت رو به جلو یک را ترجیح می دهم نوع R جایی که می توانید اطمینان داشته باشید که همه چیز از جلو به سمت شما می آید. وقتی باید موقعیت خود را تغییر دهید و پشت را مدیریت کنید، به نظر می‌رسد که به جای یک دکمه، دو دکمه از کشتن همه چیز فاصله دارید و بازی می‌تواند در کمین شما باشد. اما ممکن است متوجه شوید که مشکل کمتری دارد.

بقیه چیزها کمی بوسه سرآشپز است. حریف‌های دشمن زیادی وجود دارد که می‌توان از میان آنها استفاده کرد، از ماشین‌های معلق در هوا گرفته تا هواپیماهای پرتاب‌کننده و هواپیماهای غول‌پیکر. همه آن‌ها زیبایی‌شناسی Colorful Killzone را دارند و به زودی خواهید فهمید که کدام یک ارزش برداشتن را دارند. هیچ چیز از نظر انتظاراتی که آنها از شما دارند وجود ندارد، اما تعداد دشمنان به اندازه کافی وجود دارد که به عنوان یک بوفه در مقابل رئیس بزرگ عمل کنند.

ما قبلاً چاقویی را در مضامین رئیس‌ها فرو کرده‌ایم - صادقانه بگوییم، چه کسی فکر می‌کرد کار کردن در کتاب وسایل نقلیه Usborne یک‌بار به اندازه کافی هیجان‌انگیز است؟ - اما به عنوان برخورد آنها در حال ترک خوردن هستند. این به لطف رویکرد مدولار به آنها است: هر بخش از ساختار مگا نوار حمله و زندگی خاص خود را دارد. این بدان معناست که می توانید سلاح هایی را که بیشتر به شما آسیب می زند هدف قرار دهید و آنها را ناتوان کنید. این حس عالی را برای شما به وجود می‌آورد که یک رئیس را تا رقت‌انگیزترین اسلحه‌هایش بکوبید و سپس آنها را بردارید. روسا لزوماً آنقدرها را آسان نمی‌کنند، حرکت می‌کنند و آنچه را که می‌توانند پنهان می‌کنند، اما همچنان یک نقطه برجسته هستند.

همین بس که باعث شود سوسیس سوسیس رها شده و فراموش شده را فراموش کنید. زیرا آنچه مهم است این است که Dogfight: A Sausage Bomber Story یک تیراندازی محکم است. نه تنها این، بلکه دارای کاناپه چهار نفره و تعداد باورنکردنی اسلحه است. Dogfight: A Sausage Bomber Story، برخلاف شانس، یک بازی برای لذت بردن است. 

• محتوای مبتنی بر SEO و توزیع روابط عمومی. امروز تقویت شوید.
• پلاتوبلاک چین. Web3 Metaverse Intelligence. دانش تقویت شده دسترسی به اینجا.
• ضرب کردن آینده با آدرین اشلی. دسترسی به اینجا.
• منبع: https://www.thexboxhub.com/dogfight-a-sausage-bomber-story-review/