Γιατί αυτό που αποφασίζουμε να ονομάσουμε νέες τεχνολογίες είναι τόσο κρίσιμο

Γιατί αυτό που αποφασίζουμε να ονομάσουμε νέες τεχνολογίες είναι τόσο κρίσιμο

Κόμβος πηγής: 3070419

Πίσω το 2017, ο συντάκτης μου δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Η επόμενη μεγάλη διεπαφή υπολογιστή αναδύεται—αλλά δεν έχει ακόμη όνομα.» Επτά χρόνια αργότερα, που μπορεί να είναι και εκατό στα χρόνια της τεχνολογίας, αυτός ο τίτλος δεν έχει παλιώσει ούτε μια μέρα.

Την περασμένη εβδομάδα, UploadVR έσπασε τις ειδήσεις ότι η Apple δεν θα επιτρέψει στους προγραμματιστές για τα επερχόμενα ακουστικά Vision Pro να αναφέρονται σε εφαρμογές ως VR, AR, MR ή XR. Την τελευταία δεκαετία, ο κλάδος έχει χρησιμοποιήσει ποικιλοτρόπως όρους όπως εικονικής πραγματικότητας (VR), επαυξημένης πραγματικότητας (AR), μικτή πραγματικότητα (MR) και εκτεταμένη πραγματικότητα (XR) για την περιγραφή τεχνολογιών που περιλαμβάνουν πράγματα όπως ακουστικά VR. Η Apple, ωστόσο, καθιστά σαφές ότι οι προγραμματιστές θα πρέπει να αναφέρονται στις εφαρμογές τους ως "χωρικές" ή να χρησιμοποιούν τον όρο "χωρικός υπολογισμός". Επίσης, ζητούν από τους προγραμματιστές να μην αναφέρουν τη συσκευή ως ακουστικό (ουχ). Η Apple τον αποκαλεί «χωρικό υπολογιστή» και η λειτουργία VR είναι απλώς «πλήρης καθηλωτική».

Μένει να δούμε αν η Apple θα εφαρμόσει αυστηρά αυτούς τους κανόνες, αλλά τα νέα προκάλεσαν μια πολύχρωμη σειρά αντιδράσεων από τους εμπιστευόμενους του κλάδου. Μερικοί ερωτώμενος διασκεδαστικά με μια εφαρμογή όπως το VRChat, μια από τις πιο δημοφιλείς πλατφόρμες στον κλάδο εκατομμύρια των μηνιαίων ενεργών χρηστών, θα πρέπει να κάνουν. Οι υπολοιποι συζητηθεί στη διασταύρωση της φιλοσοφίας της γλώσσας και του branding για να εξερευνήσετε την ευρύτερη στρατηγική μάρκετινγκ της Apple.

Όσοι έχουν εργαστεί σε αυτόν τον τομέα σίγουρα έχουν επίγνωση του μακροχρόνιου παραλογισμού του να βασίζεσαι σε ένα ασυνεπές συνονθύλευμα όρων.

Αν και καμία εταιρεία δεν έχει ακόμη επιβάλει με επιτυχία γλωσσική συναίνεση, αυτή σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που μια εταιρεία επιχειρεί να ορίσει αυτή την κατηγορία στο μυαλό των καταναλωτών.

Το 2017, όπως ξεκίνησε για πρώτη φορά η Google πώληση συσκευών VR, Αυτοί προσπάθησε να κατευθύνει τη βιομηχανία προς τον όρο «immersive computing.» Την ίδια περίπου εποχή Η Microsoft είχε ως στόχο την υπεροχή της επωνυμίας με την επισήμανση «μικτή πραγματικότητα». Και όλοι θα θυμούνται αυτό το Facebook άλλαξε το όνομα της εταιρείας σε μια προσπάθεια να οριστεί η ευρύτερη βιομηχανία ως «το μετασύμπαν».

