Nuziveedu v. Plant Varieties Authority: Reaping the Fruits of Pioneer's Seeds

Nuziveedu v. Plant Varieties Authority: Reaping the Fruits of Pioneer's Seeds

Κόμβος πηγής: 3064213

Πρόσφατα, το Ανώτατο Δικαστήριο του Δελχί διευκρίνισε ότι οι δοκιμές διακριτικότητας, ομοιομορφίας και σταθερότητας (DUS) είναι απαραίτητοι για να μπορέσει να διαφημιστεί μια αίτηση καταχώρισης φυτικής ποικιλίας από την Αρχή Φυτικών Ποικιλιών και Δικαιωμάτων των Αγροτών. Η ασκούμενη στο SpicyIP Veda Chawla συζητά αυτήν την παραγγελία. Η Vedika είναι τριτοετής BALL.B. (Hons.) φοιτητής στο Εθνικό Νομικό Πανεπιστήμιο του Δελχί. Οι προηγούμενες αναρτήσεις της είναι προσβάσιμες εδώ.

Εικόνα από εδώ

Nuziveedu v. Plant Varieties Authority: Reaping the Fruits of Pioneer's Seeds

Της Vedika Chawla

Σε μια έντεχνα γραμμένη απόφαση, το Ανώτατο Δικαστήριο του Δελχί στις 30 Νοεμβρίου 2023 αποκλειστεί ότι οι δοκιμές διακριτικότητας, ομοιομορφίας και σταθερότητας (DUS) πρέπει απαραίτητα να προηγούνται της διαφήμισης μιας αίτησης για καταχώριση φυτικής ποικιλίας βάσει του νόμου περί προστασίας φυτικών ποικιλιών και δικαιωμάτων των αγροτών του 2001 («Νόμος PPV»). Τι είναι όμως η δοκιμή DUS; Είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας η φυτική ποικιλία καλλιεργείται σε δύο ξεχωριστές αλλά διαφορετικές εποχές και σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες προκειμένου να δοκιμαστεί για μια λεπτομερή λίστα χαρακτηριστικών, όπως το χρώμα των σπόρων, ο ρυθμός ανθοφορίας, κ.λπ. Λεπτομερείς οδηγίες για τον τρόπο DUS μπορεί να βρεθούν δοκιμές σε διαφορετικές ποικιλίες φυτών εδώ

Στην προκειμένη περίπτωση, η Nuziveedu Seeds Pvt. Ltd κατά της Αρχής Προστασίας Φυτικών Ποικιλιών και Δικαιωμάτων των Αγροτών, είχαν υποβληθεί πολλαπλές αιτήσεις για καταχώριση φυτικών ποικιλιών, μεταξύ άλλων από την Maharashtra Hybrid Seeds Company Pvt. Ltd. ("Mahyco") και Sungro Seeds Research Ltd. ("Sungro"), οι οποίες στάλθηκαν για δοκιμή DUS αλλά και διαφημίστηκαν πριν από την εμφάνιση των αποτελεσμάτων των δοκιμών. Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν γραπτές αναφορές κατά της Αρχής για τα δικαιώματα των φυτών και των αγροτών για μη τήρηση του καταστατικού. Το Δικαστήριο απέρριψε τις πέντε έγγραφες αναφορές και επανέλαβε την αρχή ότι όταν ένας νόμος ορίζει ότι κάτι πρέπει να γίνει με συγκεκριμένο τρόπο, πρέπει απαραίτητα να γίνει με αυτόν τον τρόπο και κανένας άλλος. (Για μια σχετική συζήτηση σχετικά με τον νόμο PPV και την αυθαιρεσία του, διαβάστε την ανάρτηση σε τρία μέρη του Adarsh ​​Ramanujan εδώ, εδώ και εδώ.)

