به عنوان یک پیوریست لیگ موشکی با بیش از 1,300 ساعت، من انتظار نداشتم که اسپین آف مسابقه ای Fortnite آن را خیلی دوست داشته باشم

بازنشر افلاطون

دنبال: 0

وقتی برای اولین بار شنیدم که Psyonix در حال ساخت یک بازی مسابقه ای Rocket League است، روشن شدم. این چیزی است که بازیکنان لیگ راکت مدت‌ها تصور می‌کردند: ما عاشق فوتبال ماشینی با موتور موشک هستیم، اما مطمئناً انجام حرکات آکروباتیک با اتومبیل در مسابقات نیز می‌تواند سرگرم‌کننده باشد؟

بعد شنیدم که راکت مسابقه قرار نبود یک حالت Rocket League یا یک بازی مستقل جدید باشد، بلکه یک حالت در Fortnite باشد. واکنش روده ای شاید ناعادلانه من این بود: اوه. بزرگترین نگرانی من این بود که Rocket Racing به عنوان یک افزونه Fortnite احساس شود Fortnite به جای بازی هشت ساله ای که من بیش از 1,000 ساعت را صرف تمرین کردن با ماشین های عجیب و غریب و دشوار آن کرده ام. من هرگز به مقلد Rocket League وارد نشدم. آنها آن را کم می کنند یا فقط قوانین جالب عجیب و غریب فیزیک را پیدا نمی کنند.

اما امروز صبح مسابقه راکتی را امتحان کردم و شلیک: به هر حال معلوم است که دوستش دارم. من هم یه جورایی دوست دارم حالت زنده ماندن لگو فورتنایت Epic اوایل این هفته اضافه شد. چه لعنتی؟ آیا من اکنون بازیکن فورتنایت هستم؟

همانطور که پیش بینی می شد، ماشین های Rocket Racing مانند Rocket League کار نمی کنند. Modders دوره‌های موانع لیگ موشک را می‌سازد که در آن استادان کنترل‌های پرواز آزاد از مهارت‌های پوچ خود استفاده می‌کنند. به اساسا ماشین کور، و این آن نیست. اتومبیل‌های Rocket Racing به ناوگان وسایل نقلیه موجود فورتنایت نزدیک‌تر می‌شوند و روح آکروباتیک Rocket League در آن وجود دارد. Psyonix مفاهیم اساسی Rocket League را -شما می‌توانید تقویت کنید، بپرید و پرواز کنید- را در کنترل‌هایی که به طور معقولی برای Mario Kart یا F اعمال می‌شود، تطبیق داده است. -دوره های سبک صفر لزوماً تسلط بر آن آسان نیست، اما نمی‌توانید روال‌های غواصی Zero-G المپیک را که بازیکنان Rocket League انجام می‌دهند، انجام دهید (نه اینکه واقعاً در یک مسابقه منطقی باشد).

ماشین‌ها دارای بوسترهای عقب هستند که می‌توان برای حرکت سریع‌تر شلیک کرد، اما مانند موتورهای جت که مانند Rocket League شما را به آسمان می‌فرستد، کار نمی‌کنند. در عوض، "پرواز" تابعی از دکمه پرش است که تقویت کننده های موشک متصل به زیر خودروی شما را فعال می کند. این موتورها شما را به صورت عمودی مانند یک جت هریر، بدون خطر واژگونی بالا می برند، و دکمه را می توان پر کرد تا شما را از شکاف های بزرگ عبور دهد. جاخالی دادن هوا به چپ، راست، بالا یا پایین به سرعت شما را به نزدیکترین سطح در آن جهت می‌چسباند. این یک فرآیند خودکارتر از Rocket League است، اما رانندگی ناگهانی روی سقف با سرعت صدها مایل در ساعت بسیار زیبا است.

مهم ترین مانور دریفت است که به طور طبیعی هنگام گرفتن یک گوشه سخت اتفاق می افتد و می توان با تقویت کننده های موشک به آن کمک کرد. مانند Mario Kart، یک اسلاید قدرت موفق با افزایش سرعت به پایان می رسد تا شما را به سمت پایین حرکت دهد. همراه با پریدن و طفره رفتن، راه‌های زیادی برای تلاش برای بهینه‌سازی خط رانندگی خود در هر دوره ایجاد می‌کند—بنابراین، باز هم واقعاً «مسابقه لیگ موشک» نیست، اما یک بازی مسابقه‌ای سرگرم‌کننده است.

تمام مسابقاتی که من تاکنون بازی کرده‌ام، رقابتی بوده‌اند، حداقل چند مسابقه‌دهنده در پایان برای اولین بار با هم تکان می‌خورند، و در حال حاضر یک حالت رتبه‌بندی وجود دارد. بر اساس شمارش من 26 نقشه وجود دارد، از مدارهای ساده که در آن بالا و پایین است تا مسیرهایی که شروع کردم به فراموش کردن مسیر که کدام سمت است - تا اینکه به طور تصادفی دکمه پرش را در حالی که معکوس کردم فشار دادم و از مسیر افتادم.

من واقعاً از رابط اصلی فورتنایت خوشم نمی‌آید - زمینه اشباع بیش از حد تصاویر کوچک و اعلان‌ها، من را به نوعی مسن‌تر می‌آزارد - بنابراین نمی‌توانم بگویم خوشحالم که Rocket Racing بخشی از Fortnite است و نه جدید. حالت در Rocket League، که من مدتها قبل از خرید Psyonix توسط Epic در Steam داشتم. با این حال، سرگرم کننده است و شکایت بیش از حد از یک بازی رایگان دشوار است.

از آنجایی که من در حال حفاری Lego Fortnite نیز هستم، حدس می‌زنم فعلاً تمام 57 گیگابایت Fortnite را نصب کرده‌ام. پس از همه، من باید ماشه را در یک SSD 4 ترابایتی در طول فروش جمعه سیاه بکشم.