Κατά την άποψή μας θα έπρεπε, αλλά το Γενικό Δικαστήριο έκρινε διαφορετικά στις 27 Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση T-817/19, διαπιστώνοντας βασικά ότι η σύμπτωση σε ένα μη διακριτικό στοιχείο θα εξακολουθεί να οδηγεί σε διαπίστωση πιθανότητας σύγχυσης.
Η OmniVision GmbH, ιδιοκτήτρια EUTM «HYLO-VISION» εγγεγραμμένη, μεταξύ άλλων, για ιατρικά σκευάσματα, υπέβαλε ένσταση κατά της εφαρμογής EUTM «HYDROVISION» (εικονική) της Olimp Laboratories sp. z o.o, προσδιορίζοντας, μεταξύ άλλων, φαρμακευτικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων αυτών για οφθαλμικές παθήσεις.
HYLO-VISION vs
Το τμήμα αντιπολίτευσης διαπίστωσε πιθανότητα σύγχυσης και το Συμβούλιο Προσφυγών (BOA) επιβεβαίωσε. Το BOA έκρινε ότι το στοιχείο «vision» στα επίμαχα σήματα και το στοιχείο «hydro» στο σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είχαν ασθενή διακριτικό χαρακτήρα σε σχέση με τα εν λόγω προϊόντα, ενώ το στοιχείο «hylo» του προγενέστερου σήματος ήταν διακριτικό σε σχέση με τα εν λόγω προϊόντα· τότε έκρινε ότι τα δύο σημεία στο σύνολό τους ήταν οπτικά παρόμοια σε μέσο βαθμό, φωνητικά πολύ παρόμοια και ότι, εννοιολογικά, είτε ήταν εν μέρει παρόμοια είτε η εννοιολογική σύγκριση ήταν ουδέτερη.
Η αίτηση της Olimp Laboratories στο GC ήταν ανεπιτυχής. Το GC συμφώνησε με το BOA ότι το στοιχείο «όραμα», κοινό για τα επίμαχα σήματα, είχε ασθενή διακριτικό χαρακτήρα. Συμφώνησε επίσης ότι το πρόθεμα «hydro» είχε έναν ασθενή διακριτικό χαρακτήρα, καθώς θα γινόταν αντιληπτό από το ενδιαφερόμενο κοινό ως αναφερόμενο στο νερό και, ως εκ τούτου, στα χαρακτηριστικά των εν λόγω προϊόντων, δηλαδή στην παροχή υγρασίας για τα μάτια. Τέλος, το GC έκρινε ότι το HYLO ήταν διακριτικό.
Κατά συνέπεια, η GC διαπίστωσε ότι τα εν λόγω σημεία διέφεραν εννοιολογικά ως αποτέλεσμα της παρουσίας των προθεμάτων «hylo» και «hydro», αν και ήταν, για το μέρος του σχετικού κοινού που κατανοεί τον όρο «vision», εννοιολογικά παρόμοια. εν μέρει. Ο αιτών υποστήριξε και η GC συμφώνησε ότι, καταρχήν, οι καταναλωτές τείνουν να εστιάζουν περισσότερο στο πρώτο στοιχείο ενός σήματος. Ωστόσο, σε μια συνολική αξιολόγηση, η GC διαπίστωσε ότι η οπτική και ακουστική ομοιότητα των ζωδίων ήταν πολύ υψηλή, κυρίως λόγω των πανομοιότυπων καταλήξεων «όραμα». Αυτό, σε συνδυασμό με την ταυτότητα μεταξύ των προϊόντων, θα οδηγούσε σε πιθανότητα σύγχυσης. Οι διαφορές μεταξύ των αρχικών στοιχείων «hylo» και «hydro» δεν ήταν ικανές να αποφύγουν τη σύγχυση.
Αυτή η συλλογιστική, ωστόσο, φαίνεται κάπως ασυμβίβαστη με τη νομολογία του ΔΕΕ.