Σχετικές Διατάξεις από το Καταστατικό 

Για ένα γενικό υπόβαθρο, Το τμήμα 15 του νόμου PPV οριοθετεί τις απαιτήσεις για μια καταχωρίσιμη ποικιλία, σύμφωνα με τις οποίες ο αιτών μπορεί να υποβάλει αίτηση για την καταχώριση μιας νέας ή υφιστάμενης ποικιλίας. Μόλις υποβληθεί μια αίτηση, κάτω από Το τμήμα 19, ο αιτών καλείται επίσης να παράσχει επαρκείς ποσότητες σπόρων για δοκιμή από τον Καταχωρητή, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η συμμόρφωσή τους με τα πρότυπα που καθορίζονται στους κανονισμούς. Οι κανονισμοί για την προστασία των φυτικών ποικιλιών και των δικαιωμάτων των αγροτών, 2006 («Κανονισμοί 2006») που διατυπώθηκαν βάσει του νόμου, στον Κανονισμό 11, προβλέπουν ότι τα πρότυπα για τις δοκιμές βάσει του νόμου θα είναι η διακριτότητα, η ομοιομορφία και η σταθερότητα (επεξηγείται παραπάνω). Κάτω από Το τμήμα 20, ο Γραμματέας δύναται, αφού διεξαγάγει τέτοια έρευνα σχετικά με τα στοιχεία που περιέχονται στην αίτηση όπως κρίνει σκόπιμο, να αποδεχθεί την αίτηση απολύτως ή μετά από τροποποιήσεις και στη συνέχεια να διαφημίσει την αίτηση που έγινε αποδεκτή για να ζητήσει αντιρρήσεις σύμφωνα με Το τμήμα 21.

Το πρωταρχικό ερώτημα στην παρούσα υπόθεση ήταν το εξής: Η διαδικασία της Ενότητας 20-21 απαιτεί απαραίτητα την ολοκλήρωση των δοκιμών σύμφωνα με την Ενότητα 19 ή μπορούν να συμβούν και τα δύο ταυτόχρονα; Το τελευταίο είναι αυτό που συνέβη στα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, καθώς τέσσερις από τις εννέα αιτήσεις για τις οποίες το Δικαστήριο εξέδωσε εντολές, δημοσιοποιήθηκαν ενώ τα αποτελέσματα των δοκιμών DUS δεν είχαν ληφθεί. Η σύγχυση ενισχύεται υπό το φως της Δημόσιας Ανακοίνωσης της 1ης Μαρτίου 2012, η ​​οποία όριζε ότι εφεξής, όλες οι αιτήσεις πρέπει να υπόκεινται σε δοκιμή DUS πριν από την αποδοχή. Οι παρούσες αιτήσεις, ωστόσο, υποβλήθηκαν πριν από το 2012.

Μπορούν οι δοκιμές διαφήμισης και DUS να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα; 

Οι διατάξεις που περιγράφονται παραπάνω είναι ίσως ένα εξαιρετικό παράδειγμα νομιμοποίησης που έχει τη δυνατότητα να επιτρέψει στην κοινή λογική να χαθεί σε αυτό. Όταν διαβάζονται με σαφήνεια, όπως επίσης παρατήρησε το Δικαστήριο, οι Ενότητες 20 και 21 δεν απαιτούν από τον Γραμματέα να διεξάγει οποιαδήποτε δοκιμή. Ενώ η Ενότητα 19 προβλέπει ότι πρέπει να διεξαχθούν οι δοκιμές, δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει ξεκάθαρα τον Γραμματέα να αποδεχθεί μια αίτηση πριν ληφθούν οι εκθέσεις δοκιμών DUS – σε αυτό το σημείο παρεμβαίνει το Δικαστήριο για να εξηγήσει.