Ο όρος χωρικός υπολογισμός δεν είναι σίγουρα εφεύρεση της Apple. Θεωρείται ότι εισήχθη για πρώτη φορά με τη σύγχρονη έννοια από τον Simon Greenwold του MIT η διατριβή του 2003, και χρησιμοποιείται για μεγάλο μέρος της τελευταίας δεκαετίας. Όπως πολλοί άλλοι, έχω βρει εδώ και καιρό ότι ο όρος είναι ο πιο χρήσιμος στην αποτύπωση της κύριας συμβολής αυτών των τεχνολογιών—ότι χρησιμοποιούν τον τρισδιάστατο χώρο για την ανάπτυξη διεπαφών που είναι πιο διαισθητικές για το νευρικό μας σύστημα.

Ένα συντριπτικό ετυμολογικό ταξίδι για μια τεχνολογία δεν είναι επίσης μοναδικό στις διεπαφές υπολογιστών. Όλες οι νέες τεχνολογίες κυκλοφορούν μέσα από συνεχώς εξελισσόμενες ετικέτες που συχνά ξεκινούν συνδέοντάς τις με γνωστές έννοιες. Η λέξη Η "ταινία" ξεκίνησε τη ζωή ως "κινούμενη εικόνα" να περιγράψει πώς μια συλλογή ακίνητων εικόνων φαινόταν να «κινείται», σαν να ξεφυλλίζεις ένα βιβλίο με εικόνες. Στο νωρίς 1900, η πιο σύντομη αργκό ταινία εμφανίστηκε σε κόμικς και γρήγορα έπιασε το κοινό. Πριν ο όρος «υπολογιστής» αναφερόταν στις μηχανές, περιέγραφε ένα άτομο του οποίου η δουλειά ήταν να εκτελεί μαθηματικούς υπολογισμούς. Και τα πρώτα αυτοκίνητα παρουσιάστηκαν στο κοινό ως «άμαξα χωρίς άλογα», κάτι που θα πρέπει να μας θυμίζει τη σημερινή χρήση του όρου «αυτοκίνητο χωρίς οδηγό».

Οι μελετητές της νευροεπιστήμης, της γλωσσολογίας και της ψυχολογίας θα είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με τους τρόπους με τους οποίους η γλώσσα - και η χρήση των λέξεων - μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τον κόσμο. Όταν ένα άτομο ακούει μια λέξη, ένα πλούσιο δίκτυο αλληλένδετων ιδεών, εικόνων και συνειρμών ενεργοποιείται στο μυαλό μας. Με αυτή την έννοια, Οι λέξεις μπορούν να θεωρηθούν ως δέσμες εννοιών και μια συντόμευση για να κατανοήσετε τον κόσμο.

Η πρόκληση με την επισήμανση των αναδυόμενων τεχνολογιών είναι ότι μπορεί να είναι τόσο νέες στην εμπειρία μας, που ο εγκέφαλός μας δεν έχει δημιουργήσει ακόμη ένα σταθερό σύνολο ομαδοποιημένων εννοιών με τις οποίες να σχετίζεται.

Η λέξη «αυτοκίνητο», για παράδειγμα, φέρνει στο μυαλό χαρακτηριστικά όπως «τέσσερις τροχοί», «τιμόνι» και «μηχάνημα που χρησιμοποιείται για τη μετακίνηση ανθρώπων». Με την πάροδο του χρόνου, δέσμες συσχετίσεων σαν κι αυτές ριζώνουν στο μυαλό ως μόνιμα δίκτυα σχέσεων που μπορεί να μας βοηθήσει να επεξεργαστούμε γρήγορα το περιβάλλον μας. Αλλά αυτό μπορεί επίσης να δημιουργήσει περιορισμούς και να κινδυνεύσει να παραβλεφθούν διαταραχές λόγω ενός περιβάλλοντος που έχει αλλάξει. Η αναφορά στην τεχνολογία αυτόνομης οδήγησης ως «αυτοκίνητα χωρίς οδηγό» μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα κάποιος να παραβλέπει ένα «αυτοκίνητο χωρίς οδηγό» αρκετά μικρό για να μεταφέρει δέματα σε ένα πεζοδρόμιο. Είναι η ίδια τεχνολογία, αλλά όχι μια που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να αναφέρουν ως αυτοκίνητο.

Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν άχρηστος στοχασμός για το ρόλο της σημασιολογίας, αλλά οι λέξεις που χρησιμοποιούμε έχουν πραγματικές επιπτώσεις στην επιχείρηση των αναδυόμενων τεχνολογιών. Το 1980, η AT&T προσέλαβε την εταιρεία συμβούλων McKinsey για να προβλέψει πόσοι άνθρωποι θα χρησιμοποιούσαν κινητά τηλέφωνα μέχρι το έτος 2000. Η ανάλυσή τους δεν υπολόγισε περισσότερες από 900,000 συσκευές μέχρι την αλλαγή του αιώνα και λόγω των συμβουλών, η AT&T αποχώρησε από την επιχείρηση υλικού. Είκοσι χρόνια αργότερα, αναγνώρισαν πόσο άχρηστη ήταν αυτή η συμβουλή Κάθε τρεις μέρες πωλούνταν 900,000 τηλέφωνα μόνο στη Βόρεια Αμερική.

Αν και σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζομαι τη δουλειά τους, έχω την άποψη ότι κατά κάποιο τρόπο η McKinsey δεν είχε άδικο. Τόσο η AT&T όσο και η McKinsey μπορεί να παραπλανήθηκαν από τη δέσμη των εννοιών που θα είχε αποσπάσει η λέξη "κινητό τηλέφωνο" το έτος 1980. Εκείνη την εποχή, οι συσκευές ήταν μεγάλες, τόσο βαρύ όσο δέκα λίρες ή περισσότερο, κόστισε χιλιάδες δολάρια και είχε μια οδυνηρά μικρή διάρκεια ζωής της μπαταρίας. Σίγουρα δεν υπήρχε μεγάλη αγορά για αυτά τα τηλέφωνα. Ένα καλύτερο έργο για την AT&T και τη McKinsey θα μπορούσε να ήταν να διερευνήσει τι θα αναφερόταν ακόμη και ο όρος «κινητό τηλέφωνο» σε 20 χρόνια. Αυτές οι συσκευές ήταν πρακτικά, συμπαγή και οικονομικά.

Ένα πιο πρόσφατο παράδειγμα μπορεί να είναι ο όρος «metaverse.» Ένας επιχειρηματίας που επικεντρώνεται σε ψηφιακά δίδυμα έχει μια πολύ διαφορετική δέσμη συσχετισμών στο μυαλό του όταν ακούει τη λέξη metaverse από ένα άτομο μάρκετινγκ που επικεντρώνεται σε ενεργοποιήσεις επωνυμίας σε εικονικούς κόσμους όπως το Roblox. Έχω συνεργαστεί με πολλούς μπερδεμένους ανώτερους ηγέτες που έχουν μπει στο γήπεδο πολύ διαφορετικά είδη έργων φέροντας την ετικέτα «μεταστρεφές», που οδηγεί σε αβεβαιότητα για το τι πραγματικά σημαίνει ο όρος.

Όσον αφορά τις 3D υπολογιστικές διεπαφές μας που δεν έχουν ακόμη κατονομαστεί, δεν είναι ακόμα σαφές ποια ετικέτα θα κατακτήσει τα μυαλά των mainstream καταναλωτών. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με Ματ Μίσνιεκς, ένας σειριακός επιχειρηματίας και VC, σχετικά με την εταιρεία του 6D.ai —η οποία αργότερα πουλήθηκε στη Niantic— ρώτησα πώς θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τελικά αυτό το υλικό. Έξι χρόνια μετά από αυτή τη συζήτηση, θυμάμαι την απάντησή του.

«Πιθανώς όπως κι αν αποφασίσει να το ονομάσει η Apple».

Image Credit: Τζέιμς Γιαρέμα / Unsplash

Σφραγίδα ώρας:

Περισσότερα από Κέντρο μοναδικότητας