Από μόνα τους, είναι πολύ αμφισβητήσιμο εάν το HYLO και το HYDRO θα θεωρούνταν ποτέ παρόμοια (ακόμα και οπτικά) με σύγχυση μόνο λόγω του αρχικού "HY" και του τελικού "O". Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή η εννοιολογική σημασία του HYDRO είναι σαφής και συγκεκριμένη (για να χρησιμοποιήσω τις λέξεις του ΔΕΕ) ώστε να μπορεί να γίνει άμεσα κατανοητή από το σχετικό κοινό, και επομένως η εννοιολογική διαφορά μεταξύ HYDRO και HYLO «μπορεί να εξουδετερώσει τις οπτικές και φωνητικές ομοιότητες μεταξύ τους» (βλ. τελευταίο C‑449/18 P και C‑474/18 P – MESSI, στην § 85), ακόμη και αν υποθέσουμε ότι αυτές οι οπτικές και φωνητικές ομοιότητες υπήρχαν εξαρχής. Ωστόσο, η προσθήκη ενός όρου όπως το VISION, τον οποίο ο ίδιος GC αναγνωρίζει ότι είναι αδύναμος και περιγραφικός, αλλάζει την εξίσωση και τη συνολική αξιολόγηση σχετικά με τη σύγχυση.
Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που τα δικαστήρια της ΕΕ διαπιστώνουν πιθανότητα σύγχυσης λόγω αδύναμων στοιχείων (εδώ σχολιάζεται «ΕΕ: Εμπορικά σήματα φαρμακευτικών και καλλυντικών – σύγχυση λόγω αδύναμων στοιχείων"), αυτή η απόφαση είναι αξιοσημείωτη επειδή το προγενέστερο σήμα αποτελείται από ένα υποθετικά διακριτικό στοιχείο (HYLO) και γενικά, όταν τα σήματα μοιράζονται ένα στοιχείο με χαμηλό (ή καθόλου) βαθμό διακριτικότητας, η αξιολόγηση της πιθανότητας σύγχυσης θα πρέπει να επικεντρώνεται στην επίδραση των μη συμπίπτοντων στοιχείων στη συνολική εντύπωση των σημάτων (βλ. Κοινή Πρακτική CP5). Έτσι, ενώ είναι αλήθεια ότι στη συνολική αξιολόγηση τα σήματα πρέπει να θεωρούνται ως «σύνολο», αγνοώντας μόνο αμελητέα στοιχεία, αυτή η περίπτωση φαίνεται να δείχνει ότι για σημεία που τυχαίνει να έχουν το ίδιο μήκος και μοτίβο, η «αξία» του τα κοινά μη διακριτικά/αδύναμα/περιγραφικά στοιχεία είναι μεγαλύτερη από αυτή των διακριτικών στοιχείων. Αυτό δεν είναι απολύτως πειστικό, αν και δεν είναι καινούργιο στη σοφία του Λουξεμβούργου.
_____________________________
Για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα χάσετε τακτικές ενημερώσεις από το Kluwer Trademark Blog, εγγραφείτε εδώ.
- 2021
- Λογαριασμός
- μεταξύ των
- έφεση
- Εφαρμογή
- αυτόματη
- Blog
- επιτροπή
- Κοινός
- συστατικό
- σύγχυση
- Καταναλωτές
- περιεχόμενο
- Δικαστήριο
- Δικαστήρια
- ασθένειες
- EU
- μάτι
- Τελικά
- Όνομα
- πρώτη φορά
- Συγκέντρωση
- General
- εμπορεύματα
- εδώ
- Ψηλά
- Ταυτότητα
- Επίπτωση
- Συμπεριλαμβανομένου
- IP
- IT
- Νόμος
- οδηγήσει
- γραμμή
- σημάδι
- ιατρικών
- και συγκεκριμένα
- αντιπολίτευση
- Άλλα
- ιδιοκτήτης
- πρότυπο
- Φαρμακευτικά
- Προϊόντα
- δημόσιο
- Κοινοποίηση
- Σημάδια
- So
- Εκκίνηση
- ώρα
- σήμα κατατεθέν
- ενημερώσεις
- Δες
- όραμα
- Νερό
- λόγια