Επαινώντας τη σοφία του Δικαστηρίου σε Pioneer Overseas Corporation εναντίον Προέδρου Προστασία των Δικαιωμάτων Φυτικών Ποικιλιών, Hari Shankar, J., τόνισε ότι η απόφαση σε εκείνη την υπόθεση «ολοκληρώνει τη διαμάχη». Στην Pioneer Overseas, επίσης, οι αιτήσεις που είχαν κατατεθεί πριν από το 2012 διαφημίστηκαν πριν από την παραλαβή των εκθέσεων δοκιμών DUS. το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι οι διαδικασίες δοκιμών DUS και διαφήμισης δεν μπορούσαν να διεξαχθούν ταυτόχρονα και ερμήνευσε ότι η Ενότητα 20 αναθέτει στον γραμματέα την ευθύνη να διεξάγει «όση έρευνα κρίνει σκόπιμο» πριν προχωρήσει στην αποδοχή και τη δημοσιοποίηση μιας αίτησης. Κατά την ορθή εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος, έκρινε το Συνέδριο, ο γραμματέας θα έπρεπε αναγκαστικά να περιμένει τις εκθέσεις δοκιμών DUS, καθώς αποτελούν σημαντικό στοιχείο των απαιτήσεων για την καταχώριση νέων ποικιλιών. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, οι Κανονισμοί προβλέπουν ότι η δοκιμή πρέπει να πληροί τα κριτήρια της ευκρίνειας, της ομοιομορφίας και της σταθερότητας. Αναγνωρίζοντας αυτό, το δικαστήριο έκρινε ότι η δοκιμή DUS, όπως προβλέπεται στους κανονισμούς του 2006, πρέπει ουσιαστικά να θεωρείται στοιχείο της «έρευνας» του γραμματέα πριν αποδεχτεί και διαφημίσει τα στοιχεία μιας αίτησης. Το Δικαστήριο σημείωσε επίσης ότι όταν ο Γραμματέας, ως μέρος της έρευνας, εντοπίζει διαφορετικά ένα αρκετά σημαντικό ζήτημα με την αίτηση, δεν είναι υποχρεωμένος να περιμένει τη δοκιμή DUS προτού απορρίψει την αίτηση. Ωστόσο, όταν ο Καταχωρητής δεν έχει άλλους λόγους να απορρίψει την αίτηση, πρέπει να περιμένει τα αποτελέσματα του DUS και να ενεργήσει ανάλογα. Με απλά λόγια, μια θετική έκθεση δοκιμής DUS είναι απαραίτητη, αλλά όχι επαρκής προϋπόθεση για την αποδοχή της αίτησης από τον Καταχωρητή. Μέσα από μια σύντομη συζήτηση σχετικά με τον σκοπό του νόμου –την προστασία των συμφερόντων των αγροτών– το Δικαστήριο τόνισε επίσης ότι σκοπός της διαφήμισης μιας αίτησης είναι να καταστούν διαθέσιμες όλες οι λεπτομέρειες σχετικά με την ποικιλία φυτών που υποβλήθηκε για καταχώριση, επιτρέποντας στους αγρότες και άλλους ενδιαφερόμενους να διατυπώνει αντιρρήσεις ανάλογα. Εάν μια εφαρμογή διαφημιστεί πριν ληφθούν οι αναφορές δοκιμών DUS, ο σκοπός ακυρώνεται, κάτι που σίγουρα μπορεί να μην επιτρέπεται σύμφωνα με το σύστημα του νόμου.

Αναφερόμενος σε αποσπάσματα από το Pioneer που αποτελούν σημαντικό μέρος της κρίσης, ο Hari Shankar, J., σημείωσε:Τόσο ξεκάθαρη, πράγματι, είναι η διατύπωση της νομικής θέσης στα παραπάνω αποσπάσματα, που κάθε προσπάθεια παράφρασης θα αδικούσε.Είναι πράγματι, μόνο με την καλή έννοια ότι αυτή είναι η κατανόηση των διατάξεων προκειμένου να προωθηθεί ο υποκείμενος σκοπός του νόμου, ο οποίος κατά τα άλλα επιβαρύνεται με πολλές επιπλοκές (που συζητείται περαιτέρω σε μια σειρά προηγούμενων αναρτήσεων, ξεκινώντας εδώ).

Σφραγίδα ώρας:

Περισσότερα από Πικάντικη